Brancacci Şapeli
Brancacci Chapel (İtalyanca, "Capella dei Brancacci"), Floransa'da Santa Maria del Carmine Kilisesi içinde bir şapeldir.[1] Bazen boyanma dönemi ve çok meşhur ve sözü geçen dönem için erken rönesansın Sistine Şapeli olarak adlandırılır.[2] Şapelin yapımı için Pietro Brancacci görevlendirildi ve kendisi 1386 yılında işe başladı.[3] Halk girişi civar manastırlar vasıtasıyla elde edildi ve Brunelleschi tarafından dizayn edildi. Kilise ve şapel ziyaret etmek için ayrı yerler olarak düşünüldü ve bu nedenle ayrı açılış zamanlarına sahiptirler. Şapelden dolayı kilisenin geri kalanını görmek gayet zordur.[4]
Resimlerle ilgili süslemenin patronu Pietro'nun torunu Felice Brancacci idi. Kendisi 1423 yılına kadar Kahire'de Floransa elçisi olarak görevde bulunmuştu. Floransa'ya dönüşü üzerine şapelini boyaması için Masolino da Panicale'yi kiraladı. Masolino'nun yardımcısı, 21 yaşındaki Masaccio,[5] Masolino'dan 18 yaş daha gençti, yardım etti fakat boyama devam ederken Masolino Macaristan'a gitti ve orada kralın ressamı oldu. Masolino'nun dönüşüne kadar o eski yetenekli öğrencisinden öğreniyordu. Masaccio, o şapeli bitirmeden Roma'ya çağrıldı ve 27 yaşında iken Roma'da öldü (1401-1418). Şapelin parçası daha sonra Filippino Lippi tarafından tamamlandı. Fakat Barok dönemi süresinde bazı tablolar uygun görülmedi ve onların önlerine bir mezar yerleştirildi.[6]
Tablolar
Tablolar, onların anlatı sanatı düzeninde açıklanır.
Cennetin Bahçesi'nden kovulma
Masaccio'nun Cennetin Bahçesi'nden kovulma şapelin üst kısmındaki sol taraftaki duvarda Tribute Money nin tam sol tarafındaki ilk freskdir. Tablo canlı enerjik ve eşsiz dokunaklı realizm ile meşhurdur. Dramatik olarak karşı duvarda boyalı olan Masolino'nun Adem ve Havva'nın Cennetten kovulmadan önceki nefis ve dekoratif imajıyla ters düşer.
Restorasyon
Şapelin fresklerinin ilk restorasyonu 1481-1482 yıllarında Filippino Lippi tarafından yapıldı ve kendisi ayrıca dönemi tamamlamakla görevliydi. Karanlık şapeli aydınlatmak için lamba kullanılmasından dolayı, freskler dumandan oldukça kolay bir şekilde toz ve kir ile kaplandı. Diğer bir restorasyon 16ncı yüzyılın sonunda yapıldı. Yaklaşık 1670 yıllarında heykeller eklendi ve çeşitli çıplak durumları gizlemek için yeni fresk boyama teknikleri (fresco-secco)uygulandı. 20. yüzyıl sonlarında üst boyamalar uzaklaştırıldı, toz ve kirler toplandı. Profesörleri içeren bazı eleştirmenler ki bunların içinde sanat tarihçisi olan, James H. Beck de vardır, profesörler, tarihçiler ve restorasyoncuların dahil olduğu bir grubun bu çalışmaları övmesine karşın bu hareketi eleştirmişlerdir.
Kaynakça
- ^ Gilbert, Mark (2020). Historical dictionary of modern Italy (3. bas.). Lanham, Md.: Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-1538102534.
- ^ Campbell, Gordon (2003). The Oxford dictionary of the Renaissance. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0198601753.
- ^ Wyatt, Michael (2014). The Cambridge companion to the Italian Renaissance. Cambridge, Birleşik Krallık: Cambridge University Press. ISBN 978-0521876063.
- ^ Welch, Evelyn S. (2000). Art in Renaissance Italy, 1350-1500. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0192842794.
- ^ n.a., n.a. (2006). Benezit Dictionary of Artists. Paris, Fransa: Editions Gründ. ISBN 978-2700030709.
- ^ Lyons, John D. (2019). The Oxford handbook of the Baroque. New York, NY: Oxford University Press. ISBN 978-0190678449.
Dış bağlantılar
- http://www.museumsinflorence.com/musei/Brancacci_chapel.html 6 Haziran 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
 Floransa'daki görülecek yerler | |
|---|---|
| Anıtlar |
|
| Müzeler |
|
| Parklar Meydanlar Bulvarlar |
|
| Etkinlikler |
|
