Konkurs Piosenki Eurowizji 2012

Konkurs Piosenki Eurowizji 2012
Light Your Fire
Ilustracja
Informacje ogólne
Półfinały

22 maja 2012
24 maja 2012

Finał

26 maja 2012

Miejsce

Baku Crystal Hall,
Baku (Azerbejdżan)

Nadawca

İctimai Televiziya və Radio Yayımları Şirkəti (İTV)

Prowadzący

Eldar Qasımov
Leyla Əliyeva
Nərgiz Berk-Petersen

Informacje dodatkowe
Producent wykonawczy

Adil Kerimli

Kierownik wykonawczy

Jon Ola Sand

Uczestnicy
Powrót

Czarnogóra

Rezygnacja

Armenia
Polska

Łącznie

42 reprezentacji

Mapa uczestników
Mapa z zaznaczeniem państw uczestniczących

     

     

     

     Państwa zdyskwalifikowane z udziału w finale.

Głosowanie
Każdy uczestniczący kraj przyznaje 1–7, 8, 10 i 12 punktów dla dziesięciu najwyżej ocenionych przez telewidzów oraz jurorów (w stosunku głosów 50:50) utworów
Zwycięzca

Szwecja

Reprezentant

Loreen

Piosenka

„Euphoria”

Tekst i muzyka

Thomas G:son, Peter Boström

Występ otwarcia
Finał

Ell & Nikki

Występy interwałowe
Pierwszy półfinał

Natig Rhythm Group[2]

Drugi półfinał

Marija Šerifović, Dima Bilan, Alexander Rybak, Lena, Ell i Nikki[3]

Finał

Emin Agalarov[1]

Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 2011 2013 ►
Multimedia w Wikimedia Commons

57. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 22, 24 i 26 maja 2012 w Crystal Hall w Baku przez azerskiego nadawcę publicznego İctimai TV. Koncerty prowadzili Eldar Qasımov, Leyla Əliyeva i Nərgiz Berk-Petersen.

Finał konkursu wygrała Loreen, reprezentantka Szwecji z piosenką „Euphoria” autorstwa Thomasa G:sona i Petera Boströma, za którą otrzymała 372 punkty, w tym osiemnaście najwyższych not (12 punktów)[4].

Lokalizacja

 Osobny artykuł: Baku.
Lokalizacja Baku w Azerbejdżanie.
Baku Cristall Hall podczas budowy, styczeń 2012

Azerbejdżan zadebiutował podczas konkursu w 2008. Dzięki wygranej 56. Konkursu Piosenki Eurowizji przez azerską piosenkę „Running Scared” duetu Ell i Nikki, możliwość organizacji konkursu w 2012 przypadła krajowemu nadawcy İctimai TV[5][6][7][8]. Gospodarzem konkursu zostało Baku, stolica i największe miasto Azerbejdżanu na Morzu Kaspijskim, w regionie Kaukazu.

Krótko po wygranej Azerbejdżanu oficjalnie ogłoszono budowę mieszczącej 23 tysiące miejsc areny koncertowej jako potencjalnego miejsca konkursu[9][10]. Trzy dni później zapowiedziano także dwie inne hale, które miały być rozpatrywane przez organizatorów: Stadion Tofiqa Bahramova i Kompleks Sportowo-Widowiskowy Heydara Aliyeva[11]. 2 sierpnia 2011 Alpine Bau Deutschland AG wygrało przetarg na skonstruowanie nowego budynku, teraz znanego jako Baku Crystal Hall. Przygotowania do budowy zaczęły się niedługo po ogłoszeniu[12]. Mimo że całkowity koszt kontraktu nie został wyjawiony, rząd przeznaczył na powstanie areny 6 milionów manatów azerskich (ok. 24 miliony złotych)[13].

31 października 2011 Ismayil Omarov, dyrektor krajowego nadawcy Ictimai Television ogłosił, że decyzja o miejscu organizacji konkursu zostanie podjęta przez komitet wykonawczy w styczniu 2012[14]. 25 stycznia 2012 okazało się, że to Baku Crystal Hall będzie gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji 2012[15][16]. Mimo że hala może pomieścić 23 tys. ludzi, tylko 16 tys. mogło mieć możliwość zakupienia biletów na konkurs[15]. Bilety dostępne były od 28 lutego 2012[17][18].

Przebieg konkursu

Głosowanie

Prowadzący 57. Konkurs Piosenki Eurowizji – Leyla Aliyeva, Eldar Qasımov i Nargiz Birk-Petersen

29 czerwca 2011 w Genewie odbyło się spotkanie organu zarządzającego Konkursem Piosenki Eurowizji (tzw. Grupy Referencyjnej) z azerską telewizją publiczną İctimai TV. Podczas zebrania Europejska Unia Nadawców (EBU) zdecydowała o pozostaniu przy systemie przyjmowania głosów w stosunku 50:50 (50% głosów należało do widzów oraz 50% do krajowych komisji sędziowskich, w której skład musiało wejść pięciu profesjonalnych muzyków) oraz zatwierdziła przywrócenie systemu głosowania znanego z lat 1998–2009, który uruchamiał na 15 minut linie telefonicznie oraz SMS-owe po wykonaniu ostatniej piosenki konkursowej, a nie (jak w 2010 i 2011) od momentu rozpoczęcia prezentacji pierwszego utworu[19][20][21].

Prowadzący

16 kwietnia 2012 azerski nadawca Ictimai TV podał nazwiska prowadzących wszystkie trzy koncerty eurowizyjne, którymi zostali: Eldar Qasımov (piosenkarz i zwycięzca 56. Konkursu Piosenki Eurowizji), Leyla Əliyeva (prezenterka telewizyjna) oraz Nərgiz Berk-Petersen (lokalna prezenterka telewizyjna)[22].

Koszyki półfinałowe

W poniedziałek, 25 stycznia 2012 zdecydowano, które kraje pojawią się w pierwszym, a które w drugim półfinale. Kraje uczestniczące, poza tzw. „Wielką Piątką” (czyli Francją, Wielką Brytanią, Hiszpanią, Włochami, Niemcami) oraz gospodarzem (Azerbejdżanem) podzielono na 6 koszyków, biorąc pod uwagę, jak ich mieszkańcy głosowali w poprzednich konkursach. Z koszyków połowa krajów (albo prawie połowa, jak niemożliwy jest równy podział) została przydzielona do pierwszego półfinału 22 maja, a druga do drugiego, który odbył się 24 maja[23][24].

Koszyk 1 Koszyk 2 Koszyk 3 Koszyk 4 Koszyk 5 Koszyk 6
Wnętrze Baku Crystal Hall podczas Konkursu Piosenki Eurowizji

Projekt grafiki

Projekt konkursu był tworzony wokół motto Light your fire! (pol.: Rozpal swój ogień[potrzebny przypis]), które zainspirowane zostało przydomkiem Kraj Ognia, z którego jest znany Azerbejdżan[26][27].

Każda pocztówka zaczynała się od napisu z flagą i nazwą danego kraju na żółto-pomarańczowo-czerwonym tle[28]. Wizytówki składały się z różnych ujęć Azerbejdżanu, z nagłówkiem Azerbejdżan i Kraj... pod spodem (np. Kraj urodzaju, Kraj poezji itp.), po którym pokazano miasto, jego krajobraz i kulturę[28]. Kilka pocztówek skupiło się na stolicy kraju – Baku, wówczas pojawił się tekst Baku, a pod nim Miasto... (np. Miasto jazzu, Miasto rozrywki itp.). Wizytówki kończyły się ujęciem na Crystal Hall w barwach występującego kraju. Pocztówki potraktowano jako reklamę kraju dla szerszej publiczności[28][29].

Artysta, piosenka i numer startowy zostały pokazane graficznie identycznie jak podczas 56. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2011, z małymi zmianami na rzecz motywu przewodniego konkursu[28]. Punkty od 1 do 7 były podświetlone na czerwono, a trzy najwyższe (8, 10 i 12) – na pomarańczowo. Grafiką zajęła się londyńska agencja Turquoise Branding[30][31].

Incydenty

Obawy o prawa człowieka

Publiczność podczas Konkursu Piosenki Eurowizji

Azerska wielka inwestycja w organizowanie konkursu była szeroko komentowana przez zachodnie media jako „próba załagodzenia obaw o ich słabej demokracji i poszanowaniu praw człowieka”[32][33]. 29 sierpnia 2011 w Baku zorganizowano drugie zgromadzenie Grupy Referencyjnej i Europejskiej Unii Nadawców z organizatorem, podczas którego EBU odebrała od przedstawicieli rządu Azerbejdżanu dokumenty gwarantujące zapewnienie bezpieczeństwa wszystkich reprezentacjom[34][35].

W związku ze zbliżającą się datą rozpoczęcia konkursu, grupa azerskich organizacji pozarządowych rozpoczęła w maju kampanię pt. Zaśpiewaj dla demokracji na rzecz obrony praw człowieka w tym kraju. Zapowiedziano akcje protestacyjne przeciwko pogarszającej się sytuacji na terenach państwa[36]. Organizacja Human Rights Watch odnotowała w przeddzień konkursu „brutalne stłumienia demonstracji”[37], a Amnesty International potępił „surową represje wolności słowa, niezgody, organizacji pozarządowych, dziennikarzy krytycznych; tych, którzy krytykują reżim Əliyeva zbyt mocno”, które trwały aż do dnia pierwszego półfinału konkursu[38]. Human Rights Watch skrytykowała także rząd Azerbejdżanu i Baku za to, że nakazała przymusowe eksmisje wobec mieszkańców, w celu umożliwienia rozbiórki mieszkań, by wybudować drogę do miejsca budowy Baku Crystal Hall[39][40][41].

Reprezentantka Szwecji oraz przyszła zwyciężczyni konkursu, Loreen, spotkała się z lokalnymi działaczami ds. praw człowieka. Po spotkaniu skomentowała sytuację słowami: „prawa człowieka w Azerbejdżanie są naruszane codziennie. Nie powinno się milczeć o takich rzeczach.”[38]. Rzecznik rządu Azerbejdżanu skrytykował piosenkarkę, odpowiadając, że „konkurs nie powinien być upolityczniony”[38] i zażądał od Europejskiej Unii Nadawców (EBU) unikania takich spotkań[42]. Szwedzcy dyplomaci odpowiedzieli, że EBU, szwedzka telewizja oraz Loreen nie powinni działać wbrew zasadom konkursu Eurowizji[43].

W dniu finału konkursu, czyli 26 maja, flash mob zorganizowany przez antyrządowych protestujących został szybko stłumiony przez policję[32]. Przed ogłoszeniem wyników niemieckiego głosowania, sekretarz Niemiec Anke Engelke wydała na żywo oświadczenie, w którym nawiązała do kwestii praw człowieka w Azerbejdżanie, mówiąc: „Dziś nikt nie może głosować na swój własny kraj, ale dobrze móc głosować i dobrze jest mieć wybór. Powodzenia w podróży, Azerbejdżan. Europa Cię obserwuje.”[44][45].

Napięcia z Iranem

Irańskie władze sprzeciwiły się temu, by Azerbejdżan organizował Konkurs Piosenki Eurowizji 2012. Irańscy duchowni, Ajatollah Mohammad Modżtahed Szabestari i Ajatollah Dżafar Sobhani potępili Azerbejdżan za „antyislamskie zachowania”, twierdząc, że kraj będzie gościć paradę gejów[46]. To doprowadziło do protestów pod ambasadą irańską w Baku, gdzie protestujący wykrzykiwali hasła wyśmiewające przywódców w Iranie. Szef azerskiego departamentu publicznych i politycznych kwestii, Əli Həsənov, powiedział, że zarzuty dotyczące planów przeprowadzenia parady gejów były nieprawdziwe, i nakazał Iranowi niewtrącanie się w wewnętrzne sprawy Azerbejdżanu[47]. W odpowiedzi Iran odwołał swojego ambasadora z Baku[48]. Azerbejdżan zażądał oficjalnych przeprosin ze strony Iranu za krytyczne wypowiedzi dotyczące organizacji konkursu w Baku[49], a potem również odwołała swojego ambasadora z Iranu[50].

30 maja minister bezpieczeństwa narodowego Azerbejdżanu ogłosił, że udaremniono serii planowanych ataków terrorystycznych przeciwko Konkursowi Piosenki Eurowizji, na których celowniku były zarówno Baku Crystal Hall, jak i hotele Marriott i Hilton w Baku[51]. Aresztowano ok. 40 osób[52]. 22 sierpnia magazyn The Daily Telegraph poinformował, że według zachodnich służb wywiadowczych, najwyższy przywódca Iranu Ali Chamenei osobiście wydał rozkaz elitarnym Siłom Ghods, by rozpocząć ataki terrorystyczne przeciwko krajom zachodnim i ich sojusznikom, w tym Azerbejdżanowi podczas konkursu Eurowizji[53]. W 2013 r. trzy osoby zostały w Azerbejdżanie uznane za winne próby wysadzenia ambasady izraelskiej w przededniu konkursu i skazane na 11 i 12 lat więzienia. Władze azerskie poinformowały, że terroryści mieli związek z islamskimi fundamentalistami z rosyjskiego Kaukazu Północnego[52].

Kraje uczestniczące

Poprzedni zwycięzcy konkursu podczas prób do Interval Act drugiego półfinału.
Od lewej: Dima Biłan, Ell & Nikki, Marija Šerifović oraz Alexander Rybak

Swoje uczestnictwo w konkursie potwierdziły 43 kraje, w tym Czarnogóra, która ostatni raz wystawiła reprezentanta w 2009[54]. Z udziału w imprezie wycofała się Polska i Armenia[55]. Polska wycofała się z konkursu z powodu poświęcenia środków finansowych na organizację Mistrzostw Europy w piłce nożnej UEFA 2012 (którą współorganizowała z Ukrainą) i Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012[56]. Armenia zrezygnowała z udziału z powodu braku gwarancji bezpieczeństwa dla reprezentanta Armenii, spowodowanego nierozstrzygniętym konfliktem między krajami, dotyczącym Górskiego Karabachu[57][58].

29 czerwca 2011 na spotkaniu Grupy Referencyjnej Konkursu Piosenki Eurowizji zadecydowano, że liczba krajów w finale weźmie udział 26 reprezentacji: gospodarz konkursu, kraje tzw. „Wielkiej Piątki” oraz 10 najlepszych państw z każdego półfinału. Taka sytuacja miała miejsce drugi raz w historii konkursu, po raz pierwszy 26 finalistów wystąpiło podczas 48. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2003[59][60].

Powracający artyści

W konkursie wzięło udział czterech uczestników, którzy próbowali swoich sił w poprzednich latach: reprezentantka Macedonii, Kaliopi, wystąpiła po raz pierwszy w 41. Konkursie Piosenki Eurowizji z utworem „Samo ti” i zajęła 26. miejsce w rundzie kwalifikacyjnej[61], Jónsi z Islandii oraz Željko Joksimović z Serbii wystąpili w 49. Konkursie Piosenki Eurowizji; Jónsi zajął 19. miejsce z piosenką „Heaven”, a Joksimović w barwach Serbii i Czarnogóry zakończył udział na drugim miejscu z utworem „Lane moje[62]. Drugi rok z rzędu Irlandię reprezentował duet Jedward, który podczas konkursu w 2011 zajął 8. miejsce z piosenką „Lipstick”[63].

Wyniki

Pierwszy półfinał

  • Pierwszy półfinał odbył się 22 maja 2012.
  • Do finału zakwalifikowało się dziesięć krajów z największą liczbą punktów.
  • Podczas półfinału możliwość głosowania mieli mieszkańcy krajów uczestniczących oraz Azerbejdżan, Hiszpania i Włochy.
  • W związku z żałobą narodową w Albanii, krajowy nadawca Radio Televizioni Shqiptar (RTSH) otrzymał zgodę od Europejskiej Unii Nadawców (EBU) na nieemitowanie na żywo pierwszego półfinału i branie pod uwagę tylko głosów jurorów[64][65]. Transmisja półfinału odbyła się 23 maja o godzinie 0:35[65].
Lp. Kraj Język Artysta Utwór Miejsce Punkty
01  Czarnogóra angielski[66] Rambo Amadeus Euro neuro 15 20
02  Islandia angielski Gréta Salóme i Jónsi Never Forget 8 75
03  Grecja angielski Elefteria Elefteriu Aphrodisiac 4 116
04  Łotwa angielski Anmary „Beautiful Song” 16 17
05  Albania albański[67] Rona Nishliu Suus 2 146
06  Rumunia angielski, hiszpański Mandinga Zaleilah 3 120
07  Szwajcaria angielski Sinplus „Unbreakable” 11 45
08  Belgia angielski Iris „Would You” 17 16
09  Finlandia szwedzki Pernilla Karlsson När jag blundar 12 41
10  Izrael angielski, hebrajski Izabo „Time” 13 33
11  San Marino angielski[68] Valentina Monetta „The Social Network Song
(Oh Oh-Uh-Oh Oh)”
14 31
12  Cypr angielski Ivi Adamou „La La Love” 7 91
13  Dania angielski Soluna Samay Should’ve Known Better 9 63
14  Rosja angielski, udmurcki Buranowskije Babuszki Party for Everybody 1 152
15  Węgry angielski Compact Disco Sound of Our Hearts 10 52
16  Austria niemiecki[69] Trackshittaz Woki mit deim Popo 18 8
17  Mołdawia angielski[70] Pasha Parfeny „Lăutar” 5 100
18  Irlandia angielski Jedward „Waterline” 6 92

Legenda:

     Kraje, które awansowały do finału

Tabela punktacyjna pierwszego półfinału

Wyniki jurorów i telewidzów
Miejsce Telewidzowie Punkty Jurorzy Punkty
1  Rosja 189  Albania 131
2  Rumunia 132  Mołdawia 107
3  Albania 131  Grecja 103
4  Irlandia 116  Cypr 90
5  Grecja 110  Rumunia 87
6  Cypr 99  Dania 81
7  Mołdawia 85  Węgry 76
8  Islandia 79  Rosja 75
9  Dania 53  Izrael 72
10  Szwajcaria 49  Irlandia 72
11  Węgry 39  Islandia 70
12  Finlandia 36  Finlandia 57
13  San Marino 25  Szwajcaria 45
14  Czarnogóra 24  San Marino 42
15  Łotwa 18  Belgia 38
16  Izrael 16  Czarnogóra 28
17  Austria 15  Austria 27
18  Belgia 2  Łotwa 17
  Punkty
Suma punktów Czarnogóra Islandia Grecja Łotwa Albania Rumunia Szwajcaria Belgia Finlandia Izrael San Marino Cypr Dania Rosja Węgry Austria Mołdawia Irlandia Azerbejdżan Włochy Hiszpania
Uczestnicy konkursu Czarnogóra 20 12 8
Islandia 75 5 5 5 4 5 10 4 3 8 10 1 4 2 2 1 6
Grecja 116 10 5 8 12 3 8 3 7 12 4 5 1 10 10 10 5 3
Łotwa 17 2 4 4 4 3
Albania 146 12 3 10 4 4 12 10 5 5 10 10 7 2 10 12 1 1 12 12 4
Rumunia 120 7 4 8 5 2 4 8 6 6 1 8 3 5 12 12 7 10 12
Szwajcaria 45 2 7 3 2 1 1 2 8 3 8 8
Belgia 16 4 2 1 2 6 1
Finlandia 41 7 6 1 1 1 2 8 12 3
Izrael 33 1 5 3 1 3 6 5 7 2
San Marino 31 4 2 10 7 5 3
Cypr 91 6 12 12 3 6 7 3 1 10 7 3 5 1 7 8
Dania 63 8 1 8 3 10 8 4 4 3 1 7 6
Rosja 152 8 6 7 12 6 8 12 12 12 2 7 12 7 10 6 8 8 2 7
Węgry 52 7 8 6 6 4 5 5 4 5 2
Austria 8 1 5 2
Mołdawia 100 3 6 2 4 10 7 6 6 5 3 6 12 2 6 2 6 4 10
Irlandia 92 1 10 3 10 7 7 7 12 2 10 6 8 4 5

     Kraje, które awansowały do finału

Drugi półfinał

  • Drugi półfinał odbył się 24 maja 2012.
  • Do finału zakwalifikowało się dziesięć krajów z największą liczbą punktów.
  • Podczas półfinału możliwość głosowania mieli mieszkańcy krajów uczestniczących oraz Francja, Niemcy i Wielka Brytania.
Lp. Kraj Język Artysta Utwór Miejsce Punkty
01  Serbia serbski Željko Joksimović „Nije ljubav stvar” 2 159
02  Macedonia macedoński Kaliopi Crno i belo 9 53
03  Holandia angielski Joan Franka „You and Me” 15 35
04  Malta angielski Kurt Calleja „This Is the Night” 7 70
05  Białoruś angielski Litesound We Are the Heroes 16 35
06  Portugalia portugalski Filipa Sousa „Vida minha” 13 39
07  Ukraina angielski Gaitana Be My Guest 8 64
08  Bułgaria bułgarski[71][72] Sofi Marinowa Love Unlimited 11 45
09  Słowenia słoweński Eva Boto „Verjamem” 17 31
10  Chorwacja chorwacki Nina Badrić „Nebo” 12 42
11  Szwecja angielski Loreen „Euphoria” 1 181
12  Gruzja angielski, gruziński Anri Dżochadze I’m a Joker 14 36
13  Turcja angielski Can Bonomo Love Me Back 5 80
14  Estonia estoński Ott Lepland Kuula 4 100
15  Słowacja angielski Max Jason Mai „Don’t Close Your Eyes” 18 22
16  Norwegia angielski Tooji „Stay” 10 45
17  Bośnia i Hercegowina bośniacki Maya Sar „Korake ti znam” 6 77
18  Litwa angielski Donny Montell Love Is Blind 3 104

Legenda:

     Kraje, które awansowały do finału

Tabela punktacyjna drugiego półfinału

Wyniki jurorów i telewidzów
Miejsce Telewidzowie Punkty Jurorzy Punkty
1  Szwecja 180  Szwecja 145
2  Serbia 148  Serbia 141
3  Litwa 128  Ukraina 109
4  Turcja 114  Estonia 102
5  Estonia 88  Malta 97
6  Norwegia 72  Bośnia i Hercegowina 77
7  Bośnia i Hercegowina 70  Chorwacja 66
8  Macedonia 63  Gruzja 62
9  Bułgaria 59  Macedonia 58
10  Holandia 51  Litwa 55
11  Malta 39  Białoruś 52
12  Białoruś 37  Portugalia 49
13  Portugalia 37  Turcja 42
14  Chorwacja 34  Słowenia 40
15  Słowacja 32  Słowacja 40
16  Słowenia 27  Holandia 31
17  Ukraina 24  Bułgaria 27
18  Gruzja 15  Norwegia 25
  Punkty
Suma punktów Serbia Macedonia Holandia Malta Białoruś Portugalia Ukraina Bułgaria Słowenia Chorwacja Szwecja Gruzja Turcja Estonia Słowacja Norwegia Bośnia i Hercegowina Litwa Francja Niemcy Wielka Brytania
Uczestnicy konkursu Serbia 159 12 10 5 8 8 8 12 12 10 8 10 1 8 10 10 2 12 10 3
Macedonia 53 8 1 2 5 7 6 7 1 8 8
Holandia 35 2 1 7 7 3 3 8 4
Malta 70 3 2 2 5 6 6 4 5 4 4 6 3 2 6 12
Białoruś 35 1 1 4 12 2 8 7
Portugalia 39 6 3 3 1 5 5 4 1 8 3
Ukraina 64 4 3 6 12 2 5 1 6 6 5 1 2 2 5 2 2
Bułgaria 45 2 6 2 6 10 6 3 3 2 5
Słowenia 31 10 4 8 5 4
Chorwacja 42 12 7 1 1 8 12 1
Szwecja 181 7 8 12 8 7 10 7 10 10 6 12 5 12 12 12 7 10 6 12 8
Gruzja 36 6 1 10 3 4 12
Turcja 80 10 7 12 2 8 7 3 2 3 1 6 7 6 6
Estonia 100 8 4 12 3 3 1 12 7 10 8 8 10 7 7
Słowacja 22 1 7 4 3 6 1
Norwegia 45 3 3 3 3 2 10 4 8 4 1 4
Bośnia i Hercegowina 77 5 5 5 5 1 5 12 5 2 12 6 4 4 5 1
Litwa 104 6 4 10 10 7 4 4 7 4 2 5 2 10 7 7 5 10

     Kraje, które awansowały do finału

Finał

  • Prawo do głosowania w finale miały wszystkie 42 uczestniczące państwa.
Lp. Kraj Język Artysta Utwór Miejsce Punkty
01  Wielka Brytania angielski Engelbert Humperdinck „Love Will Set You Free” 25 12
02  Węgry angielski Compact Disco Sound of Our Hearts 24 19
03  Albania albański Rona Nishliu Suus 5 146
04  Litwa angielski Donny Montell Love Is Blind 14 70
05  Bośnia i Hercegowina bośniacki Maya Sar „Korake ti znam” 18 55
06  Rosja angielski, udmurcki Buranowskije Babuszki Party for Everybody 2 259
07  Islandia angielski Gréta Salóme i Jónsi Never Forget 20 46
08  Cypr angielski Ivi Adamou „La La Love” 16 65
09  Francja angielski, francuski Anggun „Echo (You and I)” 22 21
10  Włochy angielski, włoski Nina Zilli L’amore è femmina 9 101
11  Estonia estoński Ott Lepland Kuula 6 120
12  Norwegia angielski Tooji „Stay” 26 7
13  Azerbejdżan angielski Səbinə Babayeva When the Music Dies 4 150
14  Rumunia angielski, hiszpański Mandinga Zaleilah 12 71
15  Dania angielski Soluna Samay Should’ve Known Better 23 21
16  Grecja angielski Elefteria Elefteriu Aphrodisiac 17 64
17  Szwecja angielski Loreen Euphoria 1 372
18  Turcja angielski Can Bonomo Love Me Back 7 112
19  Hiszpania hiszpański Pastora Soler Quédate conmigo 10 97
20  Niemcy angielski Roman Lob Standing Still 8 110
21  Malta angielski Kurt Calleja „This Is the Night” 21 41
22  Macedonia macedoński Kaliopi Crno i belo 13 71
23  Irlandia angielski Jedward „Waterline” 19 46
24  Serbia serbski Željko Joksimović „Nije ljubav stvar” 3 214
25  Ukraina angielski Gaitana Be My Guest 15 65
26  Mołdawia angielski Pasha Parfeny „Lăutar” 11 81

Legenda:

     1 miejsce

Tabela punktacyjna finału

Wyniki jurorów i telewidzów
Miejsce Telewidzowie Punkty Jurorzy Punkty
1  Szwecja 343  Szwecja 296
2  Rosja 332  Serbia 173
3  Serbia 211  Albania 157
4  Turcja 176  Włochy 157
5  Azerbejdżan 151  Hiszpania 154
6  Niemcy 125  Estonia 152
7  Rumunia 117  Ukraina 125
8  Albania 106  Azerbejdżan 118
9  Grecja 89  Mołdawia 104
10  Irlandia 89  Niemcy 98
11  Macedonia 79  Rosja 94
12  Estonia 78  Cypr 85
13  Mołdawia 75  Francja 85
14  Litwa 68  Litwa 82
15  Cypr 63  Bośnia i Hercegowina 71
16  Bośnia i Hercegowina 57  Malta 70
17  Włochy 56  Macedonia 69
18  Hiszpania 45  Grecja 60
19  Islandia 39  Islandia 53
20  Ukraina 37  Rumunia 53
21  Wielka Brytania 36  Dania 51
22  Węgry 20  Turcja 50
23  Dania 18  Węgry 30
24  Norwegia 16  Norwegia 24
25  Malta 10  Irlandia 14
26  Francja 0  Wielka Brytania 11
  Punkty
Suma punktów Albania Czarnogóra Rumunia Austria Ukraina Białoruś Belgia Azerbejdżan Malta San Marino Francja Wielka Brytania Turcja Grecja Bośnia i Hercegowina Mołdawia Bułgaria Szwajcaria Słowenia Cypr Chorwacja Słowacja Macedonia Holandia Portugalia Islandia Szwecja Norwegia Litwa Estonia Dania Łotwa Hiszpania Finlandia Gruzja Włochy Serbia Niemcy Rosja Węgry Izrael Irlandia
Uczestnicy konkursu
Wlk. Brytania 12 1 5 2 4
Węgry 19 7 1 1 8 2
Albania 146 10 1 8 10 1 12 5 10 6 4 12 3 4 5 12 1 5 1 6 3 12 1 6 8
Litwa 70 1 8 4 4 3 7 5 1 6 3 4 12 5 7
Bośnia i H. 55 6 7 10 1 7 10 2 7 5
Rosja 259 3 4 4 5 10 12 8 10 3 10 4 3 7 4 3 6 6 8 5 6 3 4 4 8 7 7 8 6 8 8 10 8 8 5 10 7 7 7 7 6
Islandia 46 4 1 4 5 6 6 4 7 3 6
Cypr 65 6 2 2 12 8 12 5 5 8 2 3
Francja 21 2 2 6 6 2 3
Włochy 101 7 2 4 10 7 1 3 5 5 5 2 2 5 5 2 4 4 7 3 1 4 2 5 4 2
Estonia 120 1 4 10 4 2 10 7 7 10 8 7 8 8 6 10 4 6 8
Norwegia 7 3 1 3
Azerbejdżan 150 4 5 12 7 12 4 2 12 5 7 10 10 8 6 2 12 10 3 10 8 1
Rumunia 71 3 6 2 4 7 12 3 4 1 10 7 1 6 5
Dania 21 5 2 2 5 2 5
Grecja 64 12 8 5 2 5 3 1 4 1 12 1 4 1 3 2
Szwecja 372 5 7 10 12 6 6 12 7 6 3 12 12 6 6 8 7 8 7 10 10 7 12 6 12 3 12 12 10 12 12 12 12 12 8 10 12 12 12 12 12
Turcja 112 10 3 3 7 12 8 5 5 1 4 7 3 8 8 6 1 2 7 8 3 1
Hiszpania 97 6 6 6 1 6 8 5 3 8 6 6 12 2 4 4 3 1 10
Niemcy 110 2 4 2 7 6 4 2 4 2 10 3 3 10 10 7 3 1 2 8 10 10
Malta 41 7 3 8 2 5 2 1 7 6
Macedonia 71 8 8 3 2 8 12 2 6 8 1 1 12
Irlandia 46 1 4 1 10 3 5 4 5 4 5 4
Serbia 214 1 12 5 10 2 5 5 6 8 8 10 3 12 10 12 7 12 7 10 10 5 3 10 10 5 2 6 10 4 4
Ukraina 65 10 3 7 1 8 3 1 1 2 1 6 2 6 3 8 3
Mołdawia 81 3 12 1 8 5 8 2 2 1 1 6 7 7 4 7 2 5
Kraje w tabeli są uporządkowane w kolejności występów.

Pozostałe nagrody

Nagrody im. Marcela Bezençona

Loreen – faworytka klubów OGAE, zwyciężczyni 58. Konkursu Piosenki Eurowizji oraz zdobywczyni Nagrody Artystycznej i Nagrody Kompozytorów

W 2012 po raz kolejny postanowiono przyznać tzw. Nagrody im. Marcela Bezençona, czyli wyróżnienia przyznawane od 2002 dla najlepszych piosenek biorących udział w koncercie finałowym, sygnowane nazwiskiem twórcy konkursu – Marcela Bezençona. Pomysłodawcami statuetek zostali: szef szwedzkiej delegacji konkursowej Christer Björkman oraz członek zespołu Herreys – Richard Herrey[73].

W 2012 nagrody w trzech kategoriach otrzymali[74]:

Kategoria Kraj Utwór Wykonawca
Nagroda Artystyczna  Szwecja „Euphoria” Loreen
Nagroda Kompozytorów
Nagroda Dziennikarzy  Azerbejdżan When the Music Dies Səbinə Babayeva

Faworyt OGAE

Stowarzyszenie Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji (OGAE) to pozarządowa, pozapolityczna organizacja non profit[75][76] zrzeszająca 37 krajowych fanklubów Konkursu Piosenki Eurowizji, założona przez Jari-Pekka Koikkalainena w 1984 w fińskim Savonlinna[77]. Pozostałe państwa na świecie są zjednoczone w oddział OGAE Reszta Świata, które powstało w 2004[75].

Od 2007 corocznie, przed każdym Konkursem Piosenki Eurowizji, większość oddziałów przeprowadza głosowanie, w którym głosuje na wszystkie piosenki zgłoszone do konkursu (z wyłączeniem propozycji krajowej), przy użyciu tzw. systemu eurowizyjnego (tj. 1-8, 10 i 12 punktów dla 10 ulubionych utworów)[78].

W 2012 pięcioma głównymi faworytami klubów do zwycięstwa byli[78]:

Lp. Kraj Utwór Artysta Punkty
(OGAE)
1  Szwecja „Euphoria” Loreen 375
2  Włochy L’amore è femmina Nina Zilli 212
3  Islandia Never Forget Gréta Salóme i Jónsi 211
4  Serbia „Nije ljubav stvar” Željko Joksimović 199
5  Norwegia „Stay” Tooji 164

Kraje niebiorące udziału

  •  Andora – 19 września 2011 nadawca Ràdio i Televisió d’Andorra (RTVA) ogłosił, że nie ma w planach udziału w konkursie z powodów finansowych; kraj planował również unieważnienie członkostwa w EBU[79][80].
  •  Armenia – kilka krajowych grup walczących o prawa człowieka protestowało przeciwko ograniczeniom, wyrażając swoje obawy z reżimem rządowym w Azerbejdżanie. 7 marca 2012 EBU ogłosiła, że armeńska telewizja ARMTV zdecydowała się zrezygnować z udziału w konkursie z powodu braku gwarancji bezpieczeństwa dla ormiańskiego reprezentanta, spowodowanego nierozstrzygniętym konfliktem między krajami dotyczącego Górskiego Karabachu[57][58]. Decyzję podjęli po przemowie Prezydenta Azerbejdżanu İlhama Əliyeva z 28 lutego 2012, w której oznajmił, że „Ormianie to największy wróg narodowy kraju”[81][82][83]. Za zrezygnowanie z konkursu po ostatecznym terminie, państwo zostało ukarane przez EBU karą finansową, groziło mu także wykluczenie z udziału w przyszłych konkursach[84][85].
  •  Czechy – 24 listopada 2011 Česká televize (ČT) ogłosiła, że Czechy nie wezmą udziału w konkursie z powodu braku zainteresowania nadawcy i telewidzów konkursem[86].
  •  Liechtenstein – 26 listopada 2011 opublikowano dwa oficjalne akta EBU, wykazujące udzielenie aktywnego członkostwa w organizacji krajowemu nadawcy Liechtensteinu 1 Fürstentum Liechtenstein Television (1FLTV) zamiast akceptacji przyjęcia wniosku[87]. Trzy dni później szef krajowej telewizji Peter Kölbel potwierdził, że błędną wzmiankę o aktywnym członkostwie kraju poprawiono, tym samym uniemożliwiając państwu debiut podczas konkursu[88].
  •  Luksemburg – 31 grudnia 2011 telewizja RTL Luxembourg poinformowała, że nie weźmie udziału w konkursie organizowanym w Baku[89].
  •  Monako – 23 listopada 2011 na spotkaniu EBU w Genewie odnotowano plany powrotu Monako konkurs w 2012[90]. 3 grudnia były szef eurowizyjnej delegacji kraju, Phil Bosco, oznajmił jednak, że nadawca Télé Monte Carlo (TMC) nie zamierza uczestniczyć w konkursie w najbliższej przyszłości z powodów finansowych[91].
  •  Maroko – w sierpniu 2011 nowy marokański nadawca publiczny 2 Morocco Television (2M TV) wyraził chęć wzięcia udziału w konkursie[92]. Doniesienia o możliwym powrocie kraju po 30-letniej nieobecności zostały wzmocnione na spotkaniu EBU w Genewie[90], ostatecznie jednak państwo nie wzięło udziału w konkursie[93]
  •  PolskaTelewizja Polska (TVP) wycofała się z konkursu z powodu poświęcenia środków finansowych na Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 oraz organizację Mistrzostw Europy w piłce nożnej UEFA 2012, którą współorganizowała z Ukrainą. Rzeczniczka prasowa nadawcy, Joanna Stempień-Rogalińska, poinformowała pod koniec 2011 media, że „Telewizja Polska nie weźmie udziału w przyszłym roku w Konkursie Piosenki Eurowizji, ponieważ nasze siły i środki kierujemy na rzecz obsługi dwóch bardzo poważnych przedsięwzięć Euro 2012 i igrzysk olimpijskich”[56]. Decyzję tę skrytykowały osoby związane w przeszłości z imprezą, takie jak Michał Wiśniewski (ESC 2003, 2006)[94][95], czy wieloletni komentator konkursu Artur Orzech[96]. W związku z wycofaniem się z udziału w konkursie TVP nie pokazała transmisji żadnego z koncertów eurowizyjnych[97].

Przypisy

  1. Jarmo Siim: Eurovision interval acts revealed. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2 maja 2012. [dostęp 2013-01-13]. (ang.).
  2. Marco Brey: Live report from the First Semi-Final dress rehearsal. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 21 maja 2012. [dostęp 2013-01-13]. (ang.).
  3. Jarmo Siim: Lena, Rybak, Bilan, Šerifović Eurovision interval acts. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 10 maja 2012. [dostęp 2013-01-13]. (ang.).
  4. Simon Storvik-Green: SWEDEN WINS 2012 EUROVISION SONG CONTEST. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-05-27. [dostęp 2013-09-17]. (ang.).
  5. Azerbaijan’s Eurovision rebirth. news.com.au, 2011-05-16. [dostęp 2013-02-13].
  6. Daniel Sperling: Azerbaijan win Eurovision Song Contest 2011. [w:] Digital Spy [on-line]. digitalspy.co.uk, 2011-05-14. [dostęp 2013-02-13].
  7. Dariusz Sułek: Azerbejdżan triumfuje!!!. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2013-05-15. [dostęp 2013-02-13]. (pol.).
  8. Eurowizja 2011: Ell i Nikki wygrywają. Azerbejdżan zorganizuje następną Eurowizję. [w:] Newsweek [on-line]. kultura.newsweek.pl, 2012-05-15. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-10)]. (pol.).
  9. Тарана Мустафаева: Для „Евровидения-2012” будет построена новая арена?. anspress.com, 2011-05-17. [dostęp 2013-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-06)]. (ros.).
  10. Special concert complex for Eurovision 2012 to be built in centre of Baku. abc.az, 2011-05-16. [dostęp 2013-02-13].
  11. Azerbaijan has not yet selected site for Eurovision 2012. abc.az, 2011-05-19. [dostęp 2013-02-13]. (azer.).
  12. German company to construct Modern Sport-Concert Complex in Azerbaijan’s capital. [w:] APA News Agency [on-line]. en.apa.az. [dostęp 2013-02-13]. (azer.).
  13. Second largest sport-concert complex to appear in Baku in April 2012. [w:] FINEKO Analytic & Informational Agency [on-line]. abc.az, 2011-08-01. [dostęp 2013-02-13]. (azer.).
  14. General: Reference Group Baku Bound. [w:] ESC Daily [on-line]. ESCDaily.com, 2011-08-29. [dostęp 2013-02-13].
  15. a b Jarmo Siim: Crystal Hall approved as Eurovision 2012 venue. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-01-25. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  16. Eurowizja w Crystal Hall. [dostęp 2013-02-13].
  17. Venue likely to host Eurovision 2012 in Baku to be biggest ever in recent history of contest. [w:] Trend News Agency [on-line]. en.trend.az, 2011-08-01. [dostęp 2013-02-13]. (azer.).
  18. Ryan Wilson: Baku 2012: Tickets on sale from 28th February. [w:] escXtra [on-line]. escxtra.com, 2012-02-15. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  19. Jarmo Siim: EBU and Ictimai TV set first steps towards 2012 Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-06-29. (ang.).
  20. Sietse Bakker: EBU restores televoting window as from 2012. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-08-29. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  21. Dariusz Sułek: Zmiany w sposobie głosowania na ESC 2012. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2011-06-30. [dostęp 2013-02-13]. (pol.).
  22. Jarmo Siim: Eldar, Nargiz, Leyla to host Eurovision 2012. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-04-16. [dostęp 2013-09-17]. (ang.).
  23. Eurovision 2012: Slogan presented on 25 January. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  24. Baku: All songs officially presented to EBU. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  25. Armenia zrezygnowała z udziału w konkursie ok. półtora miesiąca po ceremonii przydzielania państw do jednego z dwóch półfinałów.
  26. Light your fire hasłem przewodnim Eurowizji. [dostęp 2013-02-13].
  27. Baku 2012 „Light your fire!”. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  28. a b c d First Semi-Final under way – watch it live here. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  29. Second Semi-Final live: We have our ten qualifiers!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-02-13].
  30. Eurovision Song Contest 2012 Official Logo + Visual Identity. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-30)].
  31. 2012 Eurovision Song Contest is Light your fire!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  32. a b Azerbaijan hopes Eurovision Song Contest will distract from poor human rights record. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-06)].
  33. Eurovision does little to help human rights in Azerbaijan. [dostęp 2013-02-13].
  34. Sietse Bakker: Eurovision Song Contest governing body to meet in Baku first time. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-08-29. (ang.).
  35. Cyprian Graczyk: Eurowizja w krysztale. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2011-10-12. [dostęp 2013-09-18]. (pol.).
  36. U progu konkursu „Eurowizja 2012” pogarsza się sytuacja praw człowieka w Azerbejdżanie. [dostęp 2013-01-25].
  37. Eurovision: The View From a Courtroom.
  38. a b c Swedish Eurovision star strays into Azeri rights row. [dostęp 2013-02-13].
  39. Konkurs Eurowizji w Azerbejdżanie powinien zostać zbojkotowany?. [dostęp 2013-01-25].
  40. Azerbaijan: Homeowners Evicted for City Beautification. [dostęp 2013-02-13].
  41. 'Evicted in Baku to make way for Eurovision’. [dostęp 2013-02-13].
  42. Azerbaidzhan syyttää Ruotsin viisuedustajaa politikoinnista. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-27)].
  43. Loreen mitt i diplomatiskt drama. [dostęp 2013-02-13]. (szw.).
  44. ESC in Baku: Anke Engelke kommentiert Unfreiheit in Aserbaidschan. [dostęp 2013-02-13].
  45. Anke’s brave message to Baku. Final. 2012 Eurovision Song Contest. youtube.com, 2012-05-27. [dostęp 2013-01-25].
  46. Iran’s gay Eurovision jibes strain Azerbaijan ties. [dostęp 2013-02-13].
  47. Azerbaijan: Pop Music vs. Islam. EurasiaNet.org. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  48. Iran recalls envoy to Azerbaijan ahead of Eurovision. alarabiya.net. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  49. Azerbaijan Demands Apology From Iran Over Eurovision. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  50. Azerbaijan Recalls Ambassador To Iran. rferl.org. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  51. Azerbaijan says thwarted Eurovision ‘terror plot’. hurriyetdailynews.com. [dostęp 2014-09-05]. (ang.).
  52. a b Azerbaijan jails three over Eurovision 'terrorist plot', „BBC News”, 3 maja 2013 [dostęp 2023-05-28]  (ang.).
  53. Iran’s supreme leader orders fresh terror attacks on West. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  54. 43 countries represented at Eurovision 2012. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  55. Armenia withdraws from Eurovision 2012. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  56. a b Patryk Pallus: TVP wycofuje się z udziału w Eurowizji, stawia na Euro 2012. [w:] Wirtualna Media [on-line]. wirtualnemedia.pl, 2011-12-19. [dostęp 2013-02-13].
  57. a b Резолюция СБ ООН № 822 от 30 апреля 1993 года. [dostęp 2013-02-13].
  58. a b Armenia poza Eurowizją 2012. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-02)].
  59. ESC 2012 public version rules. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  60. Eurovision Song Contest 2003. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  61. Gleb Webb: Kaliopi to represent FYR Macedonia in 2012. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-11-20. [dostęp 2013-06-21]. (ang.).
  62. Eurovision Song Contest 2004 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-06-21]. (ang.).
  63. Eurovision Song Contest 2011 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-06-21]. (ang.).
  64. Dzień Żałoby Narodowej. [dostęp 2013-02-13].
  65. a b [UPD RTSH nie pokaże dziś półfinału]. [dostęp 2013-02-13].
  66. Utwór zawiera zwroty w języku czarnogórskim i niemieckim.
  67. Utwór napisany został w języku albańskim, zawiera jednak łaciński tytuł.
  68. Utwór zawiera zwroty w języku włoskim.
  69. Bawarski dialekt używany w Górnej Austrii.
  70. Utwór napisany został w języku angielskim, zawiera jednak tytuł w języku rumuńskim.
  71. Utwór zawierał zwroty w językach: arabskim, azerskim, angielskim, francuskim, greckim, włoskim, romskim, serbsko-chorwackim, hiszpańskim i tureckim.
  72. Original Lyrics – Sofi Marinova – Love Unlimited – Bulgaria 2012 Eurovision.TV. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  73. Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  74. Gordon Roxburgh: Winners of the Marcel Bezençon Awards 2012. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-05-27. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  75. a b Status OGAE Polska. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
  76. ogae.net – Eurovision Fanclub Network. [w:] OGAE [on-line]. ogae.net. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  77. Mikä ihmeen OGAE?. [w:] OGAE Finlandia [on-line]. euroviisuklubi.fi. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-10)]. (fiń.).
  78. a b Victor Hondal: OGAE 2012 poll: Sweden wins by landslide. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2012-05-25. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  79. Andorra: RTVA to quit EBU. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-16)].
  80. Andorra: No return planned for 2012. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-30)].
  81. Closing Speech by Ilham Aliyev at the conference on the results of the third year into the “State Program on the socioeconomic development of districts for 2009-2013”. [dostęp 2013-02-13].
  82. BBC News – Armenia pulls out of Azerbaijan-hosted Eurovision show. [dostęp 2013-02-13].
  83. No Saturday Night Fever, As Armenia Mulls Eurovision Blackout. [dostęp 2013-02-13].
  84. Armenia Fined for Refusal to Take Part in Eurovision 2012. [dostęp 2013-02-13].
  85. EBU: Armenia might not participate in 2013. [dostęp 2013-02-13].
  86. Czech Republic: No return in Baku. [dostęp 2013-02-13].
  87. Is Liechtenstein an EBU Member?. [dostęp 2013-02-13].
  88. No Participation of Liechtenstein at Eurovision 2012. [dostęp 2013-02-13].
  89. Luxembourg: No Participation at Eurovision 2012. [dostęp 2013-02-13].
  90. a b Monaco: Talks About a Return to Eurovision?. [dostęp 2013-02-13].
  91. Monaco: Dampned Expectations. [dostęp 2013-02-13].
  92. News.Az – Morocco bids to take part in Eurovision. news.az. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-23)]. (azer.).
  93. Bakıdakı „Eurovision” da Afrika ölkəsi iştirak edə bilər. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-29)].
  94. Michał Wiśniewski ostro o decyzji TVP: To absolutny skandal!. [w:] Interia [on-line]. muzyka.interia.pl, 2011-12-19. [dostęp 2013-02-13]. (pol.).
  95. W TVP nikt nie zna się na Eurowizji. [w:] Interia [on-line]. muzyka.interia.pl, 2011-12-23. [dostęp 2013-02-13]. (pol.).
  96. Karol Pawelec: Oświadczenie Artura Orzecha. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2011-12-20. [dostęp 2013-02-13]. (pol.).
  97. Cyprian Graczyk: TVP nie pokaże Eurowizji. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2012-01-12. [dostęp 2013-09-17]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Konkurs Piosenki Eurowizji 2012
  • Oficjalna strona konkursu
  • Oficjalna strona OGAE Polska