İsfahan

İsfahan
Farsçaاصفهان
Ostan merkezi
Aşağıdan yukarı, sağdan sola: Nakş-ı Cihan Meydanı, Hacı köprüsü, Si-o-se Pol, Çehel Sütun Sarayı, İsfahan Çiçek Bahçesi, Sekiz Cennet Köşkü, Mescid-i Şah
Takma ad:
Nısf-e Cihan (Dünyanın yarısı)
İran üzerinde İsfahan
İsfahan
İsfahan
Şehrin İran'daki konumu
Ülkeİran İran
Eyaletİsfahan Eyaleti
Şehristanİsfahan şehristanı
BahşMerkezî bahşı
İdare
 • Genel valiMurtaza Bahtiyari
 • Belediye başkanıMurtaza Sekaiyan Nejad
Yüzölçümü
 • Ostan merkezi106,2 km²
Rakım1590 m
Nüfus
 (2006)
 • Ostan merkezi1.583.609
 • Yoğunlukoto/km²
 • Metropol
3.430.353
Zaman dilimiUTC+03.30 (IRST)
 • Yaz (YSU)UTC+04.30 (IRST)
Resmî site
http://www.isfahan.ir/

İsfahan (Farsça: Bu ses hakkındaاصفهان (yardım·bilgi); [esfæˈɦɔːn]), İran'da İsfahan Eyaleti'nin yönetim merkezi olan şehir. Aynı zamanda ülkenin üçüncü büyük şehridir.

Bu şehir Safevi ve Selçuklu döneminde başkent idi, bu nedenle söz konusu şehirde çok sayıda tarihî eser bulunmaktadır. Nüfusu 2016 yılına göre tahmini; 1.961.000'dir.

İsfahan, İran'ın kavşak noktalarından biridir ve dünyanın en büyük şehirlerinden biriydi. Şehir, 1050 ile 1722 yılları arasında, özellikle de Safeviler altında 16. yüzyılda tarihte ikinci kez başkenti olduğu zaman çok gelişti. Bugün bile, geçmişteki o ihtişamını korumaktadır. Şehir, birçok güzel bulvarıyla, köprüleriyle, saraylarıyla, camileriyle ve minareleriyle İslami mimariyi yansıtmasından dolayı meşhurdur.

Tarih

İsfahan, Yontma Taş Devri'ne kadar dayanır. İranlı Medler buraya yerleşince, Aspandana adı altında Medler'in en önemli şehirlerinden biri olmuştur. M.S. 642'de Müslümanlar'ın eline geçti. Selçuklu hanedanının kurucusu Tuğrul Bey de 11. yüzyılın ortalarında İsfahan'ı başkent yaptı. Onun torunu Melikşah yönetiminde kent büyüyüp zenginleşti. Ünlü İsfahan Mescid-i Cuma'sının yapımına bu dönemde başlandı. Selçuklu hanedanının yıkılışından sonra İsfahan gerilemeye başladı. 13. yüzyılda kent, önce Moğollar, ardından da 1387 yılında Timur tarafından yağmalandı ve birçok insan katledildi. Coğrafi konumunun sonucu olarak, İsfahan şehri özellikle Safeviler altında tekrar gelişmeye başladı. Şah I. Abbas İsfahan'ı başkent yaptı ve 17. yüzyılın en büyük ve en güzel kentlerinden biri olarak yeniden inşa etti (1598). O dönemde birçok park, kütüphane ve cami inşa edildi. 1722'de Gılzailer (Peştunlar) uzun bir kuşatmanın ardından şehri ele geçirdi. Uzun yıllar bir harabe görünümünde kalan İsfahan'ın nüfusu da iyice azaldı. Rıza Şah Pehlevi döneminde (1925-1941) yeniden imarına başlanan kentte bir sanayi bölgesi oluşturuldu ve tarihsel yapıların birçoğu onarıldı. Bugün dahi ülkenin diğer bölgelerine nazaran çok daha temiz ve düzenli bir kent konumundadır.

İklim

 İsfahan iklimi 
Aylar Oca Şub Mar Nis May Haz Tem Ağu Eyl Eki Kas Ara Yıl
En yüksek sıcaklık (°C) 20,4 23,4 29,0 32,0 37,6 41,0 43,0 42,0 39,0 33,2 26,8 21,2 43,0
Ortalama en yüksek sıcaklık (°C) 8,8 11,9 16,8 22,0 28,0 34,1 36,4 35,1 31,2 24,4 16,9 10,8 23,0
Ortalama sıcaklık (°C) 2,7 5,5 10,4 15,7 21,3 27,1 29,4 27,9 23,5 16,9 9,9 4,4 16,2
Ortalama en düşük sıcaklık (°C) −2,4 −0,2 4,5 9,4 14,2 19,1 21,5 19,8 15,1 9,3 3,6 −0,9 9,4
En düşük sıcaklık (°C) −19,4 −12,2 −8 −4 4,5 10,0 13,0 11,0 5,0 0,0 −8 −13 −19,4
Ortalama yağış (mm) 17,1 14,1 18,2 19,2 8,8 0,6 0,7 0,2 0,0 4,1 9,9 19,6 112,5
Kaynak: Ulusal Okyanus ve Atmosfer Dairesi[1][2]


Kültür

İsfahan geleneksel İran mimarisine ait birçok esere ev sahipliği yapmaktadır. 17. yüzyılda yapılan ve dünyanın en büyük meydanlarından sayılan Nakş-ı Cihan Meydanı (İmam Humeyni Meydanı) Dünya Mirası listesine alınmıştır. Zağros Dağları'ndan doğan ve İsfahan'ın içinden geçen Zayende Nehri'nin üzerindeki eski köprüler ve bu köprülerin içinde en ünlüsü olan ve adı 33 Gözlü Köprü anlamına gelen 300 metre uzunluğunda ve 14 metre genişliğindeki Siose Pol en ünlü mimari yapılardandır. Bunların dışında diğer tarihi mimari yapılar; 17. yüzyılda Şah Abbas tarından yaptırılan İmam Cami (Mescid-i İmam) ve Şeyh Lütfullah Camii ile Ali Kapu Sarayı (Ali kapu: Bâb-ı Âli) 6 katlı olup en ilgi çeken yeri 18 ince ve zarif sütun üzerinde yükselen terasıdır.

Kardeş şehirler

İsfahan'ın toplam 12 tane kardeş şehri var:[3]

Resim galerisi

Kaynakça

  1. ^ "İsfahan İklim Verileri 1961-1990". Ulusal Okyanus ve Atmosfer Dairesi. 22 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2015. 
  2. ^ "İsfahan İklim Verileri 1951–2010". İran Meteoroloji Örgütü. 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2015. 
  3. ^ "Sisterhoods". İsfahan İslam Konseyi. 17 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2009. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta İsfahan ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.

  • İsfahan'ın resmî sitesi9 Mart 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Farsça)
  • g
  • t
  • d
Yönetim merkezi
İsfahan
Bahşlar
İsfahan merkezî bahşı
Şehirler
İsfahan • BaharistanHurasgan
Bonrud bahşı
Şehirler
Cerkaviye Olye bahşı
Şehirler
Cerkaviye Sofla bahşı
Şehirler
Çolge bahşı
Şehirler
Kuhpaya bahşı
Şehirler
Diğer yerleşim birimleri
Hasse • Mentege Havai Babai İsfahan • Kehvaceristan • Mahmudabad • Şahrak Vali Asr • Govrut
  • g
  • t
  • d
Yönetim merkezi
İsfahan
Şehristanlar
ve Şehirler
Aran ve Bidgol şehristanı
Erdistan şehristanı
Borhar şehristanı
Çadigan şehristanı
Dehagan şehristanı
Felavercan şehristanı
Feridan şehristanı
Feridunşehr şehristanı
Gülpayegan şehristanı
Hansar şehristanı
Humeynişehr şehristanı
Hur ve Biyabanek şehristanı
HurCendegFerhi
İsfahan şehristanı
İsfahan • BaharistanEjiyeHasanabadHerendHurasganKuhpayaMuhammedabadNasrabadNikabadSegziTudeşkVerzene
Kaşan şehristanı
Lencan şehristanı
Mübareke şehristanı
Nain şehristanı
NainAnarek • Befran
Necefabad şehristanı
Necefabad • Alevice • DehagGüldeştCozdanKehriz Seng
Natanz şehristanı
Semirom şehristanı
SemiromHenaKomeNukulVenek
Şahinşehr ve Meyme şehristanı
Şahrıza şehristanı
Tiran ve Kerun şehristanı
Diğer yerleşimler
İsfahan Eyaleti'ndeki yerleşim birimleri listesi


Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin