Ziyad Cerrah

Ziyad Cerrah
Mayıs 2001'de Cerrah
Kendi dilinde adıزياد جراح
DoğumZiyad Samir Cerrah
11 Mayıs 1975(1975-05-11)
Beyrut, Lübnan
Ölüm11 Eylül 2001 (26 yaşında)
Somerset County, Pensilvanya, ABD
Ölüm sebebiUçak kazası, intihar
Mezun olduğu okul(lar)Greifswald Üniversitesi
Hamburg
Partner(ler)Aysel Şengün (kız arkadaşı)
Akraba(lar)Ali el-Cerrah (kuzeni)

Ziyad Samir Cerrah (Arapça: زياد سمير جراح, romanize: Ziyād Samīr Jarrāḥ; 11 Mayıs 1975 - 11 Eylül 2001) Lübnanlı bir terörist ve 11 Eylül saldırılarının faillerinden biridir. United Airlines'ın 93 sefer sayılı uçuşunun korsan pilotuydu ve koordineli saldırıların bir parçası olarak bir yolcu ayaklanmasının ardından uçağı Shanksville, Pensilvanya yakınlarındaki kırsal bir alan düşürdü.

Varlıklı ve seküler bir şekilde yetiştirildikten sonra Cerrah, 1996'da Almanya'ya taşındı. 1990'ların sonlarında Hamburg Uygulamalı Bilimler Üniversitesi'nde okurken, Muhammed Atta, Mervan eş-Şehhi ve Remzi bin eş-Şeybe ile tanışarak günümüzde Hamburg hücresi olarak adlandırılan gruba dahil oldu ve 11 Eylül saldırılarının planlanmasında yer aldı. Cerrah, saldırılar için 1999'da Usame bin Ladin tarafından görevlendirildi. Diğer hava korsanlarının aksine ailesine ve kız arkadaşına yakındı. Saldırıları gerçekleştirme konusunda endişeleri olan tek hava korsanıydı.[1] Ailesi ve arkadaşları saldırılarla ilişkisini inkâr etmeye devam ediyor.[2]

Cerrah, Haziran 2000'de Amerika Birleşik Devletleri'ne geldi. New Jersey'den Florida'ya taşındıktan sonra Haziran 2000'den Ocak 2001'e kadar Atta ve eş-Şehhi ile birlikte Huffman Aviation'da uçuş eğitmenleri Rudi Dekkers'tan eğitim aldı.

7 Eylül 2001'de Cerrah, Fort Lauderdale'den Newark'a uçtu. Dört gün sonra United Airlines'ın 93 sefer sayılı uçuşuna bindi ve diğer hava korsanları olan Said el-Gamdi, Ahmed en-Nami ve Ahmed el-Haznavi ile birlikte uçağı kaçırıp pilotluğu devraldığına inanılıyor.

Yaşamı ve eğitim

Cerrah, Beyrut, Lübnan'da varlıklı bir ailede dünyaya geldi. Şehirdeki bir Müslüman mahallesi olan Tarik Jdideh'de büyüdü ve ilk ve orta öğrenimini oradaki okullardan aldı. Ailesi, seküler bir yaşam sürmelerine rağmen Sünni Müslümandı. Çocukluğunda hep uçak uçurmak istemişti ama ailesi bundan vazgeçirdi. Saldırılardan bir hafta sonra babası Wall Street Journal'a "Onu pilot olmaktan alıkoydum" dedi. "Sadece bir oğlum var ve kaza yapmasından korktum."[3]

1995'ten 1996'ya kadar, ailesine göre Cerrah hala Yemen'de yaşarken, aynı isimde biri Brooklyn, New York'ta bir daire kiraladı. Ev sahipleri onun FBI fotoğraflarındaki Ziyad Cerrah ile aynı olduğunu iddia etti.[4]

1996 ilkbaharında Greifswald Üniversitesi'nde Almanca kursu almak için Cerrah, kuzeni Salim ile Almanya'ya taşındı. Kuzeniyle bir apartman dairesini paylaştı. Diş hekimliği okuyan Türk asıllı Almanya doğumlu Aysel Şengün ile tanıştı ve arkadaş oldular. Cerrah, Aysel Şengül ile ara sıra randevuya çıktı ve kısa bir süre birlikte yaşadı. Bu durum Cerrah'ın bazı dindar arkadaşlarını rahatsız etti.[5]

Eylül 1997'de Cerrah, Greifswald Üniversitesi'nden ayrıldı ve bunun yerine Wolfsburg yakınlarındaki bir Volkswagen boyahanesinde çalışırken Hamburg'daki Uygulamalı Bilimler Üniversitesi'nde havacılık ve uzay mühendisliği okumaya başladı.[6]

The 9/11 Commission Report, Cerrah'ın Muhammed Atta ve diğerleri ile birlikte Hamburg hücresinin bir üyesi olduğunu belirtiyor. Buna rağmen Cerrah, bunların hiçbiriyle birlikte yaşamadı ve Hamburg'da yalnızca tek bir olayda görüştükleri doğrulanabildi: Said Bahaji'nin Ekim 1999'da Kudüs Camii'ndeki düğününde.[7]

Afganistan'da eğitim

1999 sonlarında Cerrah, Muhammed Atta, Mervan eş-Şehhi, Said Bahaji ve Remzi bin eş-Şeybe; İkinci Çeçen Savaşı'nda Rus askerlerine karşı savaşmak için Çeçenistan'a gitmeye karar verdiler. Kalid el-Masri ve Muhammed Veled Salahi onları son dakikada Usame bin Ladin ile görüşmek ve terörist saldırılar için eğitmek için Afganistan'a gitmeye etmeye ikna etti.[8] Çok gizli bir görevde oldukları söylendi ve görevden sonra Almanya'ya dönmeleri ve uçuş okuluna kaydolmaları talimatı verildi. Ekim 1999'da Ziyad Cerrah, Said Bahaji'nin düğününde, Mervan eş-Şehhi de dahil diğer 11 Eylül korsanlarıyla görüntülendi.[9]

Cerrah, Afganistan'a yaptığı seyahatlerini gizlemek için Şubat 2000'de pasaportunun çalındığını bildirdi ve boş bir pasaport aldı.[10]

Amerika Birleşik Devletleri

25 Mayıs 2000'de Cerrah, Berlin'de beş yıllık ABD B-1/B-2 (turist/iş) vizesine başvurdu ve aldı. 27 Haziran 2000'de ilk kez Amerika Birleşik Devletleri'ne Newark Uluslararası Havalimanı'ndan giriş yaptı. Daha sonra eş-Şehhi ve Atta ile birlikte Florida'ya gitti ve burada üçü tam zamanlı olarak Huffman Aviation'a kaydoldu. Cerrah, turist vizesini öğrenci vizesi olarak değiştirmek için bir başvuruda bulunmadı, bundan dolayı göçmenlik statüsünü ihlal etti.[11]

Cerrah, Haziran 2000'den 15 Ocak 2001'e kadar altı ay boyunca uçuş okuluna katıldı. Uçuş okulunda sınıf arkadaşlarının çoğu onu sevgiyle anıyor, nazik ve güvenilir biri olarak tanımlıyor ve ara sıra bira içtiğini hatırlıyor.[12] Cerrah hava korsanları arasında benzersizdi, çünkü başka hava korsanlarıyla değil, Thorsten Biermann adında bir Alman öğrenciyle yaşıyordu. Biermann, Cerrah'ın özellikle dini veya açıkça politik davrandığını gözlemlemedi. Cerrah, kız arkadaşı Aysel Şengün'ü ziyaret etmek için ara sıra Almanya'ya uçuyor ve neredeyse her gün onu arıyor ya da e-posta gönderiyordu.

Hollandalı ve Huffman Aviation'ın uçuş eğitmeni Rudi Dekkers, 2001 yılındaki saldırılardan sonra yetkililer ile görüşme yaptı ve Dekkers'e göre hem Cerrah hem de eş-Şehhi, talimatlarını uygulamayı reddeden Atta'nın aksine iyi öğrencilerdi. Dekkers, Atta'ya davranışları değişmezse onu okuldan atacağını söyledi ve buna karşılık olarak Atta'nın davranışları düzelmeye başladı.

Cerrah, küçük uçakları uçurma lisansını 2000 yılının Ağustos ayında aldı ve o yıl daha sonra büyük jetleri uçurmak için eğitime başladı.[13] Ailesini ziyaret etmek için Beyrut'a, ardından kız arkadaşı Şengün'ü ziyaret etmek için Almanya'ya gitti. Onu on günlüğüne Amerika Birleşik Devletleri'ne getirdi ve onunla bir uçuş okulu dersine katıldı. 2001 yılının Ocak ayının sonlarında, hasta olan babasını ziyaret etmek için tekrar Beyrut'a ve ardından kız arkadaşını ziyaret etmek için Almanya'ya uçtu. Şubat ayı sonlarında bir kez daha Amerika Birleşik Devletleri'ne döndü. Cerrah'ın bu davranışı, tüm ailevi ve romantik ilişkilerini koparan diğer korsanlardan önemli ölçüde farklıydı.[14]

6 Mayıs'ta Cerrah; Dania Beach, Florida'daki bir spor salonundan, lan US1 Fitness Center'dan, iki aylık üye aldı. Daha sonra üyeliğini iki ay daha yeniledi ve Bert Rodriguez ile yakın mesafe dövüşü dersleri aldı.[15][16] 8 Haziran'da gelen Ahmed el-Haznavi'nin bu ay içerisinde bir ara Cerrah'ın yanına taşındığına inanılıyor. İkisi de ev sahibine Alman pasaportlarının fotokopilerini verdikten sonra Cerrah, Lauderdale-by-the-Sea'de yeni bir daire kiraladı.[17]

25 Haziran'da Cerrah, Haznavi'yi ev sahibi Charles Lisa'nın tavsiyesi üzerine Fort Lauderdale, Florida'daki Holy Cross Hastanesine götürdü. Haznavi, sol baldırındaki küçük bir kesik için Dr. Christos Tsonas tarafından tedavi edildi. Haznavi'nin personele bir bavula çarptığını söylemesine rağmen[18] medya bunu kısa bir süre şarbon belirtisi olarak bildirdi ve 2001 şarbon saldırıları ile bir bağlantı sağlamaya çalıştı, ancak FBI kapsamlı testler sonucunda hava korsanlarının bulunduğu hiçbir yerde şarbon bulunmadığını açıkladı.[19]

2001 yılının Temmuz ayının ortalarında, bazı korsanlar ve Hamburg hücresinin üyeleri bir süre boyunca Salou, İspanya yakınlarında toplandılar. Cerrah ve Atta arasında planın son aşamalarında olduğu konusunda bir gerilim var gibi görünüyordu. Atta, Remzi bin eş-Şeybe'ye Cerrah'a ulaşmakta zorluk çektiğini ve Cerrah'ın plandan tamamen çekilebileceği korkusunu dile getirmişti. 25 Temmuz'da Cerrah tek yön biletle Almanya'ya uçtu ve kız arkadaşıyla son kez bir araya geldi. Daha sonra, Cerrah'ı plana devam etmeye ikna eden bin eş-Şeybe ile bir araya geldi.[20] Cerrah, 5 Ağustos'ta Amerika Birleşik Devletleri'ne geri döndü, ancak bazı kaynaklar Cerrah'ın 2 Ağustos'ta pilotluk testine girdiğini gösteriyor.[21] 27 Ağustos'ta Cerrah, diğer dört hava korsanının kaldığı Laurel, Maryland'deki Valencia Motel'den sadece bir mil uzakta bulunan Pin-Del Motel'e yerleşti.[22] 7 Eylül 2001'de, 93 sefer sayılı uçuşun korsanlarının dördü de Spirit Airlines ile Fort Lauderdale'den Newark Liberty Uluslararası Havalimanı'na uçtu.[23]

9 Eylül 2001 sabahın erken saatlerinde Cerrah, Maryland'de hız sınırını aştığı için kenara çekildi ve bir ceza aldı.[24][25] O gün daha sonra ebeveynlerini aradı ve beş gün önce gönderdikleri havaleyi aldığını söyledi.[26] 22 Eylül'de kuzeninin düğünü için onları görmeyi planladığını söyledi.[26]

Cerrah, 10 Eylül'de son akşamını evlilik planları yaptığı Şengün'e bir mektup yazarak geçirdi. Bu mektup yaygın olarak intihar notu olarak yorumlanır. Mektup Şengün'e ulaşmadı; saldırılardan kısa bir süre sonra tanık korumasına girmişti ve dairesinde kimse yoktu. Mektup, posta servisleri tarafından Amerika Birleşik Devletleri'ne iade edildi ve FBI'a teslim edildi.[27][28] Not "Yapmam gerekeni yaptım" ve "Bu büyük bir onur ve sonucu göreceksiniz ve herkes bunu kutlayacak" ifadelerini içeriyordu.[29]

Bir kaynağa göre Cerrah, saldırılardan hemen önce dairesine karton kutulardan yapılmış büyük bir sahte kokpit kurmuştu.[16]

Saldırılar

United Airlines'ın 93 sefer sayılı uçuşunun enkazında bulunan pasaport
Cerrah – 09.31:57
Ziyad Cerrah tarafından yapılan ilk anons.
Cerrah – 09.39:11
Ziyad Cerrah tarafından yapılan ikinci anons.

11 Eylül 2001'de Cerrah, uçağa binmeden önce 05.01'de United Airlines'ın 175 sefer sayılı uçuşunun korsanlarından biri olan Mervan eş-Şehhi'yi aradı. Bu aramanın amacının saldırı planının başlamaya hazır olduğunu belirtmek için olduğuna inanılıyor. Cerrah, Said el-Gamdi, Ahmed en-Nami ve Ahmed el-Haznavi, Newark Uluslararası Havalimanı'nın A17 kapısından United Airlines'ın 93 sefer sayılı uçuşuna sorunsuz bir şekilde bindi ve kokpitin yakınındaki birinci sınıf koltuklara oturdu. Cerrah uçağa binmeden önce havalimanındaki bir ankesörlü telefondan sevgilisi Aysel Şengün'ü arayarak "Seni seviyorum" sözlerini defalarca tekrarladı.[30] Gecikme nedeniyle uçak, American Airlines'ın 11 sefer sayılı uçuşunun Dünya Ticaret Merkezi'ne çarpmasından beş dakika önce, 08.41'de havalandı. Pilotlara uçuş sırasında iki farklı uçak kaçırma olayı bildirildi ve tetikte olmaları söylendi. 09.28 civarında, 93 sefer sayılı uçuş da kaçırıldı. 11 Eylül Komisyonu, Cerrah'ın kaçırılan uçakta pilotluk yaptığını belirledi.

Pilotun yolculara yerlerinde kalmalarını söylemesi hava trafik kontrol tarafından duyuldu. Cerrah, "Baylar ve bayanlar: kaptan konuşuyor. Lütfen oturun. Oturmaya devam edin. Uçakta bir bombamız var. Oturun." diyerek bir anons yaptı.[31] Bunun ardından 09.39'da ikinci anons yapıldı: "Merhaba, kaptan konuşuyor, hepinizin oturmanızı istiyorum. Taleplerimizi yerine getirmek için lütfen sessiz olun."[32]

Yolcular tarafından yapılan en az iki telefon görüşmesi sırasında tüm hava korsanlarının kırmızı bandana taktığını ve Ahmed en-Nami veya Ahmed el-Haznavi olduğu sanılan bir korsanın boynuna bağlı, içinde bomba olduğu söylenen bir kutu olduğunu belirtti. Uçaktaki yolcular, kaçırılan diğer uçakların akıbetini telefon görüşmeleriyle öğrendi. Bazıları, uçaklarının da diğer uçaklar gibi bir hedefe düşürülmesinden endişelenerek harekete geçmeye karar verdi. Yolcu ayaklanması teröristlerin planlarını bozdu, ancak uçağı kurtaramadı. Uçağın kokpit kaydının analizine göre, bir grup yolcu kokpite girmeye çalıştı. Cerrah, karşılık olarak yolcuların dengelerini bozmak için uçağı sağa ve sola yuvarladı. Bu başarısız olunca da burnu yukarı ve aşağı hareket ettirdi. Uçağı 10.00.03'te düzeltti.[33] Beş saniye sonra, "Bu kadar mı? Bitirelim mi?" diye sordu. Başka bir korsan, "Hayır. Henüz değil. Hepsi geldiğinde, bitiririz." yanıtını verdi.[34] Cerrah, birkaç kez tekbir okudu. Daha sonra diğer korsanına sordu, "Öyle mi? Demek istediğim, düşürelim mi?" Diğer korsan, "Evet, çek, aşağı çek." yanıtını verdi. Yolcular isyana devam etti ve 10.02:17'de bir erkek yolcu, "Yukarı çek!" dedi. Bir saniye sonra bir hava korsanı, "Aşağı çek. Aşağı çek." dedi.[33] 10.02.33'te Cerrah, muhtemelen uçağın lövyesinden bahsederek, "Hey. Hey. Bana ver. Bana ver." diye Arapça bağırdı. Uçak, 10.03.11'de, Washington'dan 125 mil (200 km) uzaklıkta bulunan Shanksville, Pensilvanya'nın hemen dışına düştü. Ulusal Ulaşım Güvenliği Kurulu uçağın düştüğü hızı 563 mph (906 km/sa; 252 m/s; 489 kn) olarak belirledi.

11 Eylül'den sonra Cerrah'ın kız arkadaşı Şengün, Bochum'da kayıp ihbarında bulundu.[4]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Cronología: 11S y el cine. Peliculas sobre los atentados de las Torres Gemelas". 19 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2016. 
  2. ^ "Friends of terror suspect say allegations make no sense". 3 Şubat 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Walker (18 Eylül 2001). "A Student's Dreams Or a Terrorist's Plot?". Wall Street Journal. New York City: Dow Jones & Company. 28 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018. 
  4. ^ a b Neuffer, Elizabeth (25 Ekim 2001). "Hijack Suspect Lived a Life, or a Lie". The Boston Globe. Boston, Massachusetts: Boston Globe Partners L.P. 25 Eylül 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ The 9/11 Commission Report: Final Report of the National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States. The New York Times. 2004. s. 163. 30 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2022. 
  6. ^ "The Story of Ziad Jarrah". CBC News. 10 Ekim 2001. 25 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2006. 
  7. ^ Boettcher, Mike (7 Mayıs 2003). "Video shows inside look at al Qaeda cell, authorities say". CNN. Atlanta, Georgia: Turner Broadcasting Systems. 26 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2019. 
  8. ^ The 9/11 Commission Report: Final Report of the National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States. 2004. ss. 165-166. 19 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022. 
  9. ^ "Wedding video shows Sept. 11 hijackers, plotters". USA Today. Mclean, Virginia: Gannett Company. Associated Press. 7 Mayıs 2003. 13 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022. 
  10. ^ "Personal Stories: Chronology of the Sept. 11 Terror Plot". PBS. 11 Eylül 2018. 26 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2019. 
  11. ^ "Staff Monograph on 9/11 and Terrorist Travel" (PDF). 9/11 Commission. 2004. 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2022. 
  12. ^ 9-11 Report 9 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. p. 163. Retrieved on September 19, 2006.
  13. ^ "The 9/11 Commission Report: Final Report of the National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States" (PDF). 2004. 21 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Eylül 2022.  p. 224
  14. ^ "The 9/11 Commission Report: Final Report of the National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States" (PDF). 2004. 21 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Eylül 2022.  p. 227
  15. ^ Serrano, Richard A.; John-thor Dahlburg (20 Eylül 2001). "Officials Told of 'Major Assault' Plans". Los Angeles Times. 23 Eylül 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  16. ^ a b Roddy, Dennis B. (28 Ekim 2001). "Flight 93: Forty lives, one destiny". Pittsburgh Post-Gazette. Pittsburgh, Pennsylvania: PG Publishing. 2 Kasım 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2001. 
  17. ^ Viglucci, Andres; Garcia, Manny (15 Eylül 2001). "Hijack plotters used S. Florida as a cradle for conspiracy". The Miami Herald. 16 Eylül 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2006. 
  18. ^ Fainaru, Steve; Ceci Connolly (29 Mart 2002). "Memo on Florida Case Roils Anthrax Probe". The Washington Post. 10 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2006. 
  19. ^ "Report raises question of anthrax, hijacker link". CNN. 23 Mart 2002. 28 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2006. 
  20. ^ "The 9/11 Commission Report: Final Report of the National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States" (PDF). 2004. s. 246. 21 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Eylül 2022. 
  21. ^ Williams, Carol J. (23 Ekim 2001). "Friends of terror suspect say allegations make no sense". Los Angeles Times. 3 Şubat 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2006. 
  22. ^ "Life of a 9/11 Hijacker". CBC News. 10 Ekim 2001. 23 Ocak 2005 tarihinde kaynağından (photos) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2005. 
  23. ^ "Statement for the Record, FBI Director Robert S. Mueller III". Joint Intelligence Committee Inquiry. 8 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2006. 
  24. ^ The 9/11 Commission Report: Final Report of the National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States. 2004. s. 253. 
  25. ^ "Video of Ziad Jarrah traffic stop". 9 Eylül 2001. 20 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2014. 
  26. ^ a b "The Pilot – Story of Zaid Samir Jarrah". CBC the fifth estate. 19 Ocak 2005. 25 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2021. 
  27. ^ Williams, Carol J. (18 Kasım 2001). "Love Letter Written by Suspected Hijacker Reportedly Surfaces". Los Angeles Times. 4 Haziran 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2006. 
  28. ^ "Final Note to Aysel from Jarrah". CBC News. 19 Ocak 2005. 24 Şubat 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2005. 
  29. ^ Connolly, Kate (18 Kasım 2001). "'I did what I had to,' says suicide pilot's last letter". The Guardian. Londra. 26 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2019. 
  30. ^ Vasagar, Jeevan (20 Kasım 2002). "9/11 hijacker made last 'I love you' call". 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2017. 
  31. ^ Hirschkorn, Phil (12 Nisan 2006). "On tape, passengers heard trying to retake cockpit". CNN. 1 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2008. 
  32. ^ The 9/11 Commission Report: Final Report of the National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States. 2004. s. 29. 
  33. ^ a b "'We Have Some Planes'". 9/11 Commission Report. National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States. 2004. 14 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2008. 
  34. ^ "United Airlines Flight No.93 Cockpit Voice Recorder Transcript" (PDF). CNN. 12 Nisan 2006. 8 Aralık 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2009. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Robert (2002). See No Evil: The True Story of a Ground Soldier in the CIA's War on Terrorism. New York: Three Rivers Press. 
  • Bert (2013). Face Fear, Create Courage. Indianapolis, Ind.: Dog Ear Publishing. 
  • Susan M. (8 Eylül 2004). "Building an Agile Intelligence Community to Fight Terrorism and Emerging Threats". Senate Committee on Governmental Affairs. 13 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2005. 
  • FBI National Press Office (27 Eylül 2001). "The FBI releases 19 photographs of individuals believed to be the hijackers of the four airliners that crashed on September 11, 01". Federal Bureau of Investigation (Basın açıklaması). Washington, D.C.: Federal Bureau of Investigation. 1 Ekim 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2001. 
  • "Government's submission regarding relevance of cockpit voice recorders" (PDF). United States district court for the eastern district of Virginia. 13 Eylül 2002. 31 Mayıs 2004 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2004. 
  • Michiko (20 Mayıs 2005). "Ordinary but for the Evil They Wrought". The New York Times. 8 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2005. 
  • Terry (2005). Perfect Soldiers: The Hijackers: Who They Were, Why They Did It. HarperCollins. ISBN 978-0-06-058469-6. 

Dış bağlantılar

  • g
  • t
  • d
Temel konular
Yolcular
  • Todd Beamer
  • Mark Bingham
  • Tom Burnett
  • Jeremy Glick
  • Lauren Grandcolas
  • LeRoy Homer Jr.
Korsanlar
Kaza yerleri
Filmler
  • Uçuş 93
  • Flight 93
  • The Flight That Fought Back
  • I Missed Flight 93
Anıtlar
  • 93 Sefer Sayılı Uçuş Ulusal Anıtı
  • Geçici anıt
  • Flight 93 Memorial Highway
  • USS Somerset
Çeşitli
  • Let's roll
  • Delta Air Lines'ın 1989 sefer sayılı uçuşu
  • Korean Air'ın 85 sefer sayılı uçuşu
  • Steven O'Brien
  • Commons
  • Kategori
  • g
  • t
  • d
11 Eylül saldırılarını gerçekleştiren hava korsanları
American Airlines'ın 11 sefer sayılı uçuşu
United Airlines'ın 175 sefer sayılı uçuşu
American Airlines'ın 77 sefer sayılı uçuşu
  • Hani Hancur
  • Halid el-Mihdar
  • Mecid Muked
  • Navaf el-Hazmi
  • Salim el-Hazmi
United Airlines'ın 93 sefer sayılı uçuşu
20. hava korsanı şüphelileri