Izrael w Konkursie Piosenki Eurowizji

Izrael
w Konkursie Piosenki Eurowizji
4
2
2
8
Informacje ogólne
Rok i miejsce debiutu

1973, Luksemburg

Liczba udziałów

45 razy (38 finałów)

Organizacja konkursu

3 razy w 1979, 1999, 2019

Nadawcy
Obecnie

Israeli Public Broadcasting Corporation (IPBC)

1973–2017

Israel Broadcasting Authority (IBA)

Historia preselekcji
Obecnie

Ha-Kochaw Ha-Ba

2020–2021 (piosenka)

Ha-Szir Szelanu L'Eurowizjon

2015–2020 (artysta), 2024 (artysta)

Ha-Kochaw Ha-Ba

1981–1989, 1991–1993, 1995–1996, 2001, 2005–2006, 2008–2011,2013, 2014 (piosenka)

Kdam Eurovision

1978–1979

Israel Song Festival

2022

The X-Factor Israel

1973–1977, 1988 (artysta), 1990, 1998–2000, 2002—2004 (artysta), 2007-2010 (artysta), 2012, 2014 (artysta), 2015 (piosenka), 2017–2019 (piosenka), 2021 (artysta), 2022

Wybór wewnętrzny

Najlepsze rezultaty
Półfinał

1. miejsce w 2018, 2024

Finał

1. miejsce w 1978, 1979, 1998, 2018

Najgorsze rezultaty
Półfinał

28 miejsce w 1996

Finał

24 miejsce w 1993

Strona internetowa

Izrael uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1973 roku. Od 2018 roku konkursem w kraju zajmuje się izraelski nadawca publiczny Israeli Public Broadcasting Corporation. Od debiutu do 2017 roku konkursem zajmował się nieistniejący już nadawca publiczny Israel Broadcasting Authority (IBA).

Izrael czterokrotnie wygrał finał konkursu: w 1978 (Jizhar Kohen i Alphabeta z piosenką „A-Ba-Ni-Bi”), 1979 (Gali Atari i Milk and Honey z piosenką „Hallelujah”), 1998 (Dana International z „Diva” i 2018 (Netta z „Toy”).

Chocolat, Menta, Mastik podczas występu w finale 21. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1976 roku
Dawid D’Or – „Le-ha’amin” – Turcja (Stambuł) 2004
Teapacks – „Push the Button” – Finlandia (Helsinki) 2007
Boaz Mauda – „The Fire in Your Eyes” – Serbia (Belgrad) 2008
Harel Ska’at podczas prób do finału 55. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2010 roku
Moran Mazor podczas występu w półfinale 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2013 roku
Nadav Guedj podczas finałowego występu 60. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2015 roku

Uczestnictwo

Izrael uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1973 roku. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich izraelskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[1].

Rok Artysta Piosenka Finał Półfinał
Miejsce Punkty Miejsce Punkty
1973 Ilanit „Ey sham” 4 97 Brak rundy półfinałowej
1974 Poogy „Natati la Chaiai” 7 11
1975 Szelomo Arci „At wa-’ani” 11 40
1976 Shokolad Menta Mastik „Emor szalom” 6 77
1977 Ilanit „Ahawa hi szir li-sznajim” 11 49
1978 Jizhar Kohen i Alphabeta „A-Ba-Ni-Bi” 1 157
1979 Gali Atari i Milk and Honey „Hallelujah” 1 125
1980 Brak reprezentanta
1981 Hakol Over Habibi „Ha-lajla” 7 56
1982 Awi Toledano „Hora” 2 100
1983 Ofra Haza „Chaj” 2 136
1984 Brak reprezentanta
1985 Jizhar Kohen „Olé olé” 5 93
1986 Moti Giladi i Sarai Tzuriel „Jawo jom” 19 7
1987 Lazy Bums „Szir ha-batlanim” 8 73
1988 Jardena Arazi „Ben ’adam” 7 85
1989 Gili & Galit „Derech ha-melech” 12 50
1990 Rita „Szara ba-rchowot” 18 16
1991 Duo Datz „Kan” 3 139
1992 Dafna Dekel „Ze rak sport” 6 85
1993 Lakahat Sziru „Sziru” 24 4 Kwalifikacija za Millstreet
1994 Brak reprezentanta Brak rundy półfinałowej
1995 Liora „Amen” 8 81
1996 Galit Bell „Szalom Olam” – 28[a] 12
1997 Brak reprezentanta Brak rundy półfinałowej
1998 Dana International „Diva” 1 172
1999 Eden „Jom huledet” 5 93
2000 Ping Pong „Sameach” 22 7
2001 Tal Sondak „Ein dawar” 16 25
2002 Sarit Chadad „Light a Candle” 12 37
2003 Li’or Narkis „Words for Love” 19 17
2004 Dawid D’Or „Le-ha’amin” – 11 57
2005 Sziri Majmon „Ha-Szeket sze-niszar” 4 154 7 158
2006 Eddie Butler „Ze hazman” 23 4 Top 11[b]
2007 Teapacks „Push the Button” – 24 17
2008 Boaz Mauda „The Fire in Your Eyes” 9 124 5 104
2009 Noa i Mira Awad „There Must Be Another Way” 16 53 7 75
2010 Harel Ska’at „Milim” 14 71 8 71
2011 Dana International „Ding Dong” – 15 38
2012 Izabo „Time” 13 33
2013 Moran Mazor „Rak biszewilo” 14 40
2014 Mei Finegold „Same Heart” 14 19
2015 Nadav Guedj „Golden Boy” 9 97 3 151
2016 Hovi Star „Made of Stars” 14 135 7 147
2017 IMRI „I Feel Alive” 23 39 3 207
2018 Netta „Toy” 1 529 1 283
2019 Kobi Marimi „Home” 23 35 Organizator[c]
2020 Eden Alene „Feker libi” Konkurs odwołany
2021 „Set Me Free” 17 93 5 192
2022 Michael Ben Dawid „I.M” – 13 61
2023 Noa Kirel „Unicorn” 3 382 3 127
2024 Eden Golan „Hurricane” 5 375 1 194

Legenda:

     1. miejsce

Historia głosowania w finale (1973–2023)

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Izrael przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw izraelscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[2].

Kraje, którym Izrael przyznał najwięcej punktów:

L.p. Kraj Punkty
1  Szwecja 204
2  Francja 176
3  Wielka Brytania 175
4  Rosja 151
5  Ukraina 149

Kraje, od których Izrael otrzymał najwięcej punktów:

L.p. Kraj Punkty
1  Francja 237
2  Finlandia 160
3  Szwajcaria 150
4  Holandia 149
5  Wielka Brytania 148

Legenda:

     1. miejsce

     2. miejsce

     3. miejsce

Konkursy Piosenki Eurowizji zorganizowane w Izraelu

Izrael był gospodarzem konkursu trzy razy: w 1979, 1999 i 2019. Pierwsze dwie edycje zostały zorganizowane w Międzynarodowym Centrum Kongresowym w Jerozolimie[3][4], a konkurs w 2019 został rozegrany w Centrum Konferencyjnym w Tel Awiwie.

Pomimo zwycięstwa Izraela w finale konkursu w 1979, nadawca nie podjął się organizacji koncertu drugi rok z rzędu, dlatego 25. Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się w Holandii[5].

Rok Miasto Miejsce Prowadzący
1979 Jerozolima Międzynarodowe Centrum Kongresowe Jardena Arazi
Danijjel Pe’er
1999 Jigga’el Rawid
Dafna Dekel
Sigal Szachamon
2019 Tel Awiw-Jafa Centrum Konferencyjne Tel Awiwu (Expo Tel Aviv) Bar Refa’eli
Erez Tal
Asi Azar
Lusi Ajjub

Nagrody im. Marcela Bezençona

Nagrody im. Marcela Bezençona – trofea dla najlepszych konkurencyjnych piosenek w finale, które zostały po raz pierwszy rozdane podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji zorganizowanego w Tallinnie w Estonii. Pomysłodawcami nagrody byli: Christer Björkman (reprezentant Szwecji w 1992 roku, obecny Szef Delegacji Szwecji) oraz Richard Herrey (członek szwedzkiego zespołu Herreys, który wygrał Konkurs Piosenki Eurowizji 1984). Statuetka nosi nazwisko twórcy Konkursu Piosenki Eurowizji – Marcela Bezençona[6].

Nagrody przyznawane są w trzech kategoriach[6]:

  • Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
  • Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
  • Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)

Spis poniżej uwzględnia izraelskich zdobywców Nagrody im. Marcela Bezençona[7].

Nagroda Artystyczna

Rok Piosenka Wykonawca
2010 „Milim” Harel Ska’at

Nagroda Kompozytorów

Rok Piosenka Wykonawca
2010 „Milim” Harel Ska’at

Nagroda Dziennikarzy

Rok Piosenka Wykonawca
2010 „Milim” Harel Ska’at

Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji

W październiku 2005 roku odbył się specjalny koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, który został zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU) z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji. W trakcie koncertu odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w całej historii imprezy. W stawce konkursowej znalazła się m.in. izraelska propozycja „Diva” Dany International, która wygrała konkurs w 1998 roku. Utwór zajął ostatecznie przedostatnie, trzynaste miejsce z 39 punktami na koncie[8][9].

Uwagi

  1. ↑ Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
  2. ↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.
  3. ↑ Kraj wygrał finał konkursu w 2018, dlatego nie musiał rywalizować w półfinałach w 2019.

Przypisy

  1. ↑ Israel in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-15]. (ang.).
  2. ↑ Points to and from Israel. [w:] Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-15]. (ang.).
  3. ↑ Eurovision Song Contest 1979. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-15]. (ang.).
  4. ↑ Eurovision Song Contest 1999. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-15]. (ang.).
  5. ↑ Eurovision Song Contest 1980. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-15]. (ang.).
  6. ↑ a b Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  7. ↑ Gustav Dahlander: Israeli grand slam in the Marcel Bezençon Awards. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2010-05-10. [dostęp 2013-11-15]. (ang.).
  8. ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
  9. ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. congratulations-info.com. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Reprezentanci Izraela w Konkursie Piosenki Eurowizji