Octavia Estelle Butler (d. 22 Haziran 1947 - ö. 24 Şubat 2006) Amerikalı bir bilim kurgu yazarı ve Hugo ve Nebula ödüllerinin birden fazla alıcısıydı. 1995'te Butler, MacArthur Bursu alan ilk bilim kurgu yazarı oldu.[2][3]
California, Pasadena'da doğan Butler, dul annesi tarafından büyütüldü. Çocukken son derece utangaç olan Butler, kütüphanede fantezi okumak ve yazı yazmak gibi bir çıkış yolu buldu. Gençken bilim kurgu yazmaya başladı. Black Power hareketi sırasında yerel koleje gitti ve yerel bir yazar atölyesine katılırken, bilim kurguya odaklanan Clarion Workshop'a katılmaya teşvik edildi.[4][5]
Kısa süre sonra ilk öykülerini sattı ve 1970'lerin sonunda bir yazar olarak yeterince başarılı oldu ve tam zamanlı yazmaya devam edebildi. Kitapları ve kısa öyküleri halkın büyük ilgisini çekti ve kısa sürede ödüller aldı. Ayrıca yazarlık atölyeleri düzenledi ve sonunda Washington'a taşındı. Butler, 58 yaşında felç geçirerek öldü. Makaleleri, Huntington Kütüphanesi'nin araştırma koleksiyonunda tutulmaktadır.[6]
Erken dönem
Octavia Estelle Butler, bir hizmetçi olan Octavia Margaret Guy ve bir ayakkabı boyacısı olan Laurice James Butler'ın tek çocuğu olarak Pasadena, California'da doğdu. Butler'ın babası o yedi yaşındayken öldü. Annesi ve anneannesi tarafından daha sonra katı bir Baptist ortamı olarak hatırlayacağı bir ortamda büyütüldü.[7]
Irksal olarak bütünleşmiş Pasadena topluluğunda büyümek, Butler'ın ırk ayrımcılığının ortasında kültürel ve etnik çeşitliliği deneyimlemesine olanak sağladı. İkisinin beyazların evlerine arka kapılardan işçi olarak girdiği temizlik işinde annesine eşlik etti. Annesi, işverenleri tarafından kötü muamele gördü.[8][9][10]
“
Güç hakkında yazmaya başladım çünkü elimde ondan çok az vardı.
”
— Octavia E. Butler, Carolyn S. Davidson's da "The Science Fiction of Octavia Butler."
Küçük yaşlardan itibaren, neredeyse felç edici bir utangaçlık, Butler'ın diğer çocuklarla sosyalleşmesini zorlaştırdı. Okul çalışmasını bir eziyet haline getiren hafif bir disleksi[11] ile birleşen beceriksizliği, Butler'ı zorbalar için kolay bir hedef haline getirdi ve onun "çirkin ve aptal, beceriksiz ve sosyal açıdan umutsuz" olduğuna inanmasına neden oldu.[12] Sonuç olarak, zamanını sık sık Pasadena Merkez Kütüphanesi'nde okuyarak geçirdi.[13] Ayrıca "büyük pembe defterine" kapsamlı bir şekilde yazdı.[12] İlk başta peri masallarına ve at hikâyelerine bağımlıyken, kısa sürede Amazing Stories, Galaxy Science Fiction ve The Magazine of Fantasy & Science Fiction gibi bilim kurgu dergilerine ilgi duymaya başladı. John Brunner, Zenna Henderson ve Theodore Sturgeon'un hikâyelerini okumaya başladı.[10][14]
“
Neden daha fazla siyahi bilimkurgu yazarı yok? Yok çünkü yok. Görmediğimizin, olamayacağını varsayıyoruz. Ne kadar yıkıcı bir varsayım.
Butler, 10 yaşındayken annesine, "hikayelerini iki parmağıyla gagaladığı" bir Remington daktilo alması için yalvardı.[12] 12 yaşında, Devil Girl from Mars (1954) adlı televizyon filmini izledi ve daha iyi bir hikâye yazabileceği sonucuna vardı. Daha sonra Patternist romanlarının temelini oluşturacak olan şeyin taslağını hazırladı.[14] Siyahi bir kadın yazarın karşılaşabileceği engellerden habersiz cahil bir mutlulukla,[16] ilk kez 13 yaşında iyi niyetli Hazel teyzesi “Tatlım . . . Zenciler yazar olamaz." diyince kendinden şüphe etti. Ancak Butler bir hikâye yayınlama arzusunda sebat etti ve hatta ortaokul fen bilgisi öğretmeni Bay William Pfaff'tan bir bilim kurgu dergisine gönderdiği ilk taslağı daktilo etmesini istedi.[12][17]
1965'te John Muir Lisesi'nden mezun olduktan sonra Butler, gündüz çalıştı ve geceleri Pasadena City College'a (PCC) gitti.[17] PCC'de birinci sınıf öğrencisi olarak, üniversite çapında bir kısa öykü yarışmasını kazandı ve yazar olarak ilk gelirini (15 $) kazandı.[12] Ayrıca Yakın adlı romanına dönüşecek olan "fikrin tohumunu" da attı. Siyah Güç Hareketi'ne dahil olan bir Afrikalı-Amerikalı sınıf arkadaşı, önceki nesil Afrikalı Amerikalıları beyazlara boyun eğmekle yüksek sesle eleştirdi. Butler'ın daha sonraki röportajlarında açıkladığı gibi, genç adamın sözleri, onun boyun eğme için tarihsel bağlam sağlayan ve bunun sessiz ama cesur bir hayatta kalma olarak anlaşılabileceğini gösteren bir hikâyeyle yanıt vermesine yol açan bir katalizördü.[9][18] 1968'de Butler, PCC'den tarihe odaklanan bir sanat önlisans derecesi ile mezun oldu.[7][10]
Başarıya yükseliş
Ben kimim? Ben kırk yedi yaşında, on yaşında bir yazar olduğunu hatırlayan ve bir gün seksen yaşında bir yazar olmayı uman bir yazarım. Ben de rahat bir şekilde asosyalim - bir münzevi. ... Dikkatli olmazsam bir karamsar, bir feminist, bir Siyah, eski bir Baptist, hırs, tembellik, güvensizlik, kesinlik ve dürtünün yağ ve su karışımı.
—Octavia E. Butler
Butler'ın annesi düzenli bir gelir elde etmek için onun sekreter olmasını istese de[9] Butler bir dizi geçici işte çalışmaya devam etti. Yazmak için sabahın iki ya da üçünde kalkmasına izin verecek daha az zahmetli bir işi tercih ediyordu. Başarı ondan kaçmaya devam etti. Hikâyelerini, okuyarak büyüdüğü beyaz ve erkek egemen bilim kurguya göre şekillendirdi.[8][12]Los Angeles'taki California Eyalet Üniversitesi'ne kaydoldu, ancak UCLA Extension aracılığıyla yazma kursları almaya geçti.
Amerika Batı Yazarlar Birliği'nin azınlık yazarlarına akıl hocalığı yapmak için tasarlanmış bir program olan Açık Kapı Atölyesi sırasında, yazıları öğretmenlerden birini olan ünlü bilim kurgu yazarı Harlan Ellison'ı etkiledi. Ellison, onu Clarion, Pensilvanya'daki altı haftalık Clarion Bilim Kurgu Yazarları Çalıştayı'na katılmaya teşvik etti. Orada Butler, uzun süre arkadaşı olan Samuel R. Delany ile tanıştı.[19] Ayrıca ilk hikâyelerini sattı: " Childfinder "ı antolojisi için Ellison'a The Last Dangerous Visions (sonunda 2014'te başka bir yerde yayınlandı[20][21] ); ve "Crossover"ı 1971 Clarion antolojisinde yayınlayan Clarion'un yöneticisi Robin Scott Wilson'a .[7][10][17][22]
Sonraki beş yıl boyunca Butler, Örüntücüler serisi olarak bilinen romanlar üzerinde çalıştı: Patternmaster (1976), Mind of My Mind (1977) ve Survivor (1978). 1978'de nihayet geçici işlerde çalışmayı bırakıp yazmaya devam edebildi.[10] Tek başına bir roman olan Kindred (1979) araştırmak ve yazmak için Patternist serisine ara verdi. Daha sonra Wild Seed (1980) ve Clay's Ark (1984) ile Patternist serisini bitirdi.
Butler'ın öne çıkması 1984'te Speech Sounds " Kısa Öykü dalında Hugo Ödülü'nü kazandığında ve bir yıl sonra Bloodchild En İyi Kısa Roman dalında Hugo Ödülü, Locus Ödülü ve Bilim Kurgu Chronicle Okuyucu Ödülü'nü kazandığında başladı. Bu arada Butler, Xenogenesis üçlemesi olacak şeyi araştırmak için Amazon yağmur ormanlarına ve And Dağları'na gitti: Dawn (1987), Adulthood Rites (1988) ve Imago (1989).[10] Bu hikâyeler 2000 yılında Lilith's Brood koleksiyonu olarak yeniden yayınlandı.
1990'larda Butler, bir yazar olarak ününü pekiştiren romanlar üzerinde çalıştı: Parable of the Sower (1993) ve Parable of the Talents (1998). 1995 yılında, John D. ve Catherine T. MacArthur Vakfı bursuyla ödüllendirilen ilk bilim kurgu yazarı oldu ve bu ödül 295.000 $ ödülle geldi.[23][24]
1999'da annesinin ölümünden sonra Butler, Washington'daki Lake Forest Park'a taşındı. The Parable of the Talents, Amerika'nın Nebula Bilim Kurgu Yazarları En İyi Bilim Romanı Ödülü'nü kazanmıştı ve dört Parable romanı daha yapmayı planlıyordu: Parable of the Trickster, Parable of the Teacher, Parable of Chaos ve Parable of Clay . Ancak, The Parable of the Trickster'ı başlatmak için birkaç başarısız girişimin ardından serinin üzerine çalışmayı bırakmaya karar verdi. Daha sonraki röportajlarda Butler, Parable romanlarının araştırılmasının ve yazılmasının onu bunalttığını, bu nedenle bunun yerine "hafif" ve "eğlenceli" bir şeyler yazmaya geçtiğini açıkladı. Bu onun son kitabı, bilimkurgu vampir romanı Fledgling (2005) oldu.
Yazma kariyeri
İlk hikayeler, Örüntücüler serisi ve Yakın: 1971-1984
Butler'ın yayınlanan ilk çalışması, 1971 Clarion Workshop antolojisindeki "Crossover" idi. Ayrıca "Childfinder" adlı kısa öyküsünü The Last Dangerous Visions antolojisi için Harlan Ellison'a sattı . Butler , Bloodchild and Other Stories adlı kısa kurgu koleksiyonunda "Bir yazar olarak yolda olduğumu sanıyordum" diye hatırladı. "Aslında, bir kelime daha satmadan önce önümde beş yıl daha ret fişleri ve korkunç küçük işler vardı."[25]
1974'ten başlayarak Butler, daha sonra Örüntücüler serisi olarak toplanacak olan ve insanlığın üç genetik gruba dönüşümünü tasvir eden bir dizi roman üzerinde çalıştı: baskın Örüntücüler, yüksek telepatik güçlerle yetiştirilmiş ve bir psiyonik zincir aracılığıyla Patternmasterlara bağlanan insanlar; düşmanları, hastalıkla mutasyona uğramış hayvan benzeri süper insanlar olan Clayarks; ve Kalıpçılara bağlı sıradan insanlar olan Dilsizler.
Kaynakça
İlk roman olan Patternmaster (1976), sonunda serinin dahili kronolojisindeki son bölüm oldu. Uzak bir gelecekte geçen film, Örüntücü toplumda bir konum ve sonunda Patternmaster rolü için savaşan genç bir Örüntücü olan Teray'ın reşit olmasını anlatıyor.[23]
Ardından, 20. yüzyılda Patternmaster'ın bir öncülü olan Mind of My Mind (1977) geldi. Hikâye, psionik zincirin yaratıcısı ve tüm Patternistleri birbirine bağlayan ilk Patternmaster olan Mary'nin gelişimini ve onun, yüzyıllar boyunca yetiştirdiği psionik çocuklar üzerinde kontrolü elinde tutmaya çalışan parapsikolojik bir vampir olan babası Doro ile kaçınılmaz güç mücadelesini konu alıyor.[7][10]
Hayatta kalmak için, Geçmişi bil. Bırak sana dokunsun. Sonra bırak Geçmiş Gitsin.
—From "Earthseed: The Books of the Living," Parable of the Talents.
Serinin üçüncü kitabı Survivor 1978'de yayınlandı. Söz edilen kurtulan (Survivor), Örüntücü kontrolünden ve Kil enfeksiyonundan kaçmak için başka bir gezegene seyahat eden köktendinci Hıristiyanlar olan Misyonerlerin evlatlık çocuğu Alanna'dır. Tehkohn adlı yerel bir kabile tarafından esir alınan Alanna, onların dilini öğrenir ve onların geleneklerini benimser.[23][26] Butler daha sonra Survivor'ı kitaplarının en az sevileni olarak adlandıracak ve yeniden basımdan çekecekti.
Survivor'dan sonra Butler, en çok satan romanı olacak Kindred'ı (1979) ve "Near of Kin" (1979) adlı kısa öyküsünü yazmak için Patternist serisine ara verdi.[23]Kindred'da, Afrikalı-Amerikalı bir kadın olan Dana, 1976 Los Angeles'ından 19. yüzyılın başlarındaki Maryland'e taşınır. Atalarıyla tanışır: Beyaz bir köle sahibi olan Rufus ve hayatının ilerleyen dönemlerinde köleliğe zorlanan özgür siyah bir kadın olan Alice. "Near of Kin"de kahraman, annesinin ölümünden sonra eşyalarını karıştırırken ailesinde bir tabu ilişkisi keşfeder.[23]
1980'de Butler, Anlatımı dizinin başlangıç hikayesi haline gelen Patternist serisinin dördüncü kitabı Wild Seed'i yayınladı. 17. yüzyılda Afrika ve Amerika'da geçen Wild Seed, dört bin yaşındaki parapsikolojik vampir Doro ile onun "vahşi" çocuğu ve gelini, üç yüz yaşındaki şekil değiştirici ve şifacı Anyanwu arasındaki mücadelenin izini sürüyor. Yüzyıllardır psionik çocuklar yetiştiren Doro, Anyanwu'yu yetiştiricilerinden biri olması için kandırır, ancak sonunda kaçar ve Doro'nunkine rakip topluluklar yaratmak için yeteneklerini kullanır. Doro nihayet onun izini sürdüğünde, onlarca yıl kaçmaktan veya Doro ile savaşmaktan yorulan Anyanwu intihar etmeye karar verir ve onu ona olan ihtiyacını kabul etmeye zorlar.[7][10][23]
1983'te Butler, bir salgının çoğu insanın okuma, konuşma veya yazma yeteneklerini kaybetmesine neden olduğu kıyamet sonrası Los Angeles'ta geçen bir hikâye olan "Speech Sounds" u yayınladı. Birçoğu için, bu bozulmaya kontrol edilemeyen kıskançlık, içerleme ve öfke duyguları eşlik eder. "Konuşma Sesleri", 1984 Hugo En İyi Kısa Öykü Ödülü'nü aldı.[23]
1984'te Butler, Patternmaster serisinin son kitabı Clay's Ark'ı çıkardı. Mojave Çölü'nde geçen film, uzay gemisi Clay's Ark'ın hayatta kalan tek astronotu tarafından Dünya'ya getirilen dünya dışı bir mikroorganizmanın bulaştığı bir insan kolonisine odaklanıyor. Mikroorganizma onları bulaştırmaya zorladığından, onları enfekte etmek için sıradan insanları kaçırırlar ve kadınlar söz konusu olduğunda, Clayark ırkının ilk üyeleri olacak mutant, sfenks benzeri çocukları doğururlar.[7]
Bloodchild ve Xenogenesis üçlemesi: 1984–1989
Butler, eleştirmenlerce beğenilen kısa öyküsü "Bloodchild" (1984) ile Clay's Ark'ı takip etti. Yabancı bir gezegende geçen hikâye, insan mülteciler ile onları korumak için koruma altında tutan ama aynı zamanda yavrularını büyütmek için onları ev sahibi olarak kullanan böcek benzeri uzaylılar arasındaki karmaşık ilişkiyi tasvir ediyor. Bazen Butler'ın "hamile adam hikayesi" olarak adlandırılan "Bloodchild", Nebula, Hugo ve Locus Ödülleri ile Bilim Kurgu Chronicle Okuyucu Ödülü'nü kazandı.[23]
Üç yıl sonra Butler, Xenogenesis üçlemesinin ilk bölümü olan Şafak'ı yayınladı. Seri, insanların hayatta kalmak için diğer türlerle bir arada yaşamaya zorlandığı durumlar yaratarak yabancılaşma temasını inceliyor ve Butler'ın genetiği değiştirilmiş, melez bireyler ve topluluklara ilişkin tekrarlayan keşfini genişletiyor.[7]Dawn'da, kahraman Lilith Iyapo, Dünya'yı yok eden bir nükleer kıyametten sağ kurtulduktan sonra kendini bir uzay gemisinde bulur. Oankali uzaylıları tarafından kurtarılan hayatta kalan insanlar, insanlarda kendi kendini yok eden bir kusuru - saldırgan hiyerarşik eğilimlerini - ortadan kaldıran yeni bir ırk yaratmak için DNA'larını Oankali'nin üçüncü cinsiyeti olan bir ooloi ile birleştirmelidir.[23] Butler, Dawn'ı "Akşam, Sabah ve Gece" (1987) ile takip etti; bu, disosiyatif durumlara, obsesif kendini yaralamaya ve şiddetli psikoza neden olan genetik bir bozukluk olan "Duryea-Gode Hastalığı" olan bazı kadınların hastalıkla başkalarını nasıl kontrol edebildiklerine dair bir hikâye.[23]
Xenogenesis üçlemesinin ikinci ve üçüncü kitapları Erginlenme Ritüelleri (1988) ve Imago (1989), insanlar artık Lilith'in Oankali tarafından tasarlanmış soyuna karşı başkaldırırken, insan evrimini etkileyen yağmacı ve gururlu eğilimlere odaklanıyor. İnsanlığın Dünya'ya dönüşünden otuz yıl sonra geçen Erginlenme Ritüelleri, Lilith'in yarı insan yarı uzaylı çocuğu Akin'in Oankali'ye karşı olan sadece insanlardan oluşan bir grup tarafından kaçırılmasını konu alıyor. Akin, kimliğinin her iki yönünü de insanlarla ve Akjai ile yaşadığı yaşamı boyunca öğrenir. Yalnızca Oankali grubu onların arabulucusu olur ve nihayetinde Mars'ta yalnızca insanlardan oluşan bir koloni oluşturur.[23] Imago'da Oankali, kendilerinden daha güçlü üçüncü bir tür yaratır: şekil değiştiren şifacı Jodahs, metamorfozundan kurtulmak için uygun insan erkek ve dişi eşler bulması gereken ve onları en beklenmedik yerlerde, dönek insanlardan oluşan bir köyde bulan bir insan-Oankali ooloi.[7][10]
Parable serisi: 1993-1998
1990'ların ortalarında Butler, daha sonra Parable (veya Earthseed) serisi olarak adlandırılan iki roman yayınladı. Kitaplar, Earthseed topluluğunun, zayıf çevre yönetimi, kurumsal açgözlülük ve zenginler ile fakirler arasında büyüyen uçurum nedeniyle 21. yüzyıl Amerika'sının sosyoekonomik ve politik çöküşünde hayatta kalma mücadelesini anlatıyor.[23][27] Kitaplar, bu tür ikilemlere çözüm olarak alternatif felsefi görüşler ve dini müdahaleler önermektedir.[7]
Serinin ilk kitabı olan Parable of the Sower (1993), on beş yaşındaki kahramanı Lauren Oya Olamina'yı tanıtır ve 2020'lerde distopik bir Kaliforniya'da geçer. Tanık olduğu herhangi bir fiziksel acıyı kelimenin tam anlamıyla hissetmesine neden olan bir sendromla yaşayan Lauren, memleketi Robledo'nun dini inançları ve fiziksel izolasyonuyla mücadele ediyor. Diğer gezegenlerde insan ırkı için bir gelecek öneren yeni bir inanç sistemi olan Earthseed'i oluşturur. Robledo yok edildiğinde ve Lauren'in ailesi ve komşuları öldürüldüğünde, o ve hayatta kalan diğer iki kişi kuzeye kaçar. Yol boyunca farklı sosyal geçmişlere sahip üyeleri işe alan Lauren, yeni topluluğuna Acorn adını vererek yeni grubunu Kuzey Kaliforniya'ya taşır.
Temalar
Seçilmiş işler
Butler'ın çalışmalarının eksiksiz bir bibliyografyası 2008'de Calvin Ritch tarafından derlendi.[28]
Seriler
Desenci serisi
Örüntübaşı (Doubleday, 1976)
Zihnimin Zihni (Doubleday, 1977)
Kurtulan (Doubleday, 1978)
Yabani Tohum (Doubleday, 1980)
Clay's Ark (St. Martin's Press, 1984)
Tohumdan Hasada (Grand Central Publishing 2007; Survivor hariç omnibus)
Xenogenesis serisi
Şafak (Warner, 1987)
Yetişkinlik Ayinleri (Warner, 1988)
İmago (Warner, 1989)
Xenogenesis (Guild America Books, 1989) (Dawn, Adulthood Rites ve Imago'nun çok amaçlı bir baskısı )
Lilith'in Dölü (Warner, 2000) (Dawn, Adulthood Rites ve Imago'nun başka bir çok amaçlı baskısı )
Benzetme serisi ( Yer Tohumu serisi olarak da adlandırılır)
Ekinci Benzetmesi (Dört Duvar, Sekiz Pencere, 1993)
Yetenekler Benzetmesi (Seven Stories Press, 1998)
Bağımsız romanlar
Yakın (Doubleday, 1979)
Yavru Kuş (Seven Stories Press, 2005)
Kısa öykü koleksiyonları
Bloodchild ve Diğer Hikayeler (Four Walls, Eight Windows, 1995; Seven Stories Press, 2005, "Af" ve "The Book of Martha" dahil)
Beklenmedik Hikayeler (2014, "Gerekli Bir Varlık" ve "Çocuk Bulucu" dahil)
Denemeler ve konuşmalar
"Bilim Kurgunun Kayıp Irkları." İletim (Yaz 1980): s. 16–18.
"Bir Yazarın Doğuşu." Öz 20 (Mayıs 1989): 74+. Bloodchild and Other Stories'de "Positive Obsession" olarak yeniden basılmıştır.
"Özgür Kitaplıklar: Tükeniyor Mu?" Omni 15.10 (Ağustos 1993): 4.
"Yolculuklar." Yolculuklar 30 [Ekim 1995). PEN/Faulkner Foundation'dan bir baskının parçası, Butler tarafından Quill & Brush'ta Rockville, MD'de düzenlenen PEN/Faulkner Kurgu Ödülleri'nde yapılan bir konuşma. Dark Matter: A Century of Speculative Fiction from the African Diaspora'da "The Monophobic Response" (Butler'ın tercih ettiği başlık) olarak yeniden basılmıştır, ed. Sheree R Thomas (New York: Aspect/Warner Books, 2000), s. 415–416.
" Mars'tan Şeytan Kız : Neden Bilim Kurgu Yazıyorum" 26 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Medya Geçiş Dönemi . MİT 19 Şubat 1998. Transkript 4 Ekim 1998.
"Cesur Yeni Dünyalar: Geleceği Tahmin Etmek İçin Birkaç Kural", Essence 31.1 (Mayıs 2000): 164+.
"Irkçılığın Olmadığı Bir Dünya" / NPR Essay Un Irkçılık Konferansı 26 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. . NPR Hafta Sonu Sürümü Cumartesi . 1 Eylül 2001.
^Kaynak hatası:Geçersiz <ref> etiketi; isfdb isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
^Crossley, Robert. "Critical Essay." In Kindred, by Octavia Butler. Boston: Beacon, 2004. 978-0807083697
^"Octavia Butler". MacArthur Foundation Fellows. 13 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2015.
^"Why Octavia E Butler's novels are so relevant today". www.bbc.com (İngilizce). 25 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2022.Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
^"The Visions of Octavia Butler". The New York Times (İngilizce). 17 Kasım 2022. ISSN 0362-4331. 25 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2022.Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
^Ayana Jamieson (22 Haziran 2017). "Mining the Archive of Octavia E. Butler". 10 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2020.
^abcdefghiGant-Britton, Lisbeth Smith, Valerie (Editor) (2001). "Butler, Octavia (1947– )". African American Writers. 2nd. New York: Charles Scribner's Sons. 1: 95-110.
^ab"Butler, Octavia E. (Estelle) 6/22/1947–2/24/2006". Encyclopedia of African-American writing : five centuries of contribution : trials & triumphs of writers, poets, publications and organizations. 2. Amenia, NY: Grey House Publishing. 2009. ISBN 978-1-59237-291-1. OCLC 173807586.Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
^abcButler, Octavia E. "An Interview with Octavia E. Butler." Charles H. Rowell. Callaloo 20.1 (1997): 47–66. JSTOR 3299291.
^abcdefghiPfeiffer, John R. "Butler, Octavia Estelle (b. 1947)." in Richard Bleiler (ed.), Science Fiction Writers: Critical Studies of the Major Authors from the Early Nineteenth Century to the Present Day, 2nd edn. New York: Charles Scribner's Sons, 1999. 147–158.
^"Octavia E. Butler, Science Fiction Writer, Dies at 58". The New York Times. 1 Mart 2006. 30 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2016.Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
^abcdefButler, Octavia E. (2005). "Positive Obsession". Bloodchild and Other Stories. New York: Seven Stories. ss. 123-136.
^Smalls, F. Romall. "Butler, Octavia Estelle", in Arnold Markoe, Karen Markoe, and Kenneth T. Jackson (eds), The Scribner Encyclopedia of American Lives, Vol. 8: 2006–2008. Detroit: Charles Scribner's Sons, 2010. 65–66.
^abMcCaffery, Larry, and Jim McMenamin, "An Interview with Octavia Butler", in Larry McCaffery (ed.), Across the Wounded Galaxies: Interviews with Contemporary American Science Fiction Writers, Urbana: University of Illinois Press, 1990.
^"Octavia E. Butler: Telling My Stories." Program and Exhibit (April 8 – August 7, 2017), The Huntington Library, San Marino, California.
^Boyce Davies, Carole, (Ed.) (2008). Butler, Octavia Estelle (1947–2005). Encyclopedia of the African Diaspora: Origins, Experiences, and Culture. 1. Santa Barbara, CA: ABC-CLIO. ss. 235-236. ISBN 978-1851097005.Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
^abcLogan, Robert W. "Butler, Octavia E.", in Darlene Clark Hine (ed.), Black Women in America: A Historical Encyclopedia, 2nd edn. Oxford: Oxford University Press, 2005.
^See, Lisa (13 Aralık 1993). "PW Interviews: Octavia E. Butler". Publishers Weekly.
^"Octavia Butler, A Lonely, Bright Star Of the Sci-Fi Universe". The Washington Post'. 28 Şubat 2006. 5 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2023.Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
^"An 'Unexpected' Treat For Octavia E. Butler Fans". NPR (İngilizce). 10 Temmuz 2014. 6 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2021.Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
^"Dangerous Visions and New Worlds: Radical Science Fiction, 1950 to 1986". Commons Social Change Library. 2022. 2 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2023.
^"An 'Unexpected' Treat for Octavia E. Butler Fans". NPR (İngilizce). 25 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2018.Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
^abcdefghijklHolden, Rebecca J, and Nisi Shawl. Strange Matings: Science Fiction, Feminism, African American Voices, and Octavia E. Butler. Seattle, WA: Aqueduct Press, 2013.
^Fry, Joan. "Congratulations! You've Just Won $295,000: An Interview with Octavia Butler." Poets & Writers Magazine (March/April 1997).
^Butler, Octavia E. "Afterword to Crossover." Bloodchild and Other Stories. New York: Seven Stories Press. 1996. p. 120.
^Bogstad, Janice. "Octavia E. Butler and Power Relations." Janus 4.4 (1978–79): 28–31.
^Omry, Keren. "Octavia Butler (1947–2006)", in Yolanda Williams Page (ed.), Encyclopedia of African American Women Writers, Westport, CT: Greenwood, 2007. 64–70.
^"Now More than Ever, We Wish We Had These Lost Octavia Butler Novels". Electric Literature (İngilizce). 10 Ağustos 2017. 12 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2022.
Daha fazla okuma
Biyografiler
Becker, Jennifer. " Octavia Estelle Butler 8 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", Lauren Curtright (ed.), Boşluklardan Sesler, Minnesota Üniversitesi, 21 Ağustos 2004.
"Butler, Octavia 1947–2006", Jelena O. Krstovic'te (ed.), Siyah Edebiyat Eleştirisi: 1950'den beri Klasik ve Gelişmekte Olan Yazarlar, 2. baskı. cilt 1. Detroit: Gale, 2008. 244–258.
Gates, Henry Louis Jr (ed.), "Octavia Kâhya". Norton Afro-Amerikan Edebiyatı Antolojisi, 2. Baskı. New York: WW Norton and Co, 2004: 2515.
Geyh, Paula, Fred G. Leebron ve Andrew Levy. "Octavia Kâhya". Postmodern Amerikan Kurgu: Bir Norton Antolojisi. New York: WW Norton and Company, 1998: 554–555.
Pfeiffer, John R. "Butler, Octavia Estelle (d. 1947)", Richard Bleiler'da (ed.), Bilim Kurgu Yazarları: Ondokuzuncu Yüzyılın Başlarından Günümüze Başlıca Yazarların Eleştirel Çalışmaları . 2. baskı New York: Charles Scribner'ın Oğulları, 1999. 147–158.
Smalls, F. Romall ve Arnold Markoe (editörler). "Octavia Estelle Kâhya". The Scribner Encyclopedia of American Lives, Cilt 8 . Detroit: Charles Scribner'ın Oğulları/Gale, Cengage Learning, 2010: 65–66.
Burs
Baccolini, Raffaella. Marleen S. Barr'da (ed.), Geleceğin Dişileri, Yeni Nesil: Feminist Bilim Kurgu Eleştirisinde Yeni Sesler ve Hızlar, New York: Rowman ve Littlefield, 2000: 13–34.
Bollinger, Laurel. "Plasental Ekonomi: Octavia Butler, Luce Irigaray ve Spekülatif Öznellik". Lit: Literatür Yorumlama Teorisi 18.4 (2007): 325–352.DOI:10.1080/10436920701708044 .
Canavan, Gerry. Octavia E. Kâhya . Illinois Üniversitesi Yayınları, 2016.
Haraway, Donna . "Bir Siborg Manifestosu: Yirminci Yüzyılın Sonlarında Bilim, Teknoloji ve Sosyalist-Feminizm" ve "Postmodern Bedenlerin Biyopolitikası: Bağışıklık Sistemi Söyleminde Benlik Yapıları". Simians, Cyborgs ve Kadınlar: Doğanın Yeniden Keşfi . New York: Routledge, 1991: 149–181, 203–230.
Holden, Rebecca J., "Cyborg Hayatta Kalmanın Yüksek Maliyetleri: Octavia Butler'ın Xenogenesis Üçlemesi". Kuruluş: Uluslararası Bilim Kurgu İncelemesi 72 (1998): 49–56.
Holden, Rebecca J. ve Nisi Shawl (editörler). Garip Çiftleşmeler: Bilim Kurgu, Feminizm, Afro-Amerikan Sesler ve Octavia Butler . Seattle: Su Kemeri, 2013.978-1619760370ISBN 978-1619760370
Lennard, John. Organellere Dair: Octavia Butler'ın Garip Kararlılığı". Of Modern Dragons ve Tür Kurgu üzerine diğer makaleler . Tirril: Beşeri Bilimler-E-Kitaplar, 2007: 163–190.978-1847600387ISBN 978-1847600387 .
Levecq, Christine, "Güç ve Tekrar: Octavia E. Butler's Kindred'da (Edebi) Tarih Felsefeleri". Çağdaş Edebiyat 41.3 (2000 İlkbahar): 525–553. JSTOR 1208895 .DOI:10.2307/1208895 .
Luckhurst, Roger, " Nadir Birleşimde Korku ve Güzellik': Octavia Butler'ın Karışık Kurguları". Kadınlar: Kültürel Bir İnceleme 7.1 (1996): 28–38.DOI:10.1080/09574049608578256 .
Melzer, Patricia, Yabancı Yapılar: Bilim Kurgu ve Feminist Düşünce . Austin: Teksas Üniversitesi Yayınları, 2006.978-0292713079ISBN 978-0292713079 .
Omry, Keren, "Bir Cyborg Performansı: Octavia Butler'da Cinsiyet ve Tür". Phoebe: Cinsiyet ve Kültürel Eleştiriler Dergisi . 17.2 (2005 Güz): 45–60.
Ramirez, Catherine S. "Cyborg Feminism: The Science Fiction of Octavia Butler ve Gloria Anzaldua", Mary Flanagan ve Austin Booth (editörler), Reload: Rethinking Women and Cyberculture, Cambridge: MIT Press, 2002: 374–402.
Ryan, Tim A. "Bir Kölenin Nasıl Kadın Yapıldığını Göreceksiniz: Çağdaş Kölelik Romanının Gelişimi, 1976–1987". Çağrılar ve Yanıtlar: Rüzgar Gibi Geçti'den beri Amerikan Kölelik Romanı . Baton Rouge: Louisiana State University Press, 2008: 114–148.
Schwab, Gabriele. "Geleceğin Etnografyaları: Octavia Butler'ın Xenogenesis'inde Kişilik, Ajans ve Güç", William Maurer ve Gabriele Schwab (editörler), Accelerating Possession, New York: Columbia University Press, 2006: 204–228.
Shaw, Heather. " Garip Yatak Arkadaşları: Octavia E. Butler'ın Çalışmalarında Öjeni, Cazibe ve Nefret 25 Mart 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ". Garip Ufuklar 18 Aralık 2000.
Scott, Jonathan. "Octavia Butler ve Amerikan Sosyalizminin Üssü". Socialism and Democracy 20.3 Kasım 2006, 105–126.DOI:10.1080/08854300600950269 .
Seewood, Andre. "(Siyah)Bilim Kurguyu Irk Zincirlerinden Kurtarmak" 3 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. . "Gölge ve Eylem: Afrika Diasporasının Sineması Üzerine", 1 Ağustos 2012. Indiewire.com .
Slonczewski, Joan, "Octavia Butler'ın Xenogenesis Üçlemesi: Bir Biyoloğun Tepkisi" 31 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
Zaki, Hoda M. "Octavia Butler'ın Bilim Kurgusunda Ütopya, Distopya ve İdeoloji". Bilim Kurgu Çalışmaları 17.2 (1990): 239–251. JSTOR 4239994 .
Röportajlar
1970'ler – 1980'ler
Veronica Mixon, "Fütürist Kadın: Octavia Butler." Öz, 9 Nisan 1979, s. 12, 15.
Jeffrey Elliot, "Octavia Butler ile Söyleşi", Thrust 12. 1979 Yazı, s. 19–22.
"Gelecek Forumu", Future Life 17. 1980, s. 60.
Rosalie G. Harrison, "Sci-Fi Visions: An Interview with Octavia Butler", Equal Opportunity Forum Magazine, 8 Şubat 1980, s. 30–34.
Wayne Warga, "Mısır Cipsleri Değirmeni İçin Öğütüyor", Los Angeles Times, 30 Ocak 1981. Sn. 5: 15.
Chico Norwood, "Bilim Kurgu Yazarı Yaşlanıyor", Los Angeles Sentinel, 16 Nisan 1981. A5, A5.
Carolyn S. Davidson, "Octavia Butler'ın Bilim Kurgu", SagaU 2.1. 1981, s. 35.
Bever-leigh Banfield, "Octavia Butler: Yabani Bir Tohum", Kalça 5.9. 1981, s. 48 ve sonrası.
" Kara Alim Octavia Butler ile Röportaj: Siyah Kadınlar ve Bilim Kurgu Türü." Frances M. Beal tarafından. Kara Alim. 17.2. Mart–Nisan 1986, s. 14–18. JSTOR 41067255 .
Charles Brown, "Octavia E. Butler", Locus 21.10. Ekim 1988.
S. McHenry, "Otherworldly Vision", Essence 29.10. Şubat 1989. s. 80.
Claudia Peck, "Röportaj: Octavia Butler", Skewed: The Magazine of Fantasy, Science Fiction, and Horror 1. s. 18–27.
1990'lar
Larry McCaffery ve Jim McMenamin, "Octavia E. Butler ile Bir Röportaj", Larry McCaffery içinde (ed.), Yaralı Galaksilerin Ötesinde: Çağdaş Amerikan Bilim Kurgu Yazarlarıyla Görüşmeler, 1990.978-0252061400ISBN 978-0252061400, s. 54–70.
Randall Kenan, "Octavia E. Butler ile Söyleşi", Callaloo 14.2. 1991, s. 495–505. JSTOR 2931654 .DOI:10.2307/2931654 .
Lisa See, " PW Röportajları", Publishers Weekly 240. 13 Aralık 1993, s. 50–51.
H. Jerome Jackson, "Octavia E. Butler'dan Bilim Kurgu Öyküleri", Kriz 101.3. Nisan 1994, s. 4.
Jelani Cobb, "Octavia Butler ile Söyleşi", jelanicobb.com, 1994. Conseula Francis'te yeniden basılmıştır (ed.), Octavia Butler ile Sohbetler, Jackson, MS: University Press of Mississippi, 2010, s. 49–64.
Stephen W. Potts, " Aynı Kaydı Çalmaya Devam Ediyoruz': Octavia E. Butler ile Bir Sohbet" 26 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Bilim Kurgu Çalışmaları 23.3. Kasım 1996, s. 331–338. JSTOR 4240538 .
Tasha Kelly ve Jan Berrien Berends, "Octavia E. Butler Ağızları Kapalı!" Terra Incognita, Kış 1996.
Charles H. Rowell, "Octavia E. Butler ile Bir Röportaj", Callaloo 20.1. 1997, s. 47–66. JSTOR 3299291 .
Steven Piziks, "Octavia E. Butler ile Bir Röportaj", Marion Zimmer Bradley Fantasy Magazine, Sonbahar 1997.
Joan Fry, " Tebrikler 26 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Az Önce 290.000 Dolar Kazandınız': Octavia E. Butler ile Bir Röportaj" 26 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Şairler ve Yazarlar 25.2. 1 Mart 1997, s. 58.
Mike McGonigal, " Octavia Butler 26 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", Index Magazine . 1998.
2000'ler
Charlie Rose, "Octavia Butler ile Bir Sohbet", Charlie Rose . 2000. [YouTube'da iki video: 1. Kısım 26 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ve 2. Kısım 26 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. . ]
" Octavia Butler ile Söyleşi 2 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", Locus Dergisi 44. Haziran 2000, s. 6.
Stephen Barnes, "Röportaj", American Visions 15.5. Ekim–Kasım 2000, s. 24–28.
Robyn McGee, "Octavia Butler: Bilim Kurgunun Ruh Kardeşi", Fireweed 73. Güz 2001, s. 60 ve sonrası.
Marilyn Mehafly ve AnaLouise Keating, " Radio Imagination': Octavia Butler on the Politics of Narrative Bodiment", MELUS 26.1. 2001, s. 45–76. JSTOR 3185496 .DOI:10.2307/3185496 .
Scott Simon, " Irkçılık Üzerine Bir Deneme: Bir Bilim Kurgu Yazarı Hoşgörüsüzlükle İlgili Görüşünü Paylaşıyor 2 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", Cumartesi Hafta Sonu Sürümü. 1 Eylül 2001 [Ses].
" Octavia Butler ile Sohbet", Yazarlar ve Kitaplar. 2003.
Darrell Schweitzer, "Hikayenin Olduğunu İzlemek", Interzone 186 (Şubat 2003): 21. Speaking of the Fantastic II: Interviews with the Masters of Science Fiction and Fantasy, 2004'te "Octavia Butler" olarak yeniden basılmıştır.978-1434442291ISBN 978-1434442291, s. 21–36.
Joshunda Sanders, " Octavia Butler ile Röportaj 26 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", In Motion Magazine, 2004.
Earni Young, "Akraba Ruhların Dönüşü: Octavia E. Butler İçin Bir Yıldönümü, Spekülatif Kurgu Hayranları İçin Bir Düşünme ve Sevinç Zamanıdır", Black Sorunları Kitap İncelemesi 6.1. Ocak–Şubat 2004, s. 30–33.
Allison Keyes, "Octavia Butler's Kindred 25 Yaşına Giriyor" 12 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., NPR : Tavis Smiley Show . 4 Mart 2004.
John C. Snider, " Röportaj: Octavia Butler 20 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", SciFiDimensions . Haziran 2004.
Ira Flatow, " The Interplay of Science and Science Fiction 26 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", NPR : Talk of the Nation, 18 Haziran 2004. [Panel tartışması; ses].
Juan Gonzalez ve Amy Goodman, "Irk, Küresel Isınma ve Din Üzerine Bilim Kurgu Yazarı Octavia Butler" 1 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Democracy Now! 11 Kasım 2005.
" Octavia Butler ile Söyleşi ". Bağımsız, Ocak 2006.
" Octavia Butler ile Söyleşi ". Irk Bağımlısı, 6 Şubat 2006.
Dış bağlantılar
Bu maddeyi dinle (bilgi) noicon
Konuşan Vikipedi
Diğer konuşan maddeler
arşivlenmiş Octavia E. Butler Resmi Web Sitesi
Octavia E. Butler Resmi Web Sitesi 28 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Octavia E. Butler ana sayfası, Science Fiction and Fantasy Writers of America'da
Internet Speculative Fiction Database'te Octavia E. Butler
Bilim Kurgu Ansiklopedisi'nde Octavia E. Butler 1 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
"2002'de UCLA'da Bir Panel Tartışmasında Octavia Butler" 10 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. . Youtube
"Bilim Kurgu Yazan Kadınlar: Cesur Yeni Dünyalardan " 5 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. . Youtube. Robert Silverberg, Karen Joy Fowler ve Octavia Butler'ın 1970'lerde bilim kurguyu tartıştığı, 1993 tarihli Brave New Worlds: The Science Fiction Phenomenon adlı TV belgeselinden klip
Octavia Butler profili ve fotoğrafları Huntington Kütüphanesi'nde . Belgelerini Huntington'a miras bıraktı.
"Yaşamak İçin 10 Octavia Butler Sözü" 4 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
"Octavia Butler Hakkında 15 Büyüleyici Gerçek" 9 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
"How Octavia Butler's Sci-Fi Dystopia Became a Constant in a Man's Evolution" 18 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. yazan Ramtin Arablouei, Throughline, 18 Şubat 2021 (1 saat 8 dakika podcast/radyo yayını)
