Lütfü Günay

Lütfü Günay
Doğum1924
Çanakkale
Ölüm12 Kasım 2020[1]
Ankara
Milliyet Türkiye
EğitimMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi
MeslekRessam Sanat Eğitimcisi

Lütfü Günay (d. 1924 Çanakkale ö. 12 Kasım 2020[1]Ankara) Ressam ve Sanat Eğitimcisi.

İlk orta ve lise öğrenimini doğum yeri olan Çanakkale’de tamamladı. Ardından şimdiki adı Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi olan dönemin Güzel Sanatlar Akademisi Yüksek Resim Bölümü’nün sınavlarını kazanarak Zeki Kocamemi’nin öğrencisi oldu. Kocamemi’nin atölyesinde 1944 yılında başlayan resim eğitimi 1949 yılına kadar sürdü. 1949 yılında Akademi’den mezun oldu. Mezuniyetinden iki yıl sonra Ankara’ya taşındı. Türk Amerikan Derneğin’de amatör genç ressamlardan oluşan kursiyerlerin resim kurslarını yönetti. Bu arada resim çalışmalarının yanı sıra dernek düzeyinde sanatçı örgütlerinin kurucu üyeliklerinde bulunarak oluşmalarına önemli katkılar sağladı.

Kariyer

  • 1950 yılında Istanbul’da Türkiye Ressamlar Cemiyeti,
  • 1958 yılında Ankara’da Ankara Ressamlar Birliği,
  • 1961 yılında Siyah Kalem Grubu,
  • 1970 yılında ise ölene dek üyeliği devam eden Ankara Birleşmiş Ressamlar ve Heykeltraşlar Derneği sayılabilir.

1953 yılında “Orijinal Sergi Öncesi” adıyla Ankara Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi salonunda ressam Adnan Çoker ile ilk sergisini açtı. Bir yıl sonra Adnan Çoker ile Ankara Helikon Derneği’nde açtığı ikinci sergisini aynı yıl İstanbul Maya Sanat Galerisi’ne taşıdı. İlk kişisel sergisini 1955 yılında Ankara Helikon Derneği’nde gerçekleştiren sanatçı, Ankara’da 1957 yılında ikinci kişisel, 1964 yılında üçüncü ve 1967 yılında ise dördüncü sergisini açtı. Amerikan Derneği Atölyesi’nden yetişen öğrencilerinin de katıldığı karma sergilere katılan Günay, ilki “İstanbul’un 500. Fetih Yıldönümü” karma sergisi olan grup sergilerine resim verdi. Türk Ressamlar Cemiyeti ve Ankaralı Ressamlar Birliği’nin sergilerine düzenli katılım gösterdi. “Sekiz Türk Ressamı” adıyla 1961 yılında Avusturya’nın değişik kentlerinde açılan karma sergilere resimleriyle katkı sağladı. Onur Üyesi olarak kendi atölyesinin öğrencilerinden oluşan “Altılar Grubu”nun sergilerinde yer aldı. Belçika, Danimarka ve Hindistan’da 1970 yılında uluslararası düzeyde düzenlenen sergilere de katılan Lütfü Günay; 1948 yılından itibaren Devlet Resim ve Heykel Sergileri'nde yer almaya başladı. 1970 yılındaki 31. Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nde “Kırmızılı Yaşantı” tablosu ikincilik ödülüne değer görüldü.[2]

Çağdaş Sanatlar Vakfı (ÇAĞSAV) her yıl mutad olarak kurumsal ve kişisel olmak üzere onur ödülleri dağıtır. 2009 yılında; kurumsal alanda Süleyman Saim Tekcan tarafından kurulan ilk çağdaş baskıresim müzesi olan "Grafik Sanatlar Müzesi İMOGA", Kişisel alanda ise çağdaş sanat akımlarına öncülük etmesi bağlamında Türkiye'de ilk soyut resim sergisini açan Lütfü Günay "ÇAĞSAV Onur Ödülü'ne layık görüldü.[3]

Hem doğadan, hem soyut çalışırım. Görünenin derinliklerindekini de tuvale aktardığımda soyuta ulaşırım. Çevremdeki yaşanmışlık duygusundan etkilenirim. Sıvaları dökülmüş duvar, paslanmış tenekeler, duvarlardaki afiş artıklarının görüntüleri yetmez olduğunda; malzemeyi de kullanırım. Sonunda kolajlar oluşur. Diyen sanatçı;

Nurol Sanat Galerisi’nde eşiyle birlikte açtığı ortak sergisi devam ederken; Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan yapılan açıklamaya göre, 12 Kasım 2020 saat 23.00'te eşi Ülkü Günay ile yaşadığı evinde 96 yaşında hayata gözlerini yumdu. Cenazesi, 13 Kasım 2020 tarihinde Ankara Karşıyaka Mezarlığı'nda kılınan öğlen namazının ardından saat 14.00’te toprağa verildi.[4]

Sanat anlayışı

Sanatçının resimleri, her ne kadar iki dönem içinde değerlendirilse de kolaj, soyut kompozisyonlar ve doğadan yaptığı peyzaj resimleri her zaman birlikte yürütmüştür. Soyut dönemi ile peyzaj dönemini birbirinden ayırmak pek olası değil. 1970'li yıllarda ağırlıklı olarak çalıştığı gecekondu soyutlamalarının da yine soyut kompozisyonlarla koşut yürüdüğü görülür. Paslı Tenekelerle oluşturduğu "Tenekeli Kolajlar" en özgün işleridir. Soyut çözümler kendini gösteren büyük parçalı renk düzenlemelerine dayalıdır. Bu resimlerde doğadan herhangi bir iz bulamazsınız. Boyanın dinamik etkisi, renklerin birbiriyle karşılıklı ilişkisi, kent duvarlarının yaşam akışı içindeki karmaşık renk dokusunu anımsatır., Lütfü Günay’ın soyut çalışmalarını belirleyebilecek başlıca oluşumlar; yalınlık ve resmin kendine özgü değerlerine öncelik tanıma kaygısıdır. Kolaj tekniğine yatkın bir duyarlığı geliştirmek adına kağıt ya da metal parçalarını, soyut oluşumların dokusu içinde değerlendiren eserler üretirken; izleyen çalışmalarında ise; daha çok pastel resimlere öncelik verdiği görülmektedir.

Sanatçının Resim ve Heykel Müzesinde, Milli Kütüphane koleksiyonunda, İş Bankası, Ziraat Bankası, Kültür Bakanlığı, TBMM Çağdaş Sanatlar Müzesi[5] gibi resmi ve özel koleksiyonlarda eserleri bulunmaktadır.

Seçilmiş kişisel sergiler

  • 1955- Ankara, Helikon Derneği
  • 1957- Ankara, Helikon Derneği
  • 1964- Ankara, Helikon Derneği
  • 1997- İstanbul, Galeri İki Maymun
  • 2004- İstanbul, Terakki Vakfı Sanat Galerisi 23 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • 2010- Ankara, Hacettepe Üniversitesi Kültür merkezi, Ahmet Göğüş Sanat Galerisi
  • 2011- Ankara, Armoni Sanat Galerisi 29 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • 2011- Ankara, Sevgi Sanat Galerisi
  • 2011- Ankara, Armoni sanat galerisi 112. Kişisel sergi
  • 2011- Ankara, “Zamanda Bellek İzleri”, Atlas Sanat galerisi
  • 2013- Ankara, Armoni Sanat Galerisi 90. Yaş Kutlama Sergisi 29 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • 2015- Ankara, Sevgi Sanat Galerisi
  • 2016- Ankara, Sevgi Sanat Galerisi 28 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • 2018- Ankara, Armoni Sanat Galerisi

Seçilmiş karma sergiler

  • 1953 - Ankara Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi salonu “Orijinal Sergi Öncesi” Adnan Çoker ile ilk sergi
  • 1953 - İstanbul “Istanbul’un 500. Fetih Yıldönümü”
  • 1970 - Ankara 31. Devlet Resim ve Heykel Sergisi
  • 2011 - Ankara, Arda Sanat galerisi, "Soyut Resmin 13 Ustasından Seçmeler"
  • 2020 - Ankara, Eşi Ükü Günay ile ortak sergisi, Nurol sanat galerisi,

Ödüller

  • 1970 - 31. Devlet Resim ve Heykel Yarışması ikincilik Ödülü
  • 1986 - TPAO 5. Atatürk Resim Yarışması’nda Mansiyon Ödülü
  • 1994 - Uluslararası Plastik Sanatlar Derneği Onur Ödülü
  • 1999 - Mimar Sinan Üniversitesi 50.Sanat Yılı Şükran Plaketi'
  • 2009 - ÇAĞSAV Onur Ödülü (Kişisel)
  • İnter 7 ve İnter 10 Sergisi Katılım Belgesi Şeref Diploması Ödülü

Dış bağlantılar

  • Sergi rehberi arşivi 29 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • </ref> Lütfü Günay’ın Ardından[ölü/kırık bağlantı]
  • Lütfü Günay 29 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Lütfü Günay sergi kataloğları 17 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kaynakça

  1. ^ a b {{Web kaynağı |url=https://www.ntv.com.tr/amp/sanat/resim-sanatinin-onculerinden-lutfu-gunay-vefat-etti,IakdZnxnA0y56fNUEQ5AHw 26 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2020. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2020. 
  4. ^ http://www.sanattanyansimalar.com/yazarlar/celal-binzet/lutfu-gunayin-ardindan/2395/ 30 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Lütfü Günay'n Ardından
  5. ^ https://csmuze.anadolu.edu.tr/eser/g%C3%BCnay-l%C3%BCtf%C3%BC [yalın URL]
  • g
  • t
  • d
Türkiye'de görsel sanat yaklaşımları
Klasik
Asker Ressamlar
Osmanlı Ressamlar Cemiyeti
İnas Sanâyi-i Nefîse Mektebi
Yeni Resim Cemiyeti
  • Şeref Kamil  • Saim Özeren  • Refik Fazıl  • Mahmut Cemaleddin  • Turgut Zaim  • Sabih Bey  • Cevad Hamid
Müstakiller
D Grubu
Onlar Grubu
Çallı Kuşağı
Tavanarası Ressamları
  • Nuri İyem  • Erdoğan Behnasavi  • Baha Çalt  • Atıfet Hançerlioğlu  • Seta Hıdiş  • Ömer Uluç  • Haluk Muradoğlu  • Ümit Mildon  • Vildan Tatlıgil  • Pindaros Platinidis  • Atıf Yılmaz
Yeni Dal Grubu
  • Avni Memedoğlu  • Nejat Tözge  • Marta Tözge  • Kemal İncesu  • İhsan İncesu  • Hikmet Aksüt  • Vahi İncesu  • İbrahim Balaban
Yeniler Grubu
Siyah Kalem Grubu
Modern
Soyut dışavurumcu sanatçılar
Geometrik soyut sanatçılar
Soyut heykel sanatçıları
Modern soyut sanatçılar
Modern figüratif sanatçılar
Modern heykel sanatçıları
1968 kuşağı sanatçılar
Anlatım dilinin çeşitlendiği sanatçılar
Çağdaş
Hafriyat Grubu
Kavramsal sanatçılar
2000 sonrası
Dekoratif
Mozaik
  • Bedri Rahmi EyüboğluFerruh BaşağaJale Yılmabaşar • Süha Semerci • Meyçem Ezengin • Sibel Hananel • Halil Sarı • Ahmet Bostancı • Gülten Alcan • Gülistan Genç • Gülçin Sökücü • Serdar İyiyiz • Mervan Altınorak • Ayça Bumin
Çini
  •  Hafız Mehmed Emin Efendi • Ayşe Özkan • Faruk Şahin • Faik Kırımlı • Nimet Varlı • Sıtkı Olçar • Turgut Tuna • Mehmet Gürsoy • Mustafa Kerkük • Önder Düz
Vitray
Seramik
Tekstil
  • Bedri Rahmi EyüboğluZeki Faik İzerÖzdemir AltanZekai Ormancı • Aydın Uğurlu • Ayla Salman • Candan Akpınar • Harun Acı • Nil Yalter • Reyhan Kaya • Atilla Ergür • Belkıs Balpınar • Filiz Otyam • Ebru Dikmen • Sedef Acar • Suhandan Özay Demirkan • Mustafa Kula • Ömer Karaçam • Beyhan Saldıray • Sümer Saldıray • Şahin Yüksel Yağan • Çiğdem Gürel • Dilek Alpan • Zeki Alpan • Sibel Arık • Devrim Erbil • Hamdi Ünal • Latif Taşarlı • Ayten Sürür • Çiğdem Kaynar • Haldun Acara • İdil Akbostancı • Cafer Arslan • Sevim Arslan • Gülcan Batur Ercivan • Sonja Böhlander Tanrısever • Çiğdem Çini • Pelin Demirtaş Dikmen • Öznur Enes • Nuray Er • Canan Erdönmez • Bettina Franckenberg • Nur Gökbulut • Ülkü Kaymaz • Selda Kozbekçi Ayranpınar • Fırat Neziroğlu • Füsun Özpulat • Maria Sezer • Biret Tavman • Cemile Tuna • Nesrin Türkmen • Ali Yaldır • Leyla Yıldırım • Elvan Adanır • Sema Arıgil • Günay Atalayer • Gül Bolulu • Esra Kavcı • Nesrin Önlü • Neslihan Yaşar • Betül Atlı