Prens Augustus Frederick, Sussex Dükü
| Augustus Frederick | |
|---|---|
| Sussex dükü | |
 | |
| Doğum | 27 Ocak 1773(1773-01-27) Buckingham Sarayı, Londra |
| Ölüm | 21 Nisan 1843 (70 yaşında) Kensington Sarayı, Londra |
| Eş(ler)i | Augusta Murray (e. 1793; yasal sayılmadı 1794) Lady Cecilia Underwood (e. 1831) |
| Çocuk(lar)ı |
|
| Hanedan | Hannover |
| Babası | III. George |
| Annesi | Charlotte |
Prens Augustus Frederick, Sussex Dükü, KG KT GCB (27 Ocak 1773-21 Nisan 1843), Kral III. George ve eşi Kraliçe Charlotte’ın altıncı oğlu ve dokuzuncu çocuğu. III. George’un ordu ya da donanma kariyerine devam etmeyen tek oğluydu. Parlamento reformu, köle ticaretinin kaldırılması, Katolik Kurtuluşu ve Yahudiler ve Muhalifler üzerindeki mevcut sivil kısıtlamaların kaldırılmasını içeren liberal görüşleriyle tanınıyordu.[1]
Hayatı
İlk yılları
Augustus Frederick 27 Ocak 1773'te Buckingham House, Londra'da doğdu. George III ve Mecklenburg-Strelitz'li Charlotte'un 9. çocuğu ve 6. oğluydu.
Augustus Frederick, kardeşleri Prens Ernest ve Prens Adolphus ile birlikte 1786 yazında Almanya'daki Göttingen Üniversitesi'ne gönderilmeden önce evde özel ders aldı.[2] Astımı olan Prens Augustus, Hannover'de askeri eğitim almak için kardeşlerine katılmadı. Kısaca İngiltere Kilisesi'nde din adamı olmayı düşündü. 1805'te Napolyon Savaşı sırasında Britanya'da "Sadık Kuzey Britanyalılar" Gönüllü alayının Yarbay Komutanı olarak görev yaptı.[3]
İlk evlilik
İtalya'da seyahat ederken prens, 4.Dunmore Kontu'nun ikinci kızı Lady Augusta Murray (1768-1830) ile tanıştı. Çift, 4 Nisan 1793'te Roma'da gizlice evlendi. Kralın Hannover işleri bakanı Ernst zu Münster, kendisine Londra'ya kadar eşlik etmesi için İtalya'ya gönderildi.[4]
Çift, 5 Aralık 1793'te Westminster, Hannover Meydanı'ndaki St. George's'ta tam kimliklerini açıklamadan tekrar evlendi. Her iki evlilik de babasının rızası ve hatta bilgisi olmadan gerçekleşti.
Ağustos 1794'te Arches Mahkemesi, prensin ilk evliliğini, Kral tarafından onaylanmamış olduğundan 1772 Kraliyet Evlilikleri Yasası'na aykırı olduğu gerekçesiyle iptal etti. Ancak Prens Augustus Frederick, 1801 yılına kadar Lady Augusta ile birlikte yaşamaya devam etti ve 12.000 £ ' luk bir parlamento hibesi aldı ve çift ayrıldı. Leydi Augusta çocuklarının velayetini aldı ve yılda 4.000 sterlinlik bakım aldı. İki çocuğuna Augustus Frederick d'este ve Augusta Emma d'este adı verildi, her iki ebeveyni de Este kraliyet Evi'nden geliyordu. 1806'da anneleri Lady Augusta'ya Murray yerine "de Ameland" soyadını kullanması için kraliyet lisansı verildi.
Sussex Dükü ve Dizbağı Şövalyesi
Augustus Frederick, 2 Haziran 1786'da Dizbağı Şövalyesi olarak yatırıldı ve 28 Mayıs 1801'de serbest bırakılarak kuruldu.[5] Kral onu 24 Kasım 1801'de Birleşik Krallık'ta Sussex Dükü, Inverness Kontu ve Baron Arklow'u yarattı.[6] Meşru bir çocuğu olmadığı için, unvan 1843'te ölümünden sonra sona erdi. 1815'te Dük, Yahudilerin Hastanesinin ve Yetimhanesinin hamisi oldu ve daha sonra bugün Norwood olarak bilinen hayır kurumu oldu. Kraliyet himayesi devam etti ve Kraliçe II. Elizabeth sonunda Norwood'un patronu oldu.
İkinci evlilik
Leydi Augusta D'ameland'ın (Leydi Augusta Murray) ölümünden bir yıl sonra, Sussex Dükü 2 Mayıs 1831'de (yine Kraliyet Evlilikleri Yasası'na aykırı olarak) Arthur Gore'un en büyük kızı Leydi Cecilia Letitia Buggin (1793-1873) ile ikinci kez evlendi. Cecilia, 2. Arran Kontu ve Elizabeth Underwood’un kızıydı. Aynı gün, Leydi Cecilia Kraliyet Lisansı ile Underwood soyadını aldı. Hiçbir zaman Sussex Düşesi olarak adlandırılmadı ya da tanınmadı. Ancak, 1840 yılında Kraliçe Victoria tarafından kendi başına Inverness Düşesi olarak yaratıldı.
Sonraki yaşam
William IV, 29 Ocak 1831'de küçük kardeşi Chief Ranger'ı ve St James's Park ve Hyde Park'ın Bekçisi olarak atadı ve Kraliçe Victoria, amcasını 1842'de Windsor Kalesi Valisi olarak atadı.[7] Sussex Dükü 1816'da Sanat Derneği'nin başkanlığına seçildi ve hayatının geri kalanında bu görevi üstlendi. Ayrıca 1817'den itibaren Onurlu Topçu Bölüğü Albaylığı ve 1837'den itibaren Başkomiser-General (bu noktada görevler birleştirildi) onursal görevlerini üstlendi.[7] 1830-1838 yılları arasında Royal Society'nin başkanlığını yaptı ve incil çalışmalarına ve İbranice'ye yoğun ilgi gösterdi.[8] Kişisel kütüphanesinde bazıları İbranice olmak üzere 50.000'den fazla teolojik el yazması vardı.[9] 1838'de bir toplantıda bilim insanı John Herschel'i tanıttı ve Dük, bilim ve dinin uyumluluğu hakkında konuştuğu bir konuşma yaptı:
Sussex Dükü Kraliçe Victoria'nın en sevdiği amcasıydı. Onu 1840 yılında Saxe-Coburg-Gotha Prensi Albert' ile düğününde verdi.[10] Sussex Dükü 1843'te Kensington Sarayı'nda erizipelden.[7] nedeniyle 70 yaşında öldü. Vasiyetinde devlet cenazesi yapılmayacağını belirtmiş ve 4 Mayıs 1843'te Kensal Yeşil Mezarlığı'na defnedilmiştir.[11] Kız kardeşi Prenses Sophia'nın mezarının hemen karşısındaki ana şapelin önüne gömüldü.
Inverness Düşesi, 1873'teki ölümüne kadar Kensington Sarayı'nda ikamet etmeye devam etti. Prens Augustus'un yanına gömüldü.
Notlar
- ^ "Augustus Frederick Duke of Sussex (1773–1843)". royalcollection.org.uk. 19 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Masonic offering to ... prince Augustus Frederick, duke of Sussex: Volume 5. Digitized. Oxford University. 1838.
- ^ White, Geoffrey H., (Ed.) (1953). The Complete Peerage. XII, Part 1. St Catherine Press. s. 535.
- ^ "Augustus Frederick, Prince, duke of Sussex (1773–1843)". Oxford Dictionary of National Biography. rev. John Van der Kiste. Oxford University Press. 2004.
- ^ Memorials of the Order of the Garter. William Pickering. 1841. s. ccviii – Internet Archive vasıtasıyla.
- ^ "The London Gazette, Issue 15429, Page 1403". 24 Kasım 1801. 25 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b c The Complete Peerage. XII, Part II. s. 536. The Complete Peerage. XII, Part II. p. 536. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "compeerage2" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Hebrew Manuscripts: The Power of Script and Image. The British Library. 2007. s. 37.
- ^ "Bookplate of Augustus Frederick, Prince, Duke of Sussex". Washington University. 19 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2015.
- ^ "St James's Palace Pages 100-122 Old and New London: Volume 4. Originally published by Cassell, Petter & Galpin, London, 1878". British History Online. 22 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Victorian London. Orion. 2006. ss. 362-364. ISBN 0-7538-2090-0.
