Dynastia amoryjska

Dynastia amoryjska – zwana też frygijską, dynastia cesarzy bizantyjskich panująca w latach 820-867, wywodząca się z Amorion w Anatolii. Należeli do niej cesarze: Michał II (820-829), Teofil (829-842), Michał III (842-867). Za panowania dynastii amoryjskiej definitywnie zakończył się okres wielkich konfliktów religijnych, (przywrócenie kultu ikon), ugruntowano również pozycję Bizancjum na Zachodzie poprzez chrystianizację Bułgarii (866) oraz misję Cyryla i Metodego na Morawach (863).

  • p
  • d
  • e
  • gwiazdką*oznaczono monarchów nienależących do dynastii
Dynastia teodozjańska
395–457
  • Arkadiusz (395–408)
  • Teodozjusz II (408–450)
  • Pulcheria
  • Marcjan (450–457)
Dynastia leońska
457–518
  • Leon I (457–474)
  • Leon II (474)
  • Zenon Izauryjczyk (474–491)
  • Bazyliskus (475–476)*
  • Anastazjusz I (491–518)
Dynastia justyniańska
518–602
Dynastia heraklijska
610–711
Dynastia izauryjska
717–802
Dynastia Niceforów
802–813
Dynastia amoryjska
820–867
Dynastia macedońska
867–1057
Dynastia Dukasów
1059–1081
Dynastia Komnenów
1081–1185
Dynastia Angelosów
1185–1204
Dynastia Laskarysów
1204–1261
Dynastia Paleologów
1259–1453

  • p
  • d
  • e
Angielskie
Armeńskie
Bizantyńskie
Bośniackie
Bułgarskie
Chorwackie
Czeskie i morawskie
Duńskie
Frankijskie i francuskie
Gruzińskie
  • Farnawazianowie
  • Chosrowianowie
  • Bagratydzi
Hiszpańskie
Litewskie
Niemieckie
Polskie i pomorskie
Portugalskie
Ruskie i rosyjskie
Rumuńskie – mołdawskie i wołoskie
Serbskie i czarnogórskie
Szkockie
Szwedzkie
Węgierskie
Włoskie
  • Dynastie pogrupowane są pod względem rodzimego kraju, w ramach nich alfabetycznie; w nawiasach boczne linie będące samodzielnymi dynastiami
Encyklopedia internetowa (dynastia):
  • Catalana: 0158245