Ana akım iktisat
| Ekonomi |
 |
Bölgelere göre ekonomi Afrika · Kuzey Amerika Güney Amerika · Asya Avrupa · Okyanusya |
| Ana hatlar |
|---|
| Genel sınıflandırma |
Mikroekonomi · Makroekonomi |
| Teknikler |
| Matematiksel · Ekonometri |
| Dalları ve alt dalları |
| Davranışsal · Kültürel · Çevresel |
| Listeler |
| Kategoriler · Başlıklar · Ekonomistler |
Ekonomi İdeolojileri Anarşizm · Kapitalizm · Liberalizm |
Bu kutu:
|
Ana akım iktisat, halihazırda üniversitelerde öğretilmekte olan ekonomi yaklaşımını ifade eder. Genel olarak üniversitelerde Heteredoks yaklaşıma yönelik değil ana akım iktisata yönelik eğitim verilmektedir.[1] Neoklasik iktisat ile neoklasik sentez, neoklasik yöntemler ile makro ekonomik keynesyen yaklaşımla ilişkilendirilmiştir.[2]
Ana akım iktisat yaklaşımı kendi içinde tuzlu su ekonomi(temsilcileri; Berkeley, Harvard, MIT, Pennsylvania, Princeton ve Yale) ve Laissez faire düşüncesini temsil eden tatlı su ekonomisi(temsilcileri; Chicago okulu, Carnegie Mellon University,Rochester Üniversitesi ve Minnesota Üniversitesi) olarak bir ayrıma tabi tutulmaktadır. Bu düşünce okullarının ikisi de neoklasik sentez ile ilişkilidir.
Kaynakça
- ^ David C. Colander (2000). Complexity and History of Economic Thought, 35. 27 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Olivier J. Blanchard (2008), "neoclassical synthesis," The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition. Abstract. 28 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
 | Ekonomi veya finans ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
