Sözde Dionisius

Sözde Dionisius
Feofan Kritsky tarafından ikona
Tam adıSözde Dionisius
DoğumuMS 5. – 6. yüzyıl
ÖlümüMS 5. – 6. yüzyıl
ÇağıAntik Çağ felsefesi
Ortaçağ felsefesi
BölgesiBatı felsefesi
OkuluYeni Platonculuk
Hristiyan felsefesi
İlgi alanlarıApofatik teolojisi
Melekler
Hristiyan mistisizmi
Önemli fikirleriYedi melek
Melekler hiyerarşisi
Etkilendikleri
Etkiledikleri
  • Bütün hristiyan filosofları

Sözde Dionisius ya da Areopagiteli Dionisius, İ.S 5. yüzyılın sonlarıyla 6. yüzyılın başlarında yazılar yazmış Yeni-Platoncu bir Hristiyan teologu ve düşünürr.

Orta Doğu'da, muhtemelen Suriye'de yaşamış ve eserlerinde, kendisini Aziz Pavlus'un izleyicisi olarak tanıtmış olan filozof, Tanrı'yı bilmenin üç ayrı yolundan söz etmiştir.[1] Tanrı'nın var olan her şeyin aşkın ve fail nedeni olduğunu söyleyen Sözde Dionisius'a göre, Tanrı evreni, kendisinde bulunan örnek ya da arketip İdealar aracılığıyla hiçten ve özgürce yaratmıştır. Tanrı, buna ek olarak final ya da ereksel nedendir, çünkü İyi olan varlık, en yüksek İyilik olarak, iyiliği özleyen tüm varlıkları kendisine çekimler.

Sözde Dionisius, yaradılış konusunda, Patroloji felsefenin, Aziz Augustinus'ta doruk noktasına çıkan Platoncu ve Yeni-Platoncu geleneğine uygun olarak, türümden söz etmiş, Hristiyanlığın yaratılış öğretisini, Plotinos'un türüm öğretisiyle birleştirmiştir.

Teolojisi

Hristiyanlık inancını Platoncu ve Neo-Platoncu izleklerle yorumlama ve uzlaştırma cihetine girmiştir[2]. Ama tüm bunlardan önce Plotinos'tan Proklos'a bütün bir Neo-Platonculuk felsefesini Hristiyanlık inancına aktarmasıyla bilinmektedir. Dionisius'un teolojisinin ilk konusu Tanrı'ya verilen sıfatlardır. O, bu konudaki incelemesinde Kutsal Kitap'ın Tanrı'ya sıfatlar yüklemesinden hareketle, kendi kendisine O'na bu isimleri vermenin hangi anlamda meşru olduğunu soruşturur. Dionisius'a göre Tanrı'yı bilmenin 3 yolu vardır: biri Hristiyan, diğeri Platoncu ve sonuncusunu da bu ikisinin sentezi oluşturur.

Dionisius insanların Tanrı'ya, insanın kendinde bulunduğu özelliklerin yüklemesinin doğal bir eğilim olduğunu söylemektedir. Ama doğal bir eğilim olması, bu eğilim doğru olduğu anlamına gelmemekle bilrikte Dionisius'a göre Tanrı'nın antropomorfik ögelerin Tanrı'ya ulaşılması için temizlenmesi gerekiyor (via negativa). Dionisius'un via negativada, yani negatif yolun faydası da işte burada başlamaktadır. Buradaki yoldaki amaç, Tanrı'yı antropomorfizmden arındırmaktır. Fakat Tanrı antropomorfik öğelerden arındığı zaman Tanrı hakkında konuşmak da mümkün olmayacaktır. İşte burada Dionisius, insanın anlama yetisinin bütün kavrayışlarından vazgeçmesi sonucunda, hiçbir şekilde elle tutulamaz ve gözle görülemez olan tarafından sarmalandığını ve bütünüyle bilinemez olanla birleştiğini söyler.

Mistik öğretisi

Dionisius'ta başlayan mistisizm geneleğinde, İnsanın Tanrı ile doğrudan teması ile belirlenen mistik deneyim, karanlık ve irade yoluyla tanımlanır. Bu da Tanrı'nın insan tarafından anlaşılamadığı ve bilinemediği zaman bile sevildiği anlamına teşkil etmektedir. Tabii Dionisius belirlediği pozitif yol ve negatif yoldaki ortaya çıkacak olan ateizm problemini fark etmiştir ve buna ek olarak üçüncü bir sentez yolunu icat etmiştir, bu yola da via emientiae demiştir. Bu yolda Tanrı'yı tamamen antropomorfik sıfatlardan ayırmaz. Fakat şöyle bir durum söz konusudur ki, burada atfedilen sıfatlar insanın kendisinde bulunduğu sıfatlardan farklıdır. Mesela ''Tanrı merhametlidir'' diyelim, buradaki bahsedilen merhamet sıfatı, insanda bulunduğu şekilde bir merhamet olmamakla beraber, mutlak olarak en yüce ölçüde merhamettir. Bu diğer sıfatlar içinde geçerlidir (iyi, bilge, kudret...).

Felsefesi

Dionisius'a göre Tanrı evreni kendisinde bulunan idealar aracılığıyla yaratmıştır.

Dionisius kötülük problemini diğer patristik filozoflar gibi ''iyiliğin yokluğu'' olarak açıklama cihetine girmiştir: ''Kötülük, şu halde, bir yoksunluk, bir kusur, zayıflık, hata; amacın, güzelliğin, anlama yetisinin, aklın ve mükemmelliğin yokluğudur.'' Yani kötülüğün pozitif bir varlığı yoktur. Çünkü Dionisius'a göre var olan her şey, kendisinde kusur bulunmayan, yüceler yücesi olan, sonsuz iyi olan Tanrı tarafından yaratılmıştır. Yani bu sebeple var olan şeyler iyidir, iyi olmayan şeyler zaten var değildir, kusurdur, eksikliktir. Ki ne kadar Platoncu olsa dahi onun için madde kötü değildir çünkü madde de Tanrı tarafından yaratılmıştır. Bir eksiklik ise genel olarak Tanrı'nın sorumluluğu değildir.[3]

Eserleri

Kaynakça

  1. ^ Encyclopedia of early Christianity. James A. Brooks. Second edition (İngilizce). Everett Ferguson, Michael P. McHugh, Frederick W. Norris. New York. 1999. s. 335. ISBN 978-1-136-61158-2. OCLC 890137175. 25 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2022. 
  2. ^ Hıristiyanlık Tarihi. David F. Wright. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 254. ISBN 975 8318 86 1. 
  3. ^ Ahmet Cevizci-Orta Çağ Felsefesi (5 bas.). Say Yayınları. ss. 99-107. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Pseudo Dionysius: The Complete Works, 1987, Paulist Press, ISBN 0-8091-2838-1
  • Vladimir Lossky, The Mystical Theology of the Eastern Church, SVS Press, 1997. (ISBN 0-913836-31-1) James Clarke & Co Ltd, 1991. (ISBN 0-227-67919-9)

Dış bağlantılar

  • Stanford Encyclopedia of Philosophy: Pseudo-Dionysius the Areopagite27 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (2004)
  • Commentary by Clarence Rolt5 Nisan 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (1920) on pseudo-Dionysius's works (available in pdf, html, and plain text formats)
  • Celestial Hierarchy15 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Mystical Theology27 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Theologica Mystica)
  • Works16 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Corpus Areopagiticum) of pseudo-Dionysius including The Divine Names, Mystical Theology, Celestial Hierarchy, Ecclesiatial Hierarchy, and Letters (available in pdf, HTML, and text formats)
  • Oxford Üniversitesi'nin Magdalen College'indeki Oxford Digital Library'de yer alan ve Konstantinopolis'te bulunmuş 14. yüzyıla ait Yunan elyazması De caelesti hierarchia25 Nisan 2002 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.'nın görselleri
  • g
  • t
  • d
Hristiyan Mistikler
Antik Dönemi - 1. - 9. Yüzyıl
Ortaçağ Dönemi - 10. - 15. Yüzyıl
Katolik
Ortodoks
Ermeni - Süryani
Modern Dönemi - 16. - 19. Yüzyıl
Katolik
  • Loyolalı Ignatius
  • Pierre Favre
  • Jean-Pierre de Caussade
  • Louis Lallemant
  • Jean-Joseph Surin
  • Juan Eusebio Nieremberg
  • Blosius
  • Kasper Drużbicki
  • Ávilalı Yuhanna
  • Haçlı Yuhanna
  • François de Sales
  • Jean de Saint-Samson
  • Charles de Condren
  • Angelus Silesius
  • Juan de Jesús
  • Laurent de la Résurrection
  • Umile da Bisignano
  • Giuseppe da Copertino
  • Thomas á Jesu
  • Benet Canfield
  • Fénelon
  • Francisco de Osuna
  • Miguel de Molinos
  • Avilalı Teresa
  • Ana de Jesús
  • Rosa de Lima
  • María de León Bello y Delgado
  • María de Jesús de Ágreda
  • Francisca Josefa de la Concepción
  • Úrsula Micaela Morata
  • Jerónima Nava y Saavedra
  • Úrsula de Jesús
  • Maria Petyt
  • Maria Gemma Umberta Pia Galgani
  • Maria Maddalena de Pazzi
  • Jeanne de Chantal
  • Marie de l'Incarnation
  • Elizabeth de la Trinité
  • Jeanne Guyon
  • Barbe Acarie
  • Antoinette Bourignon
  • Anne des Anges Monteagudo
  • Agnès Galand
  • Lucy Brocadelli
  • Caterina Mattei
  • Veronica Giuliani
  • María de San Antonio
  • Stefana Quinzani
  • Caterina de' Ricci
  • Teresa Margherita Redi
  • Giovanna Maria Bonomo
  • Augustine Baker
  • Gertrude More
  • Marie de Saint-Pierre et de la Sainte Famille
  • Mariana da Purificação
  • Osanna Cattaro
  • Maria Adeodata Pisani
Ortodoks
  • Vladimir Solovyov
  • Macarius Notaras
  • Haclı Yolu
  • Kutsal Dağ Nikodemus
  • Grigori Rasputin
Anglikan
  • William Law
  • John Pordage
  • John Wesley
  • George Herbert
  • John Donne
  • Thomas Traherne
  • Jane Leade
  • Mary Ferrar
  • Nicholas Ferrar
Protestan
  • Emanuel Swedenborg
  • Valentin Weigel
  • Jakob Böhme
  • Abraham von Franckenberg
  • Dionysius Andreas Freher
  • Johannes Kelpius
  • Philipp Spener
  • Johann Wilhelm Petersen
  • Friedrich Christoph Oetinger
  • George Fox
  • Phoebe Palmer
  • Pierre Poiret
  • Hendrik Jansen van Barrefelt
  • Sarah Edwards
Çağdaş Dönemi - 20. - 21. Yüzyıl
Katolik
Ortodoks
Anglikan
  • Kenneth Leech
  • Evelyn Underhill
Protestan
  • g
  • t
  • d
Akademi
Eski
Skeptik
Orta
  • Arkesilaus
  • Knidoslu Diokles
  • Lakides
  • Telekles & Evander
  • Hegesinus
Yeni
  • Karneades
  • Tarsuslu Hagnon
  • Stratonikyalı Metrodorus
  • Klitomahus
  • Harmadas
  • Neapolisli Aeshines
  • Larisalı Filo
  • Cicero
  • İskenderiyeli Dio
Orta Platoncular
Neoplatoncular
Antik
Akademi
Ortaçağ
İslami Altın Çağ
Chartres
  • Bernard
  • Gilbert
  • Thierry
Modern
Rönesans
Floransa Akademisi
Cambridge
  • Ralph Cudworth
  • Henry More
  • Anne Conway
Alman idealistler
Çağdaş
Analitik
  • Gottlob Frege
  • G. E. Moore
  • Kurt Gödel
  • Alonzo Church
  • Roderick Chisholm
  • Michael Dummett
  • W. V. O. Quine
  • David Kaplan
  • Saul Kripke
  • Alvin Plantinga
  • Peter van Inwagen
  • Nicholas Wolterstorff
  • Crispin Wright
  • Edward N. Zalta
  • Kıtasal
    Çeşitli
    Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin