Hanbelilik

Hanbelilik
Hanbeli mezhebi (koyu yeşil)
Hanbeli mezhebi (koyu yeşil)
Kurucu
Ahmed bin Hanbel
Önemli nüfusa sahip bölgeler
 Suudi Arabistan[1]
 Kuveyt[2]
 Birleşik Arap Emirlikleri[3]
 Katar[4]
 Umman[5]
 Irak[6]
Dinler
İslam
Kutsal kitaplar
Kur'an-ı Kerim
Makale serilerinden
Fıkıh
Allah
Kavramlar
Şeriat  • Ehl-i Re'y  • İçtihad  • Fetva
Sünnîler'in Dört fıkhî mezhebi:

  • Hanefî (İmâm-ı Â’zam Ebû Hanîfe)
  • Malikî (Mâlik bin Enes)
  • Şafi (Şafii)
  • Hanbelî (Ahmed bin Hanbel)

Diğer Sünnilik fıkıh mezhepleri:
  • Zâhirî (Davud el İsbehani ve İbn Hazm)
  • Selefî (Takiy’ûd-Dîn İbn-i Teymiyye)
   Vahhâbîler (İbn-i Abd’ûl-Vahhâb)

Şiîliğin İmamiye fıkhından Üç mezhep:
  • Zeyd’îyye (Zeyd bin Ali bin Zeynelâbidîn)
  • İsmâ‘îl’îyye/Yedicilik (Nizârî ve Mustâ‘lî)
  • İsnâ‘aşer’îyye/İmamet (İsnâaşeriyye öğretisi) (Câferî ve Alevî)

Bâtınîlik:
  • Dûrz’îyye
  • Nusayr’îyye
  • Ahmed’îyye

Hariciler:

  • İbadiyye
İslâm'da Siyâsî ekôller

  • Şîʿa-i Muhlîsîn: Sünnîler ve Zeydîler
   • Sünnilik (Sünnilik)
    • Hanefîlik
    • Malikîlik
    • Şafiîlik
     • Zâhîrîler
      • İmâm Dâvud-u Zâhîrî
      • Ebû Muhammed İbn Hazm
    • Hanbelîlik
     • Selefilik
      • Takiy’ûd-Dîn İbn-i Teymiyye
       • Ghulat Selef’îyyûn
        • Vahhabilik
   • Zeydîlik
    • Betr’îyye/Sâlih’îyye
    • Cerîr’îyye/Süleyman’îyye
    • Yemen Zeydiliki
     • Kâsım’îyye
     • Hadâv’îyye
     • Muhteria
     • Mutarrif’îyye
   • Alavîler
    • Hasan el-Utruş
    • Kâsım’îyye
    • Ghulat Zeydilik
     • Cârûd’îyye
     • Nâim’îyye
     • Ya'kûb’îyye
  • Haricîlik
   • Ezarikâ
   • Sufr’îyye
   • Necedât
   • Acrâd’îyye
   • İbâz’îyye
   • Ghulat Hariciler
    • Yezîd’îyye
    • Meymûn’îyye
  • Galiyye
   • Sebe’îyye (ʿAbd Allâh İbn-i Sebe)
   • Hattâbiyye (Ebû’l-Hattâb el-Esedî)
    • Bezîg’îyye
    • Hattâbiyye
   • Keysân’îyye
    • Muhtar es-Sekafi/Keysân’îyyet-ûl-Hullas
    • Hâşim’îyye
     • Harb’îyye
     • Muâv’îyye/Cennâh’îyye
      • Hâris’îyye
     • Beyân’îyye
    • Ravendiyye
     • Rizamiyye
      • Ebû Müslim Horasânî
       • Sinbâd
       • Berkûk’îyye
       • Havâl’îyye
      • Muhammira
       • El-Mukanna
       • Hurremiyye
        • Babekiyye
        • Babekiyye
        • Kızılbaş
       • Kûl’îyye
      • İshâk et-Türk’îyye
     • Riyâh’îyye
    • Kerbiyye
  • Bâtınîlik (İbn-i Meymûn)
   • Hallâc’îyye
   • Hulûl’îyye
   • Alevîler (Tasavvufî-Bâtınîlik)
   • Hulmân’îyye
   • Karmatîlik
    • Ebû Saʿid’îyye
    • Cennâb’îyye
   • Ghulat Ezoterizmyye (Bâtınîlik)
    • Ahmed bin el-Keyyâl bin el-Khasibî
    • Hâkim’îyye (Dürzîlik)
    • Sabbah’îyye (Alamut Kalesi)
  • Şîʿa: İsmâ‘îl’îyye ve İsnâ‘aşer’îyye
   • İmamiye (Şiilik öğretisi)-i Seb’îyye (İsmaililik)/Yedicilik
    • Yediciler (Yediciler)
    • Mustâ‘lîler (Mustali fıkhı)
     • Mecîd’îyye/Hâfız’îyye
     • Tâyyîb’îyye (Tayyib Ebu'l-Kasım)       • Davudî İsmailîlik
       • Süleymanî İsmaililik
       • Alavî Buhra
       • Kutbî Buhra
    • Nizârîler (Nizâr’îyye)
   • İmâmiye-i İsnâ‘aşer’îyye/İmamet (İsnâaşeriyye öğretisi)
    • Câferîlik
     • Ahbâr’îyye
    • Usûl’îyye
    • Alevilik
   • Ghulat İmamet
    • Mûgır’îyye
    • Mansûr’îyye
    • Azâkıra
    • Albâ’îyeyye (Ulyâ’îyye)
    • Zemm’îyye
    • Ayn’îyye
    • Mim’îyye
    • Sîn’îyye
    • Muhammise
    • Şûray’îyye
    • Gurâb’îyye
    • Zübâb’îyye
    • Nusayrilik
  • Şemânîlik’den İslam’e bağlananlar
   • Babailik
    • Vefâ’îyye
   • Kızılbaş
     • Çepniler
     • Tahtacılar
   • Baba Rasûl (İlyâs’îyye)
     • Sarı Saltık Baba (Saltuk’îyye)
     • Behlül Baba
     • Aybek Baba
      • İshâk Baba (İshâk’îyye)
      • Burak Baba (Burak’îyyûn)
     • Lokman Baba (Yesevilik)
      • Haydar Baba (Haydarîlik)
       • Hacı Bektâş (Bektaşilik)
        • Balım Sultan (Dedebabalık)
        • Demir Baba (Âli’îyye)
         • Harabâti Baba (Harabât’îyye)
  • İslam’ten çıkan Dinler
   • Haşhaşiler
   • Ali İlâhîlik
   • Nusayrîlik
   • Dürzîlik
   • Hurûfîlik (Hurûfilik)
    • Nûktâvîlik (Noktacılık)
   • Dîn-i İlâhî
   • Şeyhîlik (Ahisâ’îyye)
    • Babilik (Ali Muhammed Şirazi)
     • Ezelî Bâbîler (Subh Ezel)
     • Bahâîlik (Bahâ’ûl-Lâh)
   • Ahmedîlik
  • İslam dışı dinler
   • Zerdüştlük
    • Zurvanizm
    • Mazdekçilik
   • Mani dini
   • Budizm
   • Sâbiîlik
   • Nebatiler
   • Luviler
   • Hitit mitolojisi
   • Yezdânizm
    • Yâresânîlik
    • Êzîdîlik
    • Işıkçılık

Kaynak: Mustafa Öz, Mezhepler Tarihi ve Terimleri Sözlüğü, Ensar Yayıncılık, İstanbul, 2011.
  • g
  • t
  • d

Hanbelî mezhebi veya Hanbelîlik (Arapçaاَلْمَذْهَبُ الْحَنَابَلَةُ), İslam dininin Sünnî (fıkıh) mezheplerinden biri.[7] Hanbelilerin itikatta (inançta) mezhepleri ise Eş'ariliktir. İsmini kurucusu olan Ahmed bin Hanbel'den (780-855) alır. Hanbelilik mezhebinin, Suudi Arabistan başta olmak üzere, Kuveyt, Bahreyn gibi körfez ülkelerinde ve yer yer Irak'ta mensupları bulunmaktadır. Selefilik ve Vehhabîlik bu mezhebin alt kolları olarak ortaya çıkmıştır. Sünnilik içerisinde en az takipçisi bulunan mezheptir.

İmam-ı Hanbelî (Ahmed bin Hanbel)'in kendi usulüne göre şer'i delillerden çıkardığı hükümlere ve gösterdiği yola Hanbelî Mezhebi denir. Ehl-i Sünnet itikadında olan Müslümanlardan amellerini, yani ibadet ve işlerini bu mezhebin hükümlerine uyarak yapanlara Hanbelî denir.

Hanbelî Mezhebi'nde Kur'an ve hadis kaynağı önde gelir. Kitap ve sünnette kesin bilgi yoksa karşıtı bulunmayan sahabî sözü ile doğrultusunda uygulanır. Karşıtlık varsa Kur'an ve sünnete en yakını tercih edilir. Daha kuvvetli bir delil yoksa gönderilmiş haber, kıyasa tercih edilir. Kıyasa en son başvurulur. Hanbelî Mezhebi nakil ve rivayete ağırlık veren bir ekoldür.

Ahmed bin Hanbel, İslâm devletinin sınırlarının genişlemesi ve artık İslâmî kuralların saf hâliyle yeterli olmamasından dolayı gerekli yerlerde aklın kullanımını savunan Mu'tezilîlere karşı çıkmıştır. Ahmed bin Hanbel'e göre "Kur'an'da yazılanlar ya da hadisler dışında hiçbir şey yoktur." Her konunun çözümü için gerekli olan şeyler bu ikisinde vardır. Ahmed bin Hanbel'in; Halife Me'mun'un adamları tarafından sorguya çekildiğinde yalnız Kur'an'dan ayetler ve hadisler okuyarak cevap verdiği, onlardan anlam çıkarmaları reddettiği, kendisine deliller gösterilmek istendiğinde sustuğu, böylece bunu dinî itikad bakımından bir "bid'at" telakkî ederek karşı koyduğu bilinmektedir.

İmam Hanbel'in ölümünden sonra ağırlığı azalan mezhep, Abdülkâdîr Geylânì, İbn Teymiyye gibi İslâm âlimlerinin bu mezhepte ibadet yapmasıyla tekrar canlanmıştır.[kaynak belirtilmeli]

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2023. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2023. 
  3. ^ https://gezimanya.com/orta-dogu/birlesik-arap-emirliklerinde-din-ve-inanc#:~:text=%C3%9Clke%20n%C3%BCfusunun%20b%C3%BCy%C3%BCk%20%C3%A7o%C4%9Funlu%C4%9Funu%20M%C3%BCsl%C3%BCmanlar,Hanbeli%20Mezhebi%20Emirlikler%20'de%20yayg%C4%B1nd%C4%B1r 21 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  4. ^ https://www.islamiarastirmalar.com/upload/pdf/2fb1cb1bf3e1068.pdf 27 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.?
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2023. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2023. 
  7. ^ "Sorularla İslamiyet". 28 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2016. 
Taslak simgesiİslam ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.