Ali Ulvi Kurucu
| Ali Ulvi Kurucu | |
|---|---|
| Doğum | 3 Mart 1922(1922-03-03) Karatay, Konya, Türkiye |
| Ölüm | 3 Şubat 2002 (79 yaşında) Medine, Suudi Arabistan |
| Defin yeri | Bâki Mezarlığı |
| Meslek | Şair, yazar |
| Milliyet | Türk |
| Eğitim | Ezher Üniversitesi |
Etkilendikleri
| |
Ali Ulvi Kurucu (3 Mart 1922, Konya - 3 Şubat 2002, Medine), Türk şair, yazar ve hafız.
Hayatı
İlk ve orta eğitimini doğduğu şehir olan Konya'da tamamladı. Dört yaşındayken annesini kaybetti. 1931'de babasının yanında hafızlığını tamamladı ve Arapça öğrendi. Amcası ve babasından dini eğitim alırken jandarma tarafından basılması sebebiyle dini eğitimini tamamlayabilmek için ailesiyle Medine'ye göç etti.[1] Daha sonra Mısır'a giderek eğitimini Ezher Üniversitesinde tamamladı. Medine'de Evkaf Dairesi'nde İnşaat ve Sicillat emini olarak çalıştı. Daha sonra sırasıyla Mahmudiye Kütüphanesi'nde ve Şeyhülislam Arif Hikmet Kütüphanesi'nde müdür olarak görev yaptı ve 1985'te emekli oldu. 1994 yılında felç geçirdi, 3 Şubat 2002 tarihinde Medine'de öldü. Cennetü’l-Bakî mezarlığına defnedildi.[2]
Eserleri
- Büyük İslâm Şairi Dr. Muhammed İkbal (1957) (çeviri)
- Zulmeti Yıkan Nur (1958) (çeviri)
- Gümüş Tül (1962) (şiir)
- Önce Nurdan Sesler (1957) (şiir)
- Gümüş Tül ve Alevler (1996) (şiir)
- Asırlar Boyunca Parlayan Nur (1965) (çeviri)
- Gecelerin Gündüzü (1990) (deneme)
- Medine Notları (1999) (hatıra)
- Hatıralar 4 Cilt
