Peptit
Peptitler (Grekçe: πεπτίδια; "küçük sindirilebilirler") tanımlanmış bir düzende, α-amino asitlerin birbirine bağlanmasıyla oluşan kısa polimerlerdir.[1] Bir amino asit kalıntısı ile diğeri arasındaki bağ bir "amit bağ" veya peptit bağı olarak bilinir.[1]
Proteinler polipeptit molekülleridir (veya çok sayıda polipeptit alt birimi barındırır). Temel fark peptitlerin kısa, polipeptitlerin/proteinlerin ise uzun olmasıdır.[1]
Protein sentezi sırasında her amino asit, diğer amino asite sürekli, kırılmayan bir polimer olan polipeptid zincirleriyle bağlanır. Polipeptid yapısına katılan amino asitlerin her biri yapıya peptid bağlarıyla bağlanır. Peptid bağının oluşumu sırasında amino asitlerden birinin amino grubu ile diğerinin karboksil grubu, aradan bir su çıkması sonucu birleşirler.[1]
Ortalama bir polipeptit zinciri 450 amino asitten oluşur.[1] Bilinen en uzun polipeptit, yaklaşık 27,000 amino asitten oluşan, kas dokusunda bulunan “titin”dir. Polipeptid zincirine katılan amino asitlere kalıntı (residue) adı verilir.[1] Zincirin bir ucundaki kalıntı, bağ yapmamış, serbest amino grubu barındırır ve N ucu olarak adlandırılır. Aynı şekilde zincirin diğer ucundaki serbest α-karboksil grubu olan kalıntıya C ucu adı verilir.
Kaynakça
- ^ a b c d e f Ball, Philip (2003). Molecules: a very short introduction. Oxford. ISBN 978-0192854308.
Ayrıca bakınız
- Peptit sentezi
 | Protein ile ilgili bu madde bir taslaktır. İçeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. |
