Selanik Sancağı
| |||||||||||||||||||||
Selanik Sancağı (Yunanca: λιβάς/σαντζάκι Θεσσαλονίκης), Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi. Sancağın merkezi Selanik idi.
Tarihçe
Selanik, Osmanlı İmparatorluğu'nun şehri Selanik Kuşatması sırasında Venedik Cumhuriyeti'nden alması sonucu Rumeli Eyaleti'nin sancak merkez haline geldi.[1]
1846 yılında Tanzimat Fermanı ile birlikte sancak yeni kurulan Selanik Eyaleti daha sonra da Selanik Vilayeti'nin merkez sancağı oldu.[2]
Selanik Sancağı Ekim 1912 tarihinde Birinci Balkan Savaşı sırasında Yunan Ordusu tarafından işgal edilmiş olup 1913 Londra Konferası'nda büyük çoğunluğu Yunanistan'a ve kuzey kesmi Sırbistan'a bırakılmıştır.
İdari bölümler
Selanik Sancağı 1912 yılı itibarı ile 14 kazaya ayrılmaktaydı.[3]
| Kaza | Nahiyeler |
|---|---|
| Avrethisar (merkez: Kılkış) | Avrethisar merkez, Karadağ |
| Aynaroz (merkez: Karis) | |
| Doyran | Kaza merkezi |
| Gevgeli | Gevgeli merkez, Nutya |
| Katerin | Leftohori, Kilindir |
| Karacaova | |
| Karaferye | Karaferye merkez, Ağustos |
| Kesendire (merkez: Poliroz) | Kaza merkezi, Ksendire |
| Langaza | Kaza merkezi |
| Selanik | Vardar, Gelmiriye |
| Tikveş (merkez: Kavadar) | İki nahiye |
| Usturumca | Kaza merkezi |
| Vodina | Vodina merkez, Ostrova, Karacaabad |
| Yenice-i Vardar | Yenice-i Vardar, Karacaabad, Kömence |
Kaynakça
- ^ Birken, Andreas (1976). Die Provinzen des Osmanischen Reiches. Beihefte zum Tübinger Atlas des Vorderen Orients (Almanca). 13. Reichert. s. 58. ISBN 9783920153568.
- ^ Birken, Andreas (1976). Die Provinzen des Osmanischen Reiches. Beihefte zum Tübinger Atlas des Vorderen Orients (Almanca). 13. Reichert. ss. 58, 76. ISBN 9783920153568.
- ^ Birken, Andreas (1976). Die Provinzen des Osmanischen Reiches. Beihefte zum Tübinger Atlas des Vorderen Orients (Almanca). 13. Reichert. s. 76. ISBN 9783920153568.
 Osmanlı İmparatorluğu'nun Avrupa'daki sancakları | |
|---|---|
|
