Maide Suresi
- g
- t
- d
Maide Suresi (Arapça: سورة المائدة, Surat'ul Maide), Kur'an'ın beşinci suresidir.[1] Sure 120 ayetten oluşur.[2]
İsimlendirme
Medine'de indirildiğine inanılan sure ismini 112. ve 114. ayetlerinde geçen sofra anlamına gelen, maide kelimesinden almıştır.[3] Rivayete göre sure Hicri 6. yılda Muhammed'in Mekkelilerle yaptığı Hudeybiye Antlaşması'ndan sonra nâzil olmaya başladı. İhtiva ettiği birçok konudan biri olan ve “yemek sofrası” manasına gelen Maide, sureye isim olmuştur.
Konular
Sureye haram aylar, kurban, ihram gibi hacla ilgili konularla başlanır. Sonra yiyeceklerden ve kadınlardan haram-helal olanlar konusuna geçilir. Surenin 6. ayeti ise abdest ile ilgilidir. Sonra Âdem’in iki oğlunun kurban takdim etmeleri ve isim vermeden Habil ve Kabil konusu ele alınır.
Suredeki 33 ve 38. ayetler gibi bazı ayetler ise yol kesme, hırsızlık ve kısas benzeri Şeriat hüküm ifadelerden oluşur.
Surenin önemli bir miktarı Yahudi ve Hristiyanların inançları, "sapkınlıkları", düşmanlıkları gibi konularla ilgilidir. 110. ayet ise İsa'nın öldürülmediğini, göğe yükseltilmesini, mucizelerini, kendisine Tevrat ve "İncil"in öğretildiğini yazar.
Sure ahitlerini yerine getirenlerin kıyamet gününde alacakları ödüllerle bitirilir.
Kaynakça
- ^ "MÂİDE SÛRESİ". 30 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2019.
- ^ "Mâide Suresi Meali". 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2019.
- ^ "Mâide Suresi". 30 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2019.
