Borel toplamı

Borel toplamı dizilerin toplamına ilişkin bir genellemedir. Bu terim, herhangi bir toplam değeri olmayan diziler için bile bir büyüklük değeri tanımlayabilmektedir.

Tanım

y = k = 0 y k z k {\displaystyle y=\sum _{k=0}^{\infty }y_{k}z^{-k}}

z'de bir resmi üs dizisi olsun ve y {\displaystyle y} 'nin Borel dönüşümü B y {\displaystyle {\mathcal {B}}y} aşağıdaki biçimde tanımlansın.

k = 0 y k + 1 k ! t k {\displaystyle \sum _{k=0}^{\infty }{\frac {y_{k+1}}{k!}}t^{k}}
  1. B y {\displaystyle \scriptstyle {\mathcal {B}}y} 'nin sıfırdan farklı bir yakınsaklık yarıçapı olduğu,
  2. B y {\displaystyle \scriptstyle {\mathcal {B}}y} 'nin y ^ ( t ) {\displaystyle \scriptstyle {\widehat {y}}(t)} gibi bir işleve tüm pozitif gerçel sayılar için sürdürülebildiği,
  3. y ^ ( t ) {\displaystyle \scriptstyle {\widehat {y}}(t)} 'nin gerçel sayılar kümesinde en çok üssel hızla büyüdüğü

varsayılsın.

Bu durumda y'nin Borel toplamı, y ^ ( t ) {\displaystyle \scriptstyle {\widehat {y}}(t)} 'nin Laplace dönüşümüne eşit olur. Bu işlevin var oluşu 3. koşul tarafından güvence altına alınmaktadır.

Geçmiş

Nicholas M. Katz, Émile Borel'in gençliğinden bir anı anlatıyor:

Borel, o zamanlar tanınmayan bir genç, ürettiği toplam yönteminin klasik ıraksak diziler için 'doğru' sonuçlar verdiğini gördü. Bunun üzerine, zamanın karmaşık çözümleme uzmanı Mittag-Leffler'i görmek için Stockholm'e gitmeye karar verdi. Mittag-Leffler, Borel'i nazik bir biçimde dinledikten sonra elini öğretmeni Weierstrass'ın kitabının üzerine koydu ve ekledi: "Usta buna izin vermiyor".[1]

Uygulamalar

Borel toplamı, fizikçilerin bir dizinin toplamını bulmaya çalıştıkları düzensizlik kuramı çalışmalarında sıkça kullanılmaktadır.

Borel toplamının dizilerden (süreksiz) integrallere (sürekli) dönüşümü şu yolla yapılmaktadır:

0 s x f ( x ) d x s 0 0 f ( x ) t x Γ ( x + 1 ) exp ( s t ) d t d x = F ( ln ( s ) ) ln ( s ) {\displaystyle \int _{0}^{\infty }s^{-x}f(x)\,dx\rightarrow s\int _{0}^{\infty }\int _{0}^{\infty }{\frac {f(x)t^{x}}{\Gamma (x+1)}}\exp(-st)\,dt\,dx={\frac {F(\ln(s))}{\ln(s)}}}

Burada F(s), f(x)'in Laplace dönüşümünü belirtmektedir. Bu ifade

f ( x ) e i ω x d x {\displaystyle \int _{-\infty }^{\infty }f(x)e^{i\omega x}\,dx}

türündeki Fourier integrallerine sonlu bir anlam kazandırmaktadır.

Kaynakça

  1. ^ Andrianov & Manevitch (2003). Asymptotology: Ideas, Methods, and Applications. Springer. s. 16. ISBN 1402009607.