XI. Pius

Pope XI. Pius
Roma episkoposu
XI. Pius y. 1922
Papalık başlangıcı	6 Şubat 1922
Papalık bitişi	10 Şubat 1939
Önce gelen	XV. Benedictus
Sonra gelen	XII. Pius
Papazlığa atanma	20 Aralık 1879 Raffaele Monaco La Valletta
Takdis	28 Ekim 1919 Aleksander Kakowski tarafından
Kardinal yapan	13 Haziran 1921 XV. Benedictus tarafından
Doğum adı	Ambrogio Damiano Achille Ratti
Doğum	31 Mayıs 1857(1857-05-31) Desio, Lombardi-Venetia, Avusturya İmparatorluğu, (günümüzde İtalya)
Ölüm	10 Şubat 1939 (81 yaşında) Vatikan
Önceki görev	Ambrosian Kütüphanesi müdürü (1907–1914) Vatikan Kütüphanesi mürdürü yardımcısı (1914–1915) Vatikan Kütüphanesi mürdürü (1915–1919) Titular Archbishop of Naupactus (1919–1921) Polonya'a Papanın Elçisi (1919–1921) Milano başepiskoposu (1921–1922)
Eğitim	Papalık Gregoriyan Üniversitesi (ThD, Kilise Hukuku, PhD)
Slogan	Raptim Transit ("It goes by swiftly", Job 6:15)[1] Pax Christi in Regno Christi (The Peace of Christ in the Reign of Christ)[2]
İmza
Arma
Adı Pius olan diğer papalar

Papa XI. Pius, asıl adı Ambrogio Damiano Achille Ratti (d. 31 Mayıs 1857, Desio, Lombardi-Venetia, Avusturya İmparatorluğu [günümüzde İtalya] - ö. 10 Şubat 1939, Roma), 6 Şubat 1922–10 Şubat 1939 tarihleri arasında papa idi.

Yaşamı

1879'da papaz olduktan sonra Vatikan Kütüphanesi'nde araştırmacı, paleograf ve yönetici olarak çalıştı. 1921'de Papa XV. Benedictus tarafından Milano başpiskoposluğuna ve kardinalliğe getirildi.

6 Şubat 1922'de papa seçildi. Kısa süre sonra Benito Mussolini İtalya'da iktidara geldi^[3]. 11 Şubat 1929'da bağımsız Vatikan kent devletinin varlığına izin veren Laterano Antlaşması imzalandı. Bunun karşılığında papalık da İtalya Krallığı'nın kuruluşunu tanıdı, dünyadaki askeri ve diplomatik anlaşmazlıklarda yansız kalacağını ilân etti. Pius bundan sonra, papaların dış politikaya, egemen bir devletin başı olarak değil, kilisenin başı olarak müdahale edebileceğini kabul etti. Öte yandan bir konkordatoyla İtalya'da din adamlarının evlenebilmelerine izin verildi; buna karşılık Katolik öğrenciler için din eğitimi zorunlu kılındı ve Katoliklik İtalya'nın tek dini kabul edildi.

Pius bu dönemde çağdaş siyasi gerçekleri ve kilisenin çıkarlarını çok iyi değerlendirerek başarılı sonuçlar elde etti. Kardinal Gasparri (1922-1930) ve Kardinal Pacelli (1930-1939) gibi yardımcılarının katkısıyla Letonya (1922), Polonya (1925), Romanya ve Litvanya (1927), Prusya (1929), Avusturya ve Almanya (1933) gibi ülkelerle Katolikliği güçlendiren konkordatolar imzaladı. Ama II. Dünya Savaşı bu anlaşmaların çoğunu yürürlükten kaldıracaktı. Pius Alman Katoliklerinin karşılaştığı güçlükleri hafifletebilmek amacıyla 1933'te kurulan Nazi hükûmetiyle kısa süreli bir anlaşma yaptı. 1933-1936 arasında Nazi yönetimini hedef alan pek çok protesto kaleme aldı. Nazilerin ırkçı uygulamalarının 1938'de İtalya'ya sıçraması üzerine faşist rejime karşı tutumunu önemli ölçüde değiştirdi.

Pius, Papalık Hristiyan Arkeolojisi Enstitüsü (1925) ve Papalık Bilim Akademisi (1936) gibi yükseköğretim kurumları ve araştırma merkezleri oluşturdu. İşçi sınıfına yönelik Katolik Eylem örgütünü destekledi. Denizaşırı misyonlara eski papalara göre çok daha fazla önem verdi; onun papalığı döneminde misyonerlerin sayısı iki katına çıktı. 1926'da ilk Çinli piskoposları kutsadı. Tarihçileri ve ayin uzmanlarını Doğu Hristiyanlığını incelemeye yöneltti. Doğu Kilisesi yasalarının düzene sokulması işini başlattı. 1930'da Güney Hindistan'daki Malankara Katoliklerinin Roma'yla birleşmesini sağladı.

Kaynakça

Dış bağlantılar

• "Vatican" websitesinde "Pius XI" maddesi [1] 24 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• "British Pathe" haber film şirketinin "Papa Pius XI" hakkındaki haberler arşiv filmleri Pope Pius XI - British Pathé 27 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: Papa XV. Benedictus	Papa 6 Şubat 1922 – 10 Şubat 1939	Sonra gelen: Papa XII. Pius