Yoğun bakım, sürekli gözetim altında tutulması gereken hastalara her türlü tıbbi yardımı anında uygulama olanağı veren bakım ve tedavi. Hastanelerde sürekli olarak hekim ve hemşire gözetimi altında tutulması gereken hastaların yatırıldığı bölümlere de yoğun bakım ünitesi denir.[1]
Hastalar cerrahi, hastalık, ağrı, yara, politravma, travma, kemik kırığı, yanık, kanama, iç hastalıkları, toksin maruziyet, zehirlenme, yaralanma, sepsis, boğulma, asfiksi, psikolojik travma, koma gibi nedenlerle yoğun bakımda yatarlar.
Yoğun bakım ünitesi
Yoğun bakım hizmetlerinin verildiği, teknik ve personel bakımından donanımlı hastane birimleridir.[2] Buralara ancak birinci dereceden akrabalardan biri günde bir kere çok kısa bir süre hastayla görüştürülür, çocuklar içeri alınmaz. Hastalara yemek getirmek yasaktır. Girişten önce ve sonra eller yıkanır, gerekirse ziyaretçiler maske takmak zorundadır. Yoğun bakım üniteleri refakatçi kabul etmezler.
Yoğun bakım basamakları
1.Basamak Yoğun Bakım Ünitesi
Takip ve tedavileri için rutin yöntemler yeterli olmayan, ancak henüz organ yetmezliği başlamamış, solunum desteğine ihtiyaç duymayan, yakın takibi gerektiren hastaların kabul edildiği ünitelerdir.
2.Basamak Yoğun Bakım Ünitesi
Detaylı ve nitelikli gözlem yapabilen, yaşamsal destek gereksinimi bulunan hastaların yüksek kalitede bakım ve tedavisinin yapıldığı, 24 saat doktor denetim ve gözetimi olan ünitelerdir.
3.Basamak Yoğun Bakım Ünitesi
Altta yatan özellikli hastalığı veya birden çok uzmanlık dalını ilgilendiren çoklu işlev bozukluğu veya yetmezliği gibi tüm komplike hastaların kabul edildiği, en üst düzeyde tıbbi bakım ve tedavi yapılabilen ünitelerdir.
Kaynakça
^"Arşivlenmiş kopya". 18 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2015.
^"Arşivlenmiş kopya". 12 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2015.
Kategori 
Ana hat
