İndüksiyon yüzey sertleştirme parçanın tamamında sertlik istenmediği durumlarda kullanılan alternatif bir ısıl işlem türüdür. Özellikle otomotiv sanayinde yoğun olarak tercih edilir. İndüksiyon yüzey sertleştirmede, parça teknik resmine göre sertlik istenen bölgeler elektriksel manyetik alan ile hızlı bir şekilde sertleştirme sıcaklığına çıkarılır ve ani olarak soğutulurlar. Soğutma ortamı olarak su veya yoğunluğu ayarlanmış yağ kullanılır. Bu sayede parçaların istenen bölgeleri sertleştirilirken diğer bölgeler ise yumuşak kalır.
Demir ve çelik üretimi |
|---|
| Demir üretimi (demir işleri) | |
|---|
| Çelik üretimi (çelik işleri) | | Birincil (1850 öncesi) | - Model kaynağı
- Pota çeliği (Şam çeliği)
- Tatara fırını
- Simentasyon işlemi
|
|---|
| Birincil (1850 Sonrası) | |
|---|
| İkincil | - Elektro cüruf yeniden eritme
- Vakum arkını yeniden eritme
- Argon oksijen dekarbürizasyonu
|
|---|
|
|---|
| Isıl işlem | | Yumuşatma tavlaması | - Düşük hidrojen
- Kısa devre
|
|---|
Sertleştirme /
Yüzey sertleştirme | - Ausforming
- Boriding
- Karbonitrasyon
- Karbürleme
- Kriyojenik
- Ferritik nitrokarbürleme
- İndüksiyon
- Nitrürleme
- Yaşlanma
- Cila söndürme
|
|---|
| Temperleme | |
|---|
- Kriyojenik işlem (Çapak alma
- Sönme
- Sertleşme)
- Diferansiyel ısıl işlem
- Dekarburizasyon
- Gaz oluşturma
- Kaynak sonrası ısıl işlem
- Söndürme
- Süperplastik şekillendirme
|
|
|---|
| Çelik üretimi (çelik işleri) | - Bangladeş
- Çin
- Hindistan
- İtalya
- Lüksemburg
- Birleşik Devletler
|
|---|
 | Otomobil veya otomotiv ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
