Ruth von Mayenburg
Ruth von Mayenburg | |
|---|---|
 Ruth von Mayenburg | |
| Doğum | 1 Temmuz 1907(1907-07-01) Srbice |
| Ölüm | 26 Haziran 1993 (85 yaşında) Viyana |
| Vatandaşlık | Avusturya, Sovyetler Birliği |
| Meslek | Gazeteci, yazar, tercüman, aktivist |
| İşveren | GRU |
| Siyasi parti | Avusturya Komünist Partisi |
| Evlilik | Ernst Fischer Kurt Dieman-Dichtl |
| Partner(ler) | Hansi von Herder Alexander-Edzard von Asseburg-Neindorf |
| Akraba(lar) | Ottomar Heinsius von Mayenburg (amca) Fely von Mayenburg (kardeş) |
| Ödüller | Büyük Altın Steiermark Ödülü |
Ruth von Mayenburg veya takma adayla Kızıl Kontes (d. 1 Temmuz 1907; Srbice - ö. 26 Haziran 1993; Viyana), Avusturyalı gazeteci, yazar, tercüman, aktivist, Sovyet casusu. Avusturya Komünist Partisi'nde siyasi bir aktivist olan Mayenburg Naziler tarafından hedef hâline geldi ve Sovyetler Birliği'ne geçti. Moskova'daki Hotel Lux'da yaşadı ve daha sonra burada yaşadıklarıyla ilgili birkaç kitap yazdı.[1]
Erken yıllar
Ruth von Mayenburg günümüzde şimdi Çekya'na bağlı olan Srbice'de madenci babanın kızı olarak dünyaya geldi. Teplice'de aristokrat bir ailede büyüdü.[2] Amcası Ottomar Heinsius von Mayenburg, Chlorodont marka diş macununun mucidi ve bu yolla milyoner olmuş bir eczacıydı.[2] 13 yaşındayken gizlice kız kardeşi Fely'nin düğününde Hansi von Herder ile nişanlandı.[3] Herder daha sonra Sturmabteilung lideri oldu[3] ve Uzun Bıçaklar Gecesi'nde öldü.[2]
Mayenburg Dresden teknik okulunda mimarlık okumaya başladı. 23 yaşındayken Alexander-Edzard von Asseburg-Neindorf ile ilişkisi vardı, ancak General Freiherr Kurt von Hammerstein-Equord'un itirazı üzerine ilişki sona erdi.[3] Daha sonra Ordu Komutanlığı Başkanı (Heeresleitung) von Hammerstein-Equord ile çalıştı.[2] 1930'da Avusturya'ya Viyana'ya taşındı ve annesinin bir arkadaşı olan, daha sonra Avusturya Devlet Başkanı olan Theodor Körner'in eşi olan Barones Netka Latscher-Lauendorf ile yaşadı. Onlar aracılığıyla genç sosyalist çevre ile tanıştı ve siyasi görüşlerini etkileyen Arbeiter-Zeitung'un editörü yazar Elias Canetti ve Ernst Fischer gibi entelektüellerle arkadaş oldu. Mayenburg ve Fischer 1932'de evlendi.
1934'te, o ve eşi ve Avusturya İç Savaşı'nda Engelbert Dollfuß'a karşı aktif bir rol alarak onların Avusturya'dan kaçmalarını sağladı. Önce Çekoslovakya'ya gittiler.[2] Kocasının Komintern'in basın ofisinde çalışan bir işi vardı.[4] Sürgündeyken Avusturya Komünist Partisi üyesi oldu, daha sonra parti yasaklandı. Mayenburg Kızıl Ordu'ya katıldı, Sovyet çıkarlarını koruyan bir casus oldu ve Almanya'nın her tarafına seyahat etti [4] Sovyet gizli servisi GRU için casusluk yapmak için von Hammerstein-Equord'u aradı.[2] Bir casusluk görevinde bir trende Lion Feuchtwanger'a çarptı.[2] Büyük Temizlik döneminde Mayenburg pasifize edildi. Hala önemli biriydi ancak kendisine görev verilmedi.[4]
1938'de, kocası ve Ernst Fischer, Sovyetler Birliği'ne gitti ve Nazi döneminde uluslararası bir sürgün oteli olan Moskova'nın Hotel Lux'un[5] beşinci katındaki 271 numaralı odada yaşadı. 1945'e kadar burada yaşadılar.[6] Fischer, Komintern için çalışmaya devam etti.[7]
II. Dünya Savaşı sırasında Sovyet Ordusu'nun propaganda bölümünde görev yaptı.[2]
Savaş sonrası yıllar
Mayenburg'un 1945'te Avusturya'ya dönmesinden sonra[2] Avusturya-Sovyetler Birliği genel sekreteri oldu. Filmlerde dramaturg olarak çalıştı. Fischer ile 1954'te boşandılar.[2]
1966'da Avusturya Komünist Partisi'nden istifa etti, yazılarına odaklandı ve tercüman olarak çalıştı. Hotel Lux'taki deneyimleri ve bazıları, orada yaşayan gelecekteki devlet başkanları hakkında birkaç kitap yazdı. 1938-1945 yılları arasındaki önceki tecrübelerinin yanı sıra kendi deneyimlerini de yazdı. Araştırma ve yazmayı beş yıl geçirdiği Hotel Lux adlı kitabı, otel hakkında yazılmış ilk tarih kitabı oldu.[5] Kitabı, Stalinizmin veya Büyük Temizliğin derinlemesine bir incelemesi değil, 1930'lu yıllarda yaşanan sürgünlerin yaşadığı baskı ve ihanetin ayrıntılarını ve fıkralarını içeren otelde hayatını konu almaktadır.[8][9]
Mayenburg'un ikinci evliliğini muhafazakâr gazeteci Kurt Dieman-Dichtl ile gerçekleştirdi.[10]
Mayenburg 26 Haziran 1993 günü Viyana'da öldü.
Yayınları
- Blaues Blut und rote Fahnen. Revolutionäres Frauenleben zwischen Wien, Berlin und Moskau. (1969) 3-900478-72-4, Promedia Verlag (1993) (Almanca)
- Hotel Lux. C. Bertelsmann Verlag (1978) 3-570-02271-4 (Almanca)
- Hotel Lux. Das Absteigequartier der Weltrevolution. (1979) 3-492-11355-9 (Piper Verlag GmbH 1991) (Almanca)
- Hotel Lux – die Menschenfalle. Elisabeth Sandmann Verlag GmbH (2011) 3-938045-60-4 (Almanca)
Kaynakça
- ^ Hans Magnus Enzensberger: Hammerstein oder der Eigensinn. Eine deutsche Geschichte. Frankfurt am Main: Suhrkamp (2008). ISBN|978-3-518-41960-1 (Almanca)
- ^ a b c d e f g h i j "Köstliche Entdeckung" 14 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Der Spiegel (3 Kasım 1969), Erişim tarihi: 30 Mayıs 2019 (Almanca)
- ^ a b c "Nachts kamen Stalins Häscher" 11 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Der Spiegel (16 Ekim 1978), s. 95. Erişim tarihi: 15 Kasım 2011 (Almanca)
- ^ a b c "Nachts kamen Stalins Häscher", s. 98
- ^ a b "Nachts kamen Stalins Häscher", p. 94
- ^ Peter Dittmar, "Der steinerne Zeuge des stalinistischen Terrors" 5 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Die Welt (30 Ekkim 2007). Erişim tarihi: 30 Mayıs 2019 (Almanca)
- ^ "Nachts kamen Stalins Häscher", s. 102
- ^ "Buchtipps: Emigranten – Hotel Lux“ 1 Ağustos 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi GEO Epoche, No. 38 (Ağustos 2009). Erişim tarihi: 30 Mayıs 2019 (Almanca)
- ^ "Nachts kamen Stalins Häscher", s. 98, 100, 102, 105
- ^ "Publizist Kurt Dieman-Dichtl gestorben" 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ORF (3 Haziran 2009). Erişim tarihi: 30 Mayıs 2019 (Almanca)
