Hekzakloroetan

Hekzakloroetan
Adlandırmalar
Tercih edilen IUPAC adı
Hexachloroethane
Diğer adlar
Karbon hekzaklorür, etan hekzaklorür, Perkloroetan
Tanımlayıcılar
  • 67-72-1 
3D model (JSmol)
  • Etkileşimli görüntü
1740341
ChEBI
  • CHEBI:39227 
ChEMBL
  • ChEMBL160929 
ChemSpider
  • 5979 
ECHA InfoCard 100.000.606 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 200-666-4
26648
KEGG
  • C19248 
PubChem CID
  • 6214
UNII
  • G30K3QQT4J 
  • DTXSID7020689 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
InChI
  • InChI=1S/C2Cl6/c3-1(4,5)2(6,7)8 
    Key: VHHHONWQHHHLTI-UHFFFAOYSA-N 
  • InChI=1/C2Cl6/c3-1(4,5)2(6,7)8
    Key: VHHHONWQHHHLTI-UHFFFAOYAD
SMILES
  • ClC(Cl)(Cl)C(Cl)(Cl)Cl
Özellikler
Molekül formülü C2Cl6
Molekül kütlesi 236.74 g/mol
Görünüm renksiz kristal katı[1]
Koku kâfur benzeri[1]
Yoğunluk 2.091 g/mL at 25 °C
Erime noktası sublimes
Kaynama noktası 183 ila 185 °C (361 ila 365 °F; 456 ila 458 K)
Çözünürlük (su içinde) %0,005(22.2 °C)[1]
Buhar basıncı 0.2 mmHg (20 °C)[1]
-112.7·10−6 cm3/mol
Tehlikeler
İş sağlığı ve güvenliği (OHS/OSH):
Ana tehlikeler Olası kanserojen, kuvvetli MSS depresanı
NFPA 704
(yangın karosu)
NFPA 704 four-colored diamondSağlık 2: Yoğun veya sürekli ancak kronik olmayan maruziyet geçici iş göremezliğe veya olası kalıcı hasara neden olabilir. Örnek: KloroformYanıcılık 0: Yanmaz. Örnek: SuKararsızlık 0: Genellikle yangın maruziyeti koşullarında dahi normalde kararlıdır ve su ile reaksiyona girmez. Örnek: Sıvı azotÖzel tehlikeler (beyaz): kod yok
2
0
0
Parlama noktası noncombustible[1]
Öldürücü doz veya konsantrasyon (LD, LC):
LD50 (medyan doz)
4460 mg/kg (sıçan, oral)
4970 mg/kg (gine domuzu, oral)

[2]

NIOSH ABD maruz kalma limitleri:
PEL (izin verilen) TWA 1 ppm (10 mg/m3) [cilt][1]
REL (tavsiye edilen) Ca TWA 1 ppm (10 mg/m3) [cilt][1]
IDLH (anında tehlike) Ca [300 ppm][1]
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Hekzakloroetan (perkloroetan olarak da bilinir), hidrojenlerinin tamamı klorla yer değiştirmiş bir etan türevidir. C2Cl6 formülüne sahip, süblimleşme eğilimi gösteren beyaz bir katıdır.

Kullanımları

Aşırı basınç yağlayıcılarının formülasyonunda hekzakloroetan kullanılmıştır. Propilen tetrafloroetilen kopolimerinin emülsiyon polimerizasyonunda bir zincir transfer maddesi olarak da kullanılmıştır. Hekzakloroetan, veterinerlik tıbbında antihelmintik, kauçuk hızlandırıcı, fungisidal ve insektisidal formülasyonların bir bileşeni ve ayrıca bir güve kovucu ve selüloz esterleri için bir plastikleştirici olarak kullanılmıştır.[3]

Sis bombaları

Hekzakloroetan dumanı veya HC dumanı olarak adlandırılan sis bombaları, kabaca eşit miktarda hekzakloroetan ve çinko oksit ve yaklaşık %6 granüler alüminyum içeren bir karışım kullanır. Bu dumanlar zehirlidir ve çinko klorür (ZnCl2) içerir.[4][5] Steinritz ve arkadaşlarına göre, "Potansiyel akciğer toksisitesi nedeniyle" çinko klorür üreten sis bombaları "çoğu batı ülkesinin cephaneliğinden çıkarılmıştır."[6]

Üretim

Tetrakloroetilenin 100–140 °C'de ferrik klorür varlığında klorlanması en yaygın kullanılan ticari üretim yöntemidir, ancak birkaç başka yöntem de mevcuttur. Klor ile baryum karbürü reaksiyona sokarak küçük ölçekte yüksek saflıkta bir form üretilebilir.[7] Endüstriyel klorlama işleminin ürünüdür.

Tehlikeleri

Hekzakloroetan ağızdan alındığında karaciğere zarar verir ve yüksek konsantrasyonlarda solunduğunda hafif bir narkotik etkiye sahiptir. Ne kadar kanserojen olabileceği uzun zamandır araştırılmaktadır. Suda çözünmediği için katı hâlde tehlikeli değildir. Oda sıcaklığında yavaş yavaş süblimleşir.

Kaynakça

Taslak simgesiOrganik kimya ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.
  • g
  • t
  • d
Klorür iyonunun tuzları ve kovalent türevleri
HCl He
LiCl BeCl2 BCl3
B2Cl4
C2Cl2
C2Cl4
C2Cl6
CCl4
+C
+CO3
NCl3
ClN3
+N
Cl2O
ClO2
Cl2O7
+O
ClF
ClF3
ClF5
Ne
NaCl MgCl2 AlCl
AlCl3
SiCl4 P2Cl4
PCl3
PCl5
+P
S2Cl2
SCl2
SCl4
Cl2 Ar
KCl CaCl
CaCl2
ScCl3 TiCl2
TiCl3
TiCl4
VCl2
VCl3
VCl4
VCl5
CrCl2
CrCl3
CrCl4
MnCl2 FeCl2
FeCl3
CoCl2
CoCl3
NiCl2 CuCl
CuCl2
ZnCl2 GaCl3 GeCl2
GeCl4
AsCl3
AsCl5
+As
Se2Cl2
SeCl4
BrCl Kr
RbCl SrCl2 YCl3 ZrCl3
ZrCl4
NbCl3
NbCl4
NbCl5
MoCl2
MoCl3
MoCl4
MoCl5
MoCl6
TcCl3
TcCl4
RuCl3 RhCl3 PdCl2 AgCl CdCl2 InCl
InCl2
InCl3
SnCl2
SnCl4
SbCl3
SbCl5
Te3Cl2
TeCl4
ICl
ICl3
XeCl
XeCl2
XeCl4
CsCl BaCl2 * LuCl3 HfCl4 TaCl5 WCl2
WCl3
WCl4
WCl5
WCl6
ReCl3
ReCl4
ReCl5
ReCl6
OsCl4 IrCl2
IrCl3
IrCl4
PtCl2
PtCl4
AuCl
AuCl3
Hg2Cl2,
HgCl2
TlCl PbCl2,
PbCl4
BiCl3 PoCl2,
PoCl4
AtCl Rn
FrCl RaCl2 ** LrCl3 RfCl4 DbCl5 SgO2Cl2 BhO3Cl Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
 
* LaCl3 CeCl3 PrCl3 NdCl2,
NdCl3
PmCl3 SmCl2,
SmCl3
EuCl2,
EuCl3
GdCl3 TbCl3 DyCl2,
DyCl3
HoCl3 ErCl3 TmCl2
TmCl3
YbCl2
YbCl3
** AcCl3 ThCl4 PaCl4
PaCl5
UCl3
UCl4
UCl5
UCl6
NpCl3 PuCl3 AmCl2
AmCl3
CmCl3 BkCl3 CfCl3 EsCl3 FmCl2 Md NoCl2
  1. ^ a b c d e f g h NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards. "#0316". National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH). 
  2. ^ "Hexachloroethane". Immediately Dangerous to Life or Health Concentrations (IDLH). Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitüsü (NIOSH). Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
  3. ^ Snedecor, Gayle (1999). "Hexachloroethane". In Kroschwitz, Jacqueline I. (ed.). Kirk-Othmer Concise Encyclopedia of Chemical Technology
  4. ^ "Appendix E: Smoke And Masking Agents" (PDF). Australian Department of Veteran Affairs. December 2003. s. E-3. 13 Şubat 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2012. 
  5. ^ National Research Council (1997). Toxicity of Military Smokes and Obscurants, volume 1. Subcommittee on Military Smokes and Obscurants. Washington, DC: National Academy Press. p. 127
  6. ^ Steinritz, D., Zehfuß, F., Stenger, B., Schmidt, A., Popp, T., Kehe, K., Mückter, H., Thiermann, H., Gudermann, T. (2018). Zinc chloride-induced TRPA1 activation does not contribute to toxicity in vitro. Toxicology Letters, 293, 133–139. doi:10.1016/j.toxlet.2017.09.008
  7. ^ "Hexachloroethane 101" (PDF). September 1997. 29 Mayıs 2003 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.