Tahtacılar

Tahtacılar
Toplam nüfus
Yaklaşık 300 bin[1]
Önemli nüfusa sahip bölgeler
Türkiye: Akdeniz Bölgesi, Ege Bölgesi
Diller
Din
İslam (Alevi), geçmişte Şamanizm

Tahtacılar, genel olarak Ege ve Akdeniz bölgelerinin ormanlık yörelerinde yaşayan, Osmanlı İmparatorluğu döneminde ve kısmen günümüzde ağaç işçiliğiyle uğraşan Alevî Türkmenlerdir. Kızılbaş inancına sahiptirler. Bektaşîlik ve Anadolu Aleviliği ile Tahtacı inancının belli başlı farkları vardır.[kaynak belirtilmeli]

Tahtacıların Yerleşim İlleri
Makale serilerinden
Alevîlik
Allah  • Muhammed  • Hak-Muhammed-Ali  • Muhammed-Ali  • Kur'an  • İslâm Peygamberleri  • Nefesler  • Dört Kapı Kırk Makam  • Şeriat  • Tarikat  • Hakikat  • Marifet  • Tâkıyye  • Tevella  • Teberru  • Nûr  • Vahdet-i Vücud  • Keşf  • Nefis  • İhsan
Önderler
Etkin kişiler
Hızır  • Veysel Karani  • Salmân-ı Fârisî  • Câbir bin Hayyan  • Z'ûl-Nûn el-Mısrî  • Ebâ Yezîd-i Bistâmî  • El-Hallac  • Ebu'l Vefâ  • Ebû’l Hasan Kharakânî  • Yusuf Hemedani  • Muin’ed-Dîn Nâsır-ı Hüsrev  • Ahmed Yesevî  • Ahmed Er Rufai  • Abdülkâdir Geylânî  • Kutb'ûd-Dîn Haydar  • Muhyiddin İbn Arabi  • Ahi Evran  • Hacı Bektaş-ı Veli  • Mevlâna Celâleddîn  • Hacı Bayram-ı Veli  • Sadreddin Konevî  • Tac'ed-Dîn Zahid Gilani  • Baba İlyas  • Sarı Saltık Baba  • Barak Baba  • Taptuk Emre  • Yunus Emre  • Âşık Paşa  • Safiyüddin İshak  • Karaca Ahmet  • Sadreddin Musa  • Abdal Musa  • Nesîmî  • Şah Ni'metullah Velî (Nûr'ed-Dîn Kirmanî)  • Şeyh Cüneyt  • Şeyh Haydar  • Sultan Ali  • Hatai  • Kaygusuz Abdal  • Balım Sultan  • Gül Baba  • Pir Sultan Abdal  • Fuzûlî  • Kul Himmet  • Virani  • Yedi Ulu Ozan  • Nurbakşî  • Galibî
EmevîlerEbû Müslim El-HorasanîBabek AyaklanmasıBabek HürremiAbbâsîlerAlavîlerFatımîlerİlhanlılarBaba İshak ayaklanmasıBaba İshakŞeyh BedreddinBörklüce MustafaOsmanlı İmparatorluğu'nda Alevi zulmüŞah Kulu Baba Tekeli isyanıŞah KuluÇaldıran MuharebesiYavuz Sultan SelimCelâlî ayaklanmalarıBaba Zünnun İsyanıKalender Çelebi İsyanıKalender ÇelebiAbaza Mehmed PaşaKuyucu Murat PaşaSafev’îyyeSafevîlerAvşarlarKaçarlarBektâş’îyyeVaka-i HayriyeII. Mahmud1830 Yezidi İsyanıDersim ayaklanmalarıNuri DersimiKoçgiri İsyanıSeyit RızaDersim katliamıMaraş katliamıÇorum katliamıSivas katliamı
CemCemeviSemahCuma NamazıDuaOruçZekâtKurbanAdakMevlitKeramet • Ziyaret • Musâhip • Düşkünlük
A) İslâmî-Sufi/Tasavvufî Kökenliler

    • 1) Alavîler
      • Horasan Melametîliği
        • Kalenderîlik
          • Haydarîlik
        • Nakşibendiye
        • Mevlevîlik
        • Yesevilik
          • Bektâşîlik
            • Ahilik
    • 2) Kadiriye
      • Nimetullahîlik
        • Nurbakşîlik
      • Rufailik
        • Galibilik
    • 3) Zahidiyye
      • Halvetiyye
        • Bayramiyye
          • Halvetiye
      • Safeviyye
        • Kızılbaşlar
          • Çepniler
          • Tahtacılar

B) Hürremîyye (Kızıl-Giyinenler)
    • 1) Celâlîyye
    • 2) Vefâîyye
      • Babailer
        • Baba İlyasçılar
        • Baba İshakçılar
        • Barak Babacılar
          • Hurûfîyye (Dîn)
            • Dedebabalık
              • Ali’îyye
              • Harabat’îyye
            • Nûktâvîlik

C) Nusayrîyye (Arap Aleviliği) (Din)
    • 1) Haydariyye
    • 2) Şemsiyye / Şimaliyye
    • 3) Kameriyye / Kilaziyye
    • 4) Gaybiyye

D) Yezdânizm (Kürt Alevîliği)
    • 1) Yâresân (Yarsanizm)
    • 2) Yezidi (Ezidilik) (Dîn)

    • 3) Çınarcılık (Işık Alevîliği)
Diğer etkileşim grupları
MelâmîlikKalenderîlikYesevîlikKadirilikRufailik • Haydarîlik MevlevîlikHalvetiyyeEkberilikBayramiyeBektâşîlikÂhilerNimetullahîlikHalvetiyeÇepniler • Tahtacılar • GalibilikNurbakşîlikVefâîlikBâbâîlikİsmailîlikNizarîlikSafeviyyeKızılbaşCelâl’îyyeHurûf’îyyeBâtınîlikDedebabalıkAli’îHarabat’îNusayr’îyyeDûrz’îyyeBâbîlikBahâîlik • Kürt Alevîleri • YâresânîlikÊzîdîlikYezdânizm • Ghulat-i Şîʿa ve Kürt Alevîliği • ZerdüştMazdaizmZurvanizmKabbalaMazdekçilikIşıkçılıkLuvî mitolojisiMani diniSâbiîlikGnostisizmŞamanizmŞamanTengricilikPanenteizmNebatiler
  • g
  • t
  • d

Kökenleri

Ataları, Oğuz boylarına bağlı Ağaçeriler'dir. Timur, Türkistan ve Horasan'ı egemenliği altına alınca, yurtlarını terk etmek zorunda kalan Ağaçeriler'in bir bölümü İran'a, çoğunluğu da Anadolu'ya yerleşti. Diğer bazı kaynaklara göre ise Tahtacılar, tarihi Hunlar’a dayanan bir soya sahiptirler. Büyük Hun İmparatorluğu‘ nun yıkılışından sonra Batıya göç eden Hunların bir kolu 395 tarihinde Erzurum üzerinden Anadolu’ya gelmiştir. Büyük bir göç dalgası da 466’da gerçekleşmiş, Avrupa Hunları’na bağlı Ağaçeri Türk boyları Anadolu’ya gelmişler ve yerleşmişlerdir. Moğolların Anadolu'yu işgal etmesi üzerine, buraya gelmiş olan Ağaçeriler bu kez Suriye ve Irak'a göç ettiler. Bunlardan bazılarının Timur'un ölümünden sonra 1405 yılında yeniden Anadolu'ya döndüğü ve bu dönemlerden itibaren 'Tahtacılar' olarak anıldığı kabul edilir. Fatih Sultan Mehmed' in, 1453 yılında İstanbul'un fethi sırasında kullanılan gemilerin yapımı için, Balıkesir' in Kaz Dağları'ndaki köylerden Tahtacıları da getirdiği bilinir. Tahtacılar, araştırmacıların bir kesimi tarafından Yörükler ile aynı sosyal yapıda değerlendirilmişlerdir.[2]

Yazılı kaynaklarda Tahtacı adına ise ilk olarak 16. yüzyılda Osmanlı vergi nüfusu tahrir defterlerinde “Cemāat-ı Tahtacıyān” şeklinde rastlanmaktadır.[3]

Balıkesir Tahtacı Türkmenleri: Balıkesir Kazdağları'nda ve Balıkesir ovası çevresinde yaşayan Tahtacılar'ın geleneksel kostümleri

Türkiye'de Yerleşim Yerleri

Zamanla yerleşik yaşama geçmeye başlayan Tahtacılar günümüzde daha çok Adana, Mersin, Antalya, Muğla, Denizli, Isparta, Burdur, Aydın, İzmir, Manisa, Balıkesir, Çanakkale, Afyonkarahisar gibi illerde yaşamaktadırlar.

Adana'daki Tahtacı köyleri:

Mersin'deki Tahtacı köyleri:

Antalya'daki Tahtacı köyleri:

Muğla'daki Tahtacı köyleri:

Balıkesir'deki Tahtacı köyleri:

Çanakkale'deki Tahtacı köyleri:

Dil ve Din

İnançlarında ve yaşam biçimlerinde Şamanizm'e ilişkin kanıtlar bulunmasıyla birlikte, korudukları bu kültür, Alevilik inanç ve töreleri ile harmanlanmıştır. İçinde Öz Türkçe'den pek çok kelimeler barındıran, günümüze kadar muhafaza edebildikleri bir günlük konuşma dili kullanmaktadırlar. Kullandıkları ağız, yaşadıkları bölgelerin ağız özelliklerinden de beslenmiş, etkileşime girmiştir.

Kültür

Tahtacılar tarih boyunca hep doğayla iç içe yaşamışlardır. Giyim kuşamları, el sanatları, yemek kültürleri ile büyük bir kültürel zenginliğe sahiptirler. Örf, adet ve gelenekler bakımından Orta Asya Türk kültüründen izler taşırlar. Zanaat olarak sürdürdükleri ağaç işçiliğinde kadın - erkek birlikte çalışırlar. Bir kısım halk, Cumhuriyet ilan edildikten sonra azalan kamusal baskı nedeniyle ziraat, esnaflık, memurluk, serbest meslek vb. meslek gruplarına da ayrılmıştır. Eskiden bu yana süregelen önemli geleneklerinden birisi de bir düğünün hemen sonrası, yeni gelin olmuş kadınlar için yapılan 'Baş Bağlama' ritüelidir.[4]

Ormanda çalışan iki Tahtacı kadın

Ünlü Tahtacılar

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Kuşçi, Ahmet. "https://iksadyayinevi.com/wp-content/uploads/2021/07/ORTA-TOROS-TAHTACILARI-TARIH-VE-KULTUR.pdf" (PDF). 22 Ekim 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.  |başlık= dış bağlantı (yardım)
  2. ^ [1] 12 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Dr. İsmail Engin, Tahtacılar, Tahtacı Kimliğine ve Demografisine Giriş, Ant Yayınları, 1998.
  3. ^ Çıblak, Nilgün (2003). “Mersin Tahtacı Kültüründeki Terimler Üzerine Bir Deneme” 12 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Folklor / Edebiyat, C.IX, S. XXXIII, ss.217-238.
  4. ^ [2] 12 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Veli Asan, Tahtacı Türkmenlerde Baş Bağlama, Cem Dergisi, S. 71, 1997.

Dış bağlantılar

  • Ege Bölgesi Tahtacı Dernekleri