Trablus Kuşatması

Trablus Kuşatması

Kuşatmayı gösteren bir gravür
Tarih14-15 Ağustos 1551[1][2]
Bölge
Trablus
Sonuç Osmanlı İmparatorluğu, Trablus'u ele geçirdi.
Taraflar
Hospitalier Şövalyeleri Malta Şövalyeleri Osmanlı İmparatorluğu
Fransa Krallığı Fransa Krallığı
Komutanlar ve liderler
Hospitalier Şövalyeleri Gaspard de Vallier Sinan Paşa
Fransa Krallığı Gabriel de Luetz
Güçler
~30-200 şövalye
620 paralı asker[1][3]
~10.000 asker
Fransa Krallığı 2 kadırga ve 1 galyot[1][3]
Kayıplar
620 esir
  • g
  • t
  • d
1515-1577 Osmanlı-İspanya Savaşı
  • Cezayir (1516)
  • Cezayir (1519)
  • Cezayir Adası
  • Formentera
  • Cezayir (1529)
  • Şerşel
  • Koron
  • Tunus (1534)
  • Tunus (1535)
  • Minorka (1535)
  • Pulya (1537)
  • Preveze
  • Kastelnovo
  • Girolata
  • Cezayir (1541)
  • Mostaganem (1543)
  • Cenova
  • Mostaganem (1547)
  • Cerbe (1551)
  • Trablus
  • Ponza
  • Bicâye
  • Vahran (1556)
  • Bizerte
  • Minorka (1558)
  • Mostaganem (1558)
  • Cerbe (1560)
  • Napoli
  • Vahran (1563)
  • Malta
  • Morisko
  • Tunus (1569)
  • İnebahtı
  • Tunus (1573)
  • Pulya (1573)
  • Tunus (1574)

Trablus Kuşatması, 1551 yılında gerçekleştirilen ve Osmanlı İmparatorluğu'nun, Malta Şövalyeleri'nin elinde bulunan Trablus şehrine yaptığı kuşatma. 14-15 Ağustos 1551 tarihinde, Osmanlı İmparatorluğu'nun Trablus'u ele geçirmesiyle sonuçlandı.

Arka plan ve kuvvetler

Kaptan-ı derya Sinan Paşa yönetiminde olan ve Salih Reis ile Turgut Reis'in eşlik ettiği donanmanın, temmuz 1551'de Gozo adasını ele geçirdikten sonra, 18 Temmuz 1551 günü Malta adasına yaptığı saldırı başarısızlıkla sonuçlandı.[4] Kısa bir süre sonra ise, iki ülke arasındaki ittifak gereğince Osmanlı askerlerine ek olarak Fransa Krallığı'nın İstanbul elçisi Gabriel de Luetz'ün de iki kadırga ve bir galyot ile destek verdiği kuvvetler, Malta Şövalyeleri'nin kontrolündeki Trablus'u kuşattı.[1][3]

Öte yandan Trablus, Gaspard de Vallier tarafından yönetilmekteydi. Bu dönemde şehirde yaklaşık 30 ile 200 arası şövalye ile 630 kadar Calabrialı ve Sicilyalı paralı asker bulunmaktaydı.[1][3]

Kuşatma

Sinan Paşa komutasındaki gemiler, altı gün kadar süren bombardımanın ardından, 14-15 Ağustos 1551 günlerinde şehri ele geçirdi.[1][2] Tacura'yı üs edinmiş olan Murad Ağa da saldırıya karadan ve denizden destek verdi.[5]

Kuşatma sonrası

Çoğu Fransız olan şövalyeler, Fransa elçisinin müdahalesiyle Malta'ya dönerken;[3] esir alınan paralı askerler ise serbest bırakıldı.[1] Gabriel de Luetz Malta'ya vardıktan sonra, şövalyeleri adaya getirmesi hakkında II. Henri'ye bir mektup yazdı.[3] V. Karl ve Papa III. Julius, de Luetz'ü; Osmanlı İmparatorluğu'nun Trablus'u alması yönünde cesaretlendirdiği şüphesiyle eleştirdi.[3] Osmanlıların elde ettiği zaferin ardından düzenlediği ziyafete de Luetz'ün de katılmasını V. Karl, bu kuşatmada Fransa kuvvetlerinin de yer aldığının göstergesi olarak yorumladı.[6][7]

Öte yandan şehrin alınmasının ardından kurulan Trablusgarp Eyaleti'nin beylerbeyliğine, saldırılara destek veren Tacura şehrinin beyi Murad Ağa getirildi.[8]

1551'deki İtalyan Savaşı'nın başlangıcı olarak kabul edilen Trablus Kuşatması'nın ardından, Marsilya'daki Fransa kadırgalarının Osmanlı Donanması'na katılması emredildi.[1]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h Braudel, Fernand (1995). The Mediterranean and the Mediterranean World in the Age of Philip II. University of California Press. ss. sf. 919-920. ISBN 0520203305. 
  2. ^ a b Shaw, Stanford J. (1976). History of the Ottoman Empire and Modern Turkey. Cambridge University Press. ss. sf. 106. ISBN 0521291631. 
  3. ^ a b c d e f g Setton, Kenneth M. (1984). The Papacy and the Levant (1204–1571), Volume III: The Sixteenth Century to the Reign of Julius III (İngilizce). Philadelphia: The American Philosophical Society. s. 555. ISBN 0-87169-161-2. 
  4. ^ Badger, George Percy (1838). Description of Malta and Gozo. ss. sf. 292. 16 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2012. 
  5. ^ Tarih Araştırma Merkezi, İstanbul Üniversitesi (1994). Sultan II. Abdülhamid ve Devri Semineri. ss. sf. 48. 
  6. ^ Society for the Diffusion of Useful Knowledge (1843). "3. cilt, 1. sayı". The biographical Dictionary of the Society for the diffusion of useful Knowledge. ss. sf. 230. 
  7. ^ Platts, John (1826). A Universal Biography. Sherwood, Jones & Co. 
  8. ^ Abun-Nasr, Jamil M. (1987). A History of the Maghrib in the Islamic Period. Cambridge University Press. ss. sf. 190. ISBN 0521337674. 
  • g
  • t
  • d
I. Süleyman dönemi (1520-1566)
Ailesi
Sadrazamlar
Şeyhülislamlar
  • g
  • t
  • d
Osmanlı İmparatorluğu Yüzyıllara göre Osmanlı İmparatorluğu'nun taraf olduğu önemli kuşatmalar
13.-14.
15.
  • 1411 Konstantinopolis
  • 1422 Konstantinopolis
  • 1422-1430 Selanik
  • 1428 Güvercinlik
  • 1439 Semendire
  • 1440 Belgrad
  • 1440-41 Nobırda
  • 1448 Kocacık
  • 1450 Akçahisar
  • 1453 İstanbul
  • 1455 Berat
  • 1456 Belgrad
  • 1459 Semendire
  • 1461 Trabzon
  • 1462 Midilli
  • 1463 Yayçe
  • 1464 Yayçe
  • 1467 Akçahisar
  • 1470 Eğriboz
  • 1474 İşkodra
  • 1475 Kefe
  • 1477-78 Akçahisar
  • 1478-79 İşkodra
  • 1480 Rodos
  • 1481 Otranto
  • 1484 Kili
  • 1484 Akkerman
  • 1499 İnebahtı
16.
17.
  • 1601 Kanije
  • 1602 İstolni Belgrad
  • 1603 Tebriz
  • 1605 Estergon
  • 1616 Revan
  • 1621 Hotin
  • 1625 Bağdat
  • 1630 Bağdat
  • 1635 Revan
  • 1638 Bağdat
  • 1642 Azak
  • 1645 Hanya
  • 1646 Resmo
  • 1663 Uyvar
  • 1664 Zerinvar
  • 1648-1669 Kandiye
  • 1672 Kamaniçe
  • 1678 Çehrin
  • 1683 Viyana
  • 1684 Budin
  • 1684 Ayamavra
  • 1685 Uyvar
  • 1686 Budin
  • 1686 Peçuy
  • 1688 Eğriboz
  • 1688 Belgrad
  • 1689 Perekop
  • 1690 Belgrad
  • 1692 Hanya
  • 1693 Belgrad
  • 1695 Azak
  • 1696 Azak
18.
  • 1715 Anabolu
  • 1716 Korfu
  • 1716 Temeşvar
  • 1717 Belgrad
  • 1724 Hoy
  • 1724 Hemedan
  • 1724 Revan
  • 1725 Tebriz
  • 1731 Revan
  • 1731 Urmiye
  • 1733 Bağdat
  • 1734-35 Gence
  • 1735 Kars
  • 1737 Özi
  • 1739 Belgrad
  • 1743 Musul
  • 1744 Kars
  • 1769 Hotin
  • 1773 Silistre
  • 1788 Özi
  • 1788 Hotin
  • 1789 Belgrad
  • 1789 İzmail
  • 1799 El-Ariş
  • 1799 Yafa
  • 1799 Akka
19.
20.
Osmanlı mağlubiyetleri italik olarak gösterilmiştir.