Atina Vebası

Atina Vebası, Michiel Sweerts, c. 1652–1654

Atina Vebası, Antik Yunanistan'da Peloponez Savaşı'nın (MÖ 430) ikinci yılı sırasında Atina'nın zaferi yakın gözükürken Atina şehir devletini mahveden salgındır. Veba'nın tahmini olarak 75,000 ila 100,000 arası insanı öldürdüğüne ve Atina'ya şehrin limanı ve de tek erzak ve yemek kaynağı olan Pire'den bulaştığına inanılmaktadır.[1] Doğu Akdeniz'in büyük bir kısmında hastalık daha düşük bir etkiyle ortaya çıktı.[2] Veba Atina halkında kanunlara ve dini inanca bağlılığın azalmasıyla sonuçlanan ciddi etkiler bıraktı ve bunun üzerine kanunlar daha katı hale gelerek Atinalı olduğunu iddia eden vatandaşlık hakkı tanınmamış kimseler cezalandırıldı. Veba, MÖ 429'da ve MÖ 427/426 kışında iki kez daha geri döndü. Yaklaşık 30 patojenin vebaya neden olduğu ileri sürülmüştür.[3]

Arka plan

Sparta ve Sparta'nın Korinth dışındaki müttefikleri neredeyse yenilmez büyük kara orduları toplayabilecek güçte sadece kara kuvvetleri temelli güçlerdi. MÖ 431'de başlayan Sparta ve onun müttefikleri tarafından karadan müttefik harekâtıyla karşı karşıya kalan Atinalılar Pericles komutasında, üstün Atina donanması Spartalı birlik hareketlerini denizden taciz edebilirken erzak için Atina'nın deniz üstünlüğüne güvenerek Atina surlarının arkasına çekilme politikası izledi. Ne yazık ki bu strateji zaten yüksek nüfuslu bir şehirde aşırı nüfus ve kaynak sıkıntısı yaratan Atina kırsalından devasa bir göçe yol açtı. Yakın mesafe ve sergilenen kötü temizlik yüzünden Atina hastalık için üreme alanı haline geldi ve General Pericles, onun karısı ve çocukları Paralus ve Xanthippus da dahil olmak üzere birçok Atinalı hayatını kaybetti. Salgınlar tarihinde, Atina Vebası ızdırabın tek taraflılığı ve savaşın nihai sonucundaki etkisinden dolayı dikkat çekicidir.

Veba sırasında hastalığa bizzat yakalanmış ve hayatta kalmış birisi olan tarihçi Thukididis,[4] Peloponez Savaşı Tarihi kitabında salgını tarif eder. Etiyopya'dan gelip Mısır ve Libya'yı geçerek Yunan topraklarına ulaşan ve Akdeniz boyunca yayılan daha önce böylesi görülmemiş oldukça ağır ve ölümcül bir vebadan ve doğasından habersiz hekimler sadece çaresiz kalmadıklarından aynı zamanda hastalarla en çok temas kuran onlar olduğundan en hızlı onların öldüğünden bahseder. Aşırı kalabalık Atina'da nüfusun yaklaşık %25'i hastalıktan öldü. Atinalıların ölü yakılan odun yığınlarının görüntüsü hastalıklı düşmanlarıyla temas etmeyi riske atmaya isteksiz Spartalıların birliklerini geri çekmesine sebep oldu. Atinalıların birçok piyadesi, uzman denizcisi ve de generalleri Pericles hayatını kaybetti. Pericles'in ölümünden sonra Atina Tukididis'in tarifine göre yetersiz ve zayıf bir dizi lider tarafından yönetildi. Tukididis'e göre MÖ 415'e kadar felaketle sonuçlanan Sicilya Seferi gibi büyük bir saldırı düzenleyecek kadar Atinalılar yeterince kendine gelemedi.

Vebanın ilk doğrulaması, 1994-95'te kazılarda ilk toplu mezar açığa çıkana kadar yapılamadı.[5] Bu keşif üzerine Tukididis'in olay üzerine kayıtlarının yanı sıra kalıntıların analizleri kullanılarak salgının nedeni belirlenmeye çalışıldı.

Belirtiler

Tukididis'e göre Atina Vebası, kafada başlayıp vücudun geri kalan kısmına doğru yayılan belirtiler göstererek başladı. Tukididis ayrıca veba gözlenen hastalardaki belirtileri detaylıca açıkladı.

  • Ateş
  • Gözlerde kızarıklık ve iltihap
  • Kanama ve ağız kokusuna yol açan boğaz ağrısı
  • Hapşırma
  • Ses kaybı
  • Öksürme
  • Kusma
  • Vücutta püstüller ve ülserler
  • Aşırı susuzluk
  • Uykusuzluk
  • İshal

Kaynakça

  1. ^ Littman (Ekim 2009). "The plague of Athens: epidemiology and paleopathology". The Mount Sinai Journal of Medicine, New York. 76 (5). ss. 456-467. 
  2. ^ Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.48.1
  3. ^ Manolis J. Papagrigorakis, Christos Yapijakis, and Philippos N.Synodinos, ‘Typhoid Fever Epidemic in Ancient Athens,’ in Didier Raoult, Michel Drancourt, Paleomicrobiology: Past Human Infections, Springer Science & Business Media, 2008 pp. 161–173.
  4. ^ History of the Peloponnesian War 1.117
  5. ^ "Plague Victims Found: Mass Burial in Athens - Archaeology Magazine Archive". archive.archaeology.org. 8 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2019. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Dixon B. "Ebola in Greece?" British Medical Journal (1996), 313–430.
  • McNeill, William H. Plagues and People. New York: Anchor Books, 1976. 0-385-12122-9ISBN 0-385-12122-9.
  • Pomeroy, Sarah B. Spartan Women. Oxford: Oxford University Press, 2002. 0-19-513067-7ISBN 0-19-513067-7.
  • Zinsser, Hans. Rats, Lice and History: A Chronicle of Pestilence and Plagues. Boston,1935; New York: Black Dog & Leventhal Publishers, 1996. 1-884822-47-9ISBN 1-884822-47-9.

Dış bağlantılar

  • Papagrigorakis (Mayıs 2006). "DNA examination of ancient dental pulp incriminates typhoid fever as a probable cause of the Plague of Athens". Int. J. Infect. Dis. 10 (3). ss. 206-14.  and the reply to it by Shapiro et al.
  • History of the Peloponnesian War 2.47–55.
  • ^ Live Science article 1 Ocak 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Accessed January 23, 2006.
  • Women in Classical Athens
  • g
  • t
  • d
Önemli hastalıklar, salgınlar ve pandemiler
Yerel
Milattan Önce
1. ve 15. yüzyıl
16. yüzyıl
17. yüzyıl
18. yüzyıl
  • New York sarıhumma salgını (1702)
  • Lawrence Valley çiçek hastalığı salgını (1702-1703)
  • İzlanda çiçek hastalığı salgını (1708-1709)
  • Büyük Kuzey Savaşı veba salgını (1710-1712)
  • Kuzey Amerika kızamık salgını (1713-1715)
  • Büyük Marsilya Vebası (1720–1722)
  • Boston çiçek hastalığı salgını (1721-1722)
  • Cádiz sarıhumma salgını (1730)
  • On Üç Koloni grip salgını (1732-1733)
  • Yeni Fransa çiçek hastalığı salgını (1733)
  • Difteri salgını (1735-1741)
  • Büyük 1738 Vebası (1738)
  • Cartagena sarıhumma salgını (1741)
  • Sicilya veba salgını (1743)
  • Kuzey Amerika kızamık salgını (1759)
  • Charleston çiçek hastalığı salgını (1760)
  • Havana sarıhumma salgını (1762)
  • Pittsburgh çiçek hastalığı salgını (1763)
  • Rusya veba salgını (1770-1772)
  • Kuzey Amerika kızamık salgını (1772)
  • Pers veba salgını (1772–1773)
  • İngiltere grip salgını (1775-1776)
  • Kuzey Amerika çiçek hastalığı salgını (1775-1782)
  • İspanya dang humması salgını (1778)
  • Pueblo Kızılderilileri çiçek hastalığı salgını (1788)
  • Yeni Güney Galler çiçek hastalığı salgını (1789-1790)
  • Philadelphia sarıhumma salgını 1793
19. yüzyıl
  • İspanya sarıhumma salgını (1800-1803)
  • Osmanlı (Mısır) veba salgını (1801)
  • Saint-Dominigue sarıhumma salgını (1802-1803)
  • Rusya Tifüs salgını (1812)
  • Osmanlı veba salgını (1812-1819)
  • Malta veba salgını (1813-1814)
  • Karaca vebası (1813)
  • İrlanda tifüs salgını (1817-1819)
  • Savannah sarıhumma salgını (1820-1823)
  • Yeni Güney Galler çiçek hastalığı salgını (1828-1829)
  • Groningen sıtma salgını (1829)
  • Kuzeybatı Pasifik sıtma salgını (1829-1833)
  • İran veba salgını (1829-1835)
  • Mısır veba salgını (1834-1836)
  • Büyük Ovalar çiçek hastalığı salgını (1837-1838)
  • Güney Eyaletleri sarıhumma salgını (1841)
  • Kuzey Amerika tifüs salgını (1847-1848)
  • Güney Eyaletleri sarıhumma salgını (1847)
  • Hawaii enfeksiyon salgını (1848-1849)
  • New Orleans sarıhumma salgını (1853)
  • Osmanlı (Yemen) veba salgını (1853)
  • Kopenhag kolera salgını (1853)
  • Broad Street kolera salgını (1854)
  • Norfolk sarıhumma salgını (1855)
  • Montevideo sarıhumma salgını (1855-1857)
  • Lizbon sarıhumma salgını (1857)
  • Victoria çiçek hastalığı salgını (1857)
  • Grip salgını (1857-1859)
  • Kuzeybatı Pasifik çiçek hastalığı salgını (1862)
  • ABD tifo salgını (1861-1865)
  • Sidney kızamık salgını (1867)
  • Barselona sarıhumma salgın (1870)
  • Avrupa çiçek hastalığı salgını (1870-1875)
  • Buenos Aires sarıhumma salgını (1871)
  • Fiji kızamık salgını (1875)
  • Avustralya kızıl hastalığı salgını (1875-1876)
  • Osmanlı İmparatorluğu veba salgını (1876)
  • New Orleans sarıhumma salgını (1878)
  • Mississippi Vadisi sarıhumma salgını (1878)
  • Montreal çiçek hastalığı salgını (1885)
  • Hong Kong veba salgını (1894-1924)
  • Bombay veba salgını (1896-1905)
  • Afrika tripanosomiyazisi salgını (1896-1906)
  • Porto veba salgını (1899)
20. yüzyıl
21. yüzyıl
Küresel
  1. ^ İlk veba salgını, 541-767 tarihleri arasındaki yerel veba salgınlarından oluşmaktadır.
  2. ^ İkinci veba salgını, 1347-1835 tarihleri arasındaki yerel veba salgınlarından oluşmaktadır.
  3. ^ Üçüncü veba salgını, 1855-1945 tarihleri arasındaki yerel veba salgınlarından oluşmaktadır.