Art deco

Art deco Fransa kökenli sanat akımıdır. 1920'li yıllardan sonra, özellikle mimari alanında görülmüştür. Adını 1925 yılında yapılan Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes (Uluslararası Modern Dekoratif ve Sınai Sanatlar) sergisinden almıştır. Art nouveau'nun hemen ardından gelen bu akım, ondan farklı olarak el emeğine değil, sanayiye dayalıdır. Desenleri geometriktir. Art nouveau'da olduğu gibi Gotik süsleme öğelerinden yararlanılır. 1930'lardan sonra, mimarların mimariyi süsten ayırmak istemeleri ve süslemeyi değil işlevselliği savunmalarıyla son bulmuş; fakat 1960'lı yıllarda yeniden saygı görmeye başlamıştır.

Art deco'nun ilk büyük örneğinin Eliel Saarinen'in Helsinki Garı olduğu öne sürülür.^[1] Ankara Garı, Chrysler Binası, Rockefeller Center, Empire State Binası ve Streamline, art deco'nun mimarideki en bilinen ve en görkemli eserleridir.^{[kaynak belirtilmeli]}

Etki

Yirminci yüzyılın ilk avangart akımları

Art Deco tek bir stil değil, farklı ve bazen birbiriyle çelişen stillerin bir koleksiyonuydu. Ödünç alınan tarzlar arasında fütürizm, Orfizm, işlevselcilikve modernizm genel olarak yer alıyordu. Kübizm, tuvalden tekstil malzemesine veya duvar kağıdına aktarıldığında Art Deco estetiğindeki dekoratif potansiyelini ortaya koyar. Sonya Delaunay giysi tasarımlarını soyut ve geometrik tarzlarda, "canlı tablolar ya da canlı formların heykelleri gibi" sunar.^[2]

Antik ve Avrupa dışı medeniyetler

Art Deco yüzeyler birçok farklı stili ödünç almış ve kullanmıştır.^[3] Bunlar arasında Museum du Louvre, Museum of Man ve National Museum of African and Oceanian Art'da görülebilen dünyanın dört bir yanından postmodern sanat da vardı. Arkeolojiye olan ilgi de Pompeii, Troy ve 18. Hanedan firavunu Tutankhamun'un mezarındaki kazılar nedeniyle popülerdi. Sanatçılar ve tasarımcılar motifleri birleştirdi antik Mısır'dan,^[4] Afrika, Mezopotamya, Yunanistan, Roma, Asya, Mezoamerikave Makine Çağı unsurları ile Okyanusya.^[5][6]

Birinci Dünya Savaşı öncesi geçmiş

Mimaride Art Deco, Art Nouveau'nun halefi ve ona bir tepki olarak 1895-1900 yılları arasında Avrupa'da gelişen ve Avrupa ve Amerikan mimarisine hakim olan Güzel Sanatlar ve neoklasisizm ile birlikte var olan bir stildi. 1905 yılında Eugène Grasset, birkaç yıl önce Paris'te çok popüler olan Hector Guimard'ın dalgalı Art Nouveau tarzının aksine (ve ondan bir ayrılış olarak) geometrik unsurların, şekillerin, motiflerin ve bunların varyasyonlarının dekoratif yönlerini sistematik olarak incelediği Kompozisyonel Tasarım Yöntemi "Düz Çizgilerin Unsurları"^[7] 'nı yazdı ve yayınladı.

Kaynakça

Sanat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.