Utus Muharebesi

Utus Muharebesi veya Utus Savaşı, Doğu Roma İmparatorluğu ile Attila liderliğindeki Hunlar arasında Bulgaristan'ın Vit Nehri (Bulgarca: Вит; Latince: Utus) kıyılarında cereyan eden savaştır. Doğu Roma ile Hunlar arasında bilinen kanlı meydan savaşlarının sonuncusudur. Attila'nın Utus savaşı seferberliği ve sonrasında gelişen olaylarla ilgili bilgiler yetersiz olmakla birlikte Roma kaynaklarında konuyla alakalı bazı pasajlar mevcuttur.^[1]

Arka plan

443'te Doğu Roma İmparatorluğu, Hunlara ödemekle yükümlü olduğu vergileri reddetti ve Hun orduları Doğu İmparatorluğu'na bağlı Balkan topraklarına saldırılar gerçekleştirdi. Cereyan eden savaşların sonunda istediklerini alan Hunlar, tekrar kendi topraklarına döndüler. 445'te Roma'nın Hun tutuklularının iadesi talebini reddetmesiyle yeniden bir savaş atmosferi oluştu. Kardeşi Bleda'nın ölümüyle birlikte Hun İmparatorluğu’nun mutlak hâkimi olan Atilla, Hun ordularının başına geçti ve 447'de Romalılara karşı İkinci Balkan Seferi'ni başlattı.^[2]

Savaş

Roma kuvvetleri, Arnegisclus komutasında Marcianopolis'ten batıya doğru hareket etti ve imparatorluğun Utus şehrinde Hun ordusuyla karşı karşıya geldi. Tam güçte olan Doğu Roma saha ordusu, Hunlarla savaştı ve sistemli bir şekilde yok edildi. Hunlar, Arnegisclus komutasındaki Roma ordusunu Utus Nehri yakınlarında imha ettikten ve operasyon üsleri Marcianople'yi yağmaladıktan sonra, Doğu İmparatorluğu'nun hemen erişilebilir son saha ordusunu (muhtemelen Aspar ve Areobindus'un komutası altında, Arnegisclus Utus'taki savaşta öldüğünde) Çanakkale Boğazı'nda (Gelibolu'da) tuzağa düşürdü ve yok etti. Theophanes, üç generalin de kötü bir şekilde yenildiğini ve Attila'nın hem Karadeniz'e hem de Gelibolu'ya ilerlediğini ve Doğu imparatoru Theodosius'un şartlar için yalvardığını bildiriyor.^[3]

Kaynakça