Beni Gantz

Binyamin "Beni" Gantz (İbranice: בִּנְיָמִין "בֵּנִי" גַּנְץ‎; d. 9 Haziran 1959), 2020'den itibaren İsrail Başbakanı yardımcısı olan ve Savunma Bakanı olarak görev yapan İsrailli politikacı ve eski asker.

2011-2015 yılları arasında İsrail Savunma Kuvvetleri 20. Genelkurmay Başkanı (IDF) olarak görev yapan.^[1]^[2] Gantz, Aralık 2018'de İsrail Dayanıklılık Partisi adlı yeni bir siyasi parti kurdu.^[3]^[4] Parti daha sonra İsrail ulusal bayrağının renkleri olan Mavi ve Beyaz (İbranice: Kaḥol Lavan) oluşturmak için Telem ve Yesh Atid ile müttefiki oldu.^[5]

Gantz'ın Mavi ve Beyaz parti platformu, başbakanlık dönem sınırlarının getirilmesini içeriyor. Knesset’te görev yapan politikacıların İsrail’in azınlıklarını içerecek şekilde ulus devlet yasasını değiştirmesini, İsrail’in Baş Rabbinatı’nın evlilikler üzerindeki gücünü sınırlamasını ve erken eğitime yatırım yapmasını yasaklamayı, sağlık hizmetlerinin genişletilmesi ve bir barış anlaşması için Filistin Otoritesi ile müzakerelerin yeniden yapılmasını talep ediyor.^[6] 2018'den bu yana yapılan 3 genel seçim sonrası Binyamin Netanyahu ile ortak hükûmet kurma konusunda anlaştı. 17 Mayıs 2020 tarihinde Knesset'te hükûmetin güven oyu almasının ardından İsrail savunma bakanı, başbakan yardımcısı oldu ve bu tarihten 18 ay sonra geçerli olmak üzere İsrail başbakanı olacaktır.^[7]

Gençliği

Benjamin Gantz, 1959'da İsrail, Kfar Ahim'de doğdu. Annesi Malka, aslen Macaristan'daki Mezőkovácsháza'dan Holokost kurtulanıydı.^[8]^[9] Babası Nahum Romanya’dan geldi ve İsrail’e ulaşmadan önce Filistin’e yasadışı yollardan girmeye çalıştıkları için İngiliz yetkililer tarafından tutuklandı. Ailesi, güney-orta İsrail'deki kooperatif bir tarım topluluğu olan Moshav Kfar Ahim'in kurucuları arasındaydı.^[10] Gençliğinde, Merkaz Shapira'daki Shafir Lisesi'ne ve Ramat HaSharon'daki HaKfar HaYarok Gençlik Köyü'nde yatılı okuluna devam etti.

Gantz, IDF Komutanlığı ve Genel Müdürlük Koleji ve Ulusal Güvenlik Koleji mezunudur. Tel Aviv Üniversitesi'nden tarih alanında lisans derecesine sahiptir. Hayfa Üniversitesi'nden siyaset bilimi alanında master ve ABD’deki Ulusal Savunma Üniversitesi’nden Ulusal Kaynak Yönetimi’nde ek yüksek lisans yapmıştır.

Askeri kariyeri

Gantz, 1977'de IDF'ye hazırlandı. Paraşütçüler Tugayına bir paraşütçü olarak gönüllü oldu. 1977'de genç bir asker olarak ilk görevi, Mısır Cumhurbaşkanı Anwar Sadat'ın İsrail'i ziyareti için yapılan güvenlik çalışmalarında yeraldı. 1979'da Gantz, Subay Aday Okulu'nu bitirdikten sonra subay oldu. Paraşütçüler Tugayına döndü ve takım lideri ve komutanı olarak görev yaptı. ABD Ordusu Özel Kuvvetleri'nde bir kursu tamamladı ve Birinci Lübnan Savaşı'nda savaştı.^[11]

Daha sonra, Güney Lübnan'daki karşı gerilla operasyonlarında 890 "Efe" (Echis) paraşütçü taburu açtı.^[12] 1991'de Etiyopya'nın Addis Ababa kentinde bulunan komando birliğine komuta etti. 36 saat boyunca, 14.000 Etiyopyalı Yahudiniin Solomon Operasyonunu'nda İsrail’e güvence altına alınmasından sorumlu oldu.

Askeri kariyeri boyunca Gantz, İsrail Hava Kuvvetleri'nde Shaldag Birimi Komutanı olarak görev yaptı; 35. Paraşütçüler Tugayı Komutanı,^[13] Kuzey Komutanlığı rezervleri bölümünün komutanı; Lübnan İrtibat Birimi Komutanı; 2001’de İsrail Kuzey Komutanlığı’nın Komutanı olmadan önce 2000’de Judea ve Samiriye Bölümünün Komutanı; ve Genelkurmay Başkan Yardımcısı olmadan önce, 2005'ten 2009'a kadar İsrail'in askeri ataşesi olarak görev yaptı. 1978 Güney Lübnan çatışmasında, 1982 Lübnan Savaşı'nda, 1985-2000 Güney Lübnan çatışmasında, Süleyman Operasyonunda ve İkinci İntifada'da görev yaptı.^[14]^[15]

Genelkurmay Başkanı

Savunma Bakanı Ehud Barak, önceki aday Yoav Galant'ın iptal edilen atanmasının ardından, 5 Şubat 2011'de hükûmete Gantz'ın Genelkurmay Başkanlığı 20. Genel Sekreteri'nin atanmasını önerdi.^[16]

13 Şubat 2011'de, İsrail hükûmeti oybirliğiyle Gantz'ı bir sonraki IDF genelkurmay başkanı olmasını onayladı.^[17] Kudüs Postası'na göre, Başbakan Benjamin Netanyahu, Kudüs'teki haftalık Bakanlar Kurulu toplantısında Gantz'ın "mükemmel bir subay ve deneyimli bir komutan olduğunu ve başarılı bir ordu komutanı olmak için gereken tüm niteliklerle, zengin operasyonel ve de lojistik deneyime sahip olduğunu" belirtti.^[18]

14 Şubat 2011'de Gantz, IDF'ye geri döndü ve İsrail Savunma Kuvvetleri Genelkurmay Başkanlığı görevini üstlendi. İstenen üç yıl boyunca görev yaptı ve yerine getirmeyi kabul ettiği dördüncü bir yıl için aday gösterildi, ardından emekli oldu.

Genelkurmay Başkanı olarak ilk yılında Gantz, IDF'nin ilk kadın baş generali Orna Barbivai'yi atadı.^[19]^[20]

Gantz, Savunma Direkleri Operasyonu^[21] ve Koruyucu Kıyı Operasyonu kampanyalarında Gazze'deki Filistinli gruplara karşı savaşırken IDF'ye komuta etti.

İş kariyeri

Gantz, akıllı telefon casus yazılımlarıyla izleme konusunda uzmanlaşmış bir bilgisayar güvenliği ve kolluk teknolojisi şirketi olan Beşinci Boyut'un başkanıydı.^[22] Şirket, Rus yatırımcısı Viktor Vekselberg’in ABD’nin seçimine müdahale etmeye çalıştığı Rusya’nın Özel Avukatlık soruşturması sırasında ABD’nin CAATSA’ya yaptırılmasının ardından maddi sebeplerle kapandı.^[23]^[24]

Siyasi kariyeri

Aralık 2018'de Gantz, yeni bir siyasi partinin oluşumunu ilan etti, ancak başlangıçta kuruluşun görüşlerini veya adını açıklamadı.^[25] Anketler partiye verilen dalgalı desteği gösterdi.^[26]^[27] 27 Aralık 2018'de Gantz, Nisan 2019 İsrail yasama seçiminde yer alan İsrail Direniş Partisi'ni (İbranice "Hosen LeYisrael") resmen kurdu.^[28]

29 Ocak 2019'daki ilk büyük siyasi konuşmasında Gantz, İsrail'in Batı Şeria'daki yerleşim bloklarını güçlendirme sözü verdi ve İsrail'in Golan Tepeleri'nden asla çıkmayacağını söyledi.^[29] İsrail-Filistin ihtilafına iki devletli bir çözümü ne onayladı ne de reddetti. “Ürdün Vadisi bizim sınırımız olacak, ancak çitlerin ötesinde yaşayan milyonlarca Filistinlinin Yahudi devleti kimliğimizi tehlikeye atmasına izin vermeyeceğiz” dedi. Konuşmasının sonunda Gantz, eski savunma bakanı ve IDF Genelkurmay Başkanı Moshe Ya'alon ile bir seçim anlaşması yaptığını açıkladı.^[30]

26 Mart 2020 tarihi itibarıyla Knesset başkanıdır.

Özel hayatı

Gantz, Revital ile evli ve dört çocuk babasıdır. Rosh HaAyin'de yaşıyor.^[31]

Mart 2010’da İsrail’in günlük İsrail Hayom gazetesi Gantz, kamu mülkü olarak adlandırılan küçük bir arsaya yer vermek için avlunun çevresini yasadışı bir şekilde birkaç metre uzattığını yazdı.^[32] Gantz gerçekleri itiraf etti, ancak söz konusu arazinin halkın kullanımına açık olmadığını ve kullanılamadığını iddia etti. Şubat 2011'de hükûmetin Gantz'ı Genelkurmay Başkanlığı'na terfi ettirme kararının ardından, İsrail Ülkesi için Forum'dan Avukat Avi'ad Vissuli, atamayı iptal etmek için bir dilekçe verdi fakat başarısız oldu.^[33]^[34]

Şubat 2019'da, İsrailli Amerikalı bir kadın, Gantz'ı kendisini 40 yıl önce cinsel tacize maruz bırakmakla suçlayarak travmatik hastalıklarına neden olduğunu iddia etti.^[35] Gantz, böyle bir olayın hiç yaşanmadığını iddia ederek iddialarını reddetti ve iddiaların siyasi olduğunu belirtti.^[36] Gantz o zamandan beri kadına hakaretten dava açmıştır.^[37]

Kaynakça

^ "Lt. Gen. Benny Gantz Appointed 20th IDF Chief of the General Staff". Israel Defense Forces. 14 Şubat 2011. 17 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2011.
^ Haaretz Service (14 Şubat 2011). "Gantz takes over as IDF chief: I am ready to face the challenges". Haaretz. Erişim tarihi: 14 Şubat 2011.
^ Moran Azulay (27 Aralık 2018). "Benny Gantz registers new political party". Ynetnews. 20 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2019.
^ Wootliff, Raoul. "Surrounded by idioms: How campaign slogans get lost in English translation". www.timesofisrael.com (İngilizce). 26 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2019.
^ Staff writer. "United Gantz-Lapid party to be called 'Blue and White'; no women in top 6". The Times of Israel (İngilizce). 5 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2019.
^ Raoul Wootliff (6 Mart 2019). "Blue and White releases its political platform: 'No second disengagement'". The Times of Israel (İngilizce). 9 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019.
^ "İsrail'de Netanyahu-Gantz hükümeti yemin etti". 23 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2020.
^ Israel commemorates Holocaust Remembrance Day 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Haaretz 8 Nisan 2013
^ In Auschwitz, Israeli army chief vows to prevent a 'second Holocaust' 30 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Times of Israel 8 Nisan 2013
^ "גנץ ונתניהו נפגשו והתחברו למקורות ולשורשים". ערוץ 7. 31 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2019.
^ Gal Perl Finkel, When good commander doesn't equal a good politician 8 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Jerusalem Post, Mars 7, 2019.
^ Gal Perl Finkel, Importance of IDF Ground Forces in new army appointments 14 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Jerusalem Post, Şubat 21, 2019.
^ Avihai Becker, Generally Sensitive 14 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Haaretz, 24 Nisan 2002.
^ "New Deputy Chief of the General Staff Appointed" (Basın açıklaması). IDF Spokesperson's Website. 12 Temmuz 2009. 9 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2011.
^ "Benny Gantz wants to unite Israel. But is his vision too vanilla?" (İngilizce). Middle East Eye. 3 Nisan 2019. 10 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2020.
^ Greenberg, Hanan (5 Şubat 2011). "Gantz set to be named 20th IDF chief". Ynet. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2011.
^ Ravid, Barak (13 Şubat 2011). "Benny Gatz becomes IDF's 20th chief of staff". Haaretz. 16 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2011.
^ Keinon, Herb (13 Şubat 2011). "Gantz appointment as IDF chief sails through cabinet". Jerusalem Post. 28 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2011.
^ "Newly Appointed Head of the Personnel Directorate, GOC Northern Command, GOC Home Front Command". IDF Spokesperson's Unit. 26 Mart 2011. 30 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2011. Brig. Gen. Orna Barbivay will be promoted to the rank of Major General and appointed Head of the Personnel Directorate, replacing Maj. Gen. Avi Zamir, who will end his service in the IDF.
^ "Israeli military appoints first female major general". Monsters and Critics. Tel Aviv. Deutsche Presse-Agentur. 26 Mayıs 2011. 24 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2011. The Israel Defense Forces (IDF) has promoted the first female major general in its 63-year history, a military spokesman announced Thursday night
^ Yossi Arazi and Gal Perl Finkel, Integrating Technologies to Protect the Home Front against Ballistic Threats and Cruise Missiles 4 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., "INSS", Volume 5, No. 3, Aralık 2013.
^ "NSO in talks to buy Israeli intelligence co Fifth Dimension". Globes (İngilizce). 11 Kasım 2018. 11 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2019.
^ Hoffman, Gil. (16 Aralık 2018). "Did Stormy Daniels cause Benny Gantz's Cyber Company to close shop?" Jerusalem Post website 14 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved 16 Aralık 2018.
^ "Israeli Startup Headed by Ex-top Security Officials Shuts Due to Link With Sanctioned Oligarch". Haaretz (İngilizce). 17 Aralık 2018. 6 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2019.
^ Asa-El, Amotz. (22 Aralık 2018). "The other Benjamin-Will Israeli politics be saved by one-more general?". Jerusalem Post 20 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved 23 Aralık 2018.
^ Mualem, Mazal. (21 Kasım 2018). "Former IDF head spooks Israel's entire political spectrum". Al-Monitor 20 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved 23 Aralık 2018.
^ Hoffman, Gil. (25 Aralık 2018). "Poll finds Gantz's political party in free fall." Jerusalem Post 20 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved 27 Aralık 2018.
^ "Former IDF chief names new party: 'Israel's Resilience'". WIN (İngilizce). 20 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2018.
^ "Breaking political silence, Gantz indicates he won't serve under indicted PM". Times of Israel (İngilizce). 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2019.
^ "Gantz: Current leadership is divisive, I won't join Netanyahu if indicted". Jerusalem Post. 20 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2019.
^ "Benny Gantz, Netanyahu Rival, Gives Campaign Launch Speech – Full English Transcript". Haaretz (İngilizce). 30 Ocak 2019. 30 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2019.
^ Navon, Eran (5 Mart 2010). שטח משוחרר – הוחזר [Liberated Land – Returned]. Israel Hayom (İbranice). 28 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2011.
^ Sharvit, Noam (7 Şubat 2011). פנייה ליועץ: פסול מינוי גנץ בשל עבירות בנייה [Petition to the Attorney General: Revoke Gantz's Appointment in Light of Building Violations] (İbranice). NRG (Ma'ariv). 20 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2011.
^ Tzuk, Dana (7 Şubat 2011). המטה למען א"י נגד האלוף גנץ [The Forum for the Land of Israel V. Major General Gantz] (İbranice). GLZ (Army Radio). 19 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2011.
^ "Gantz accused of sexual harassment by Israeli woman living in US". Ynetnews (İngilizce). 28 Şubat 2019. 23 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2019.
^ "Gantz rejects sexual misconduct allegations, 'This is a blood libel' – Israel News – Jerusalem Post". www.jpost.com. 20 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2019.
^ "Benny Gantz files libel suit against woman who accused him of sexual harassment when they were teens". Jewish Telegraphic Agency. 19 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2019.