Ultrasonografia wewnątrzwieńcowa

Ultrasonografia wewnątrzwieńcowa (ang. intracoronary ultrasound, ICUS) – inwazyjne badanie ultrasonograficzne, będące odmianą ultrasonografii wewnątrznaczyniowej (intravascular ultrasound, IVUS), umożliwiające zobrazowanie światła i ściany naczynia wieńcowego.

Badanie polega na wprowadzeniu do światła naczynia wieńcowego miniaturowej głowicy ultrasonograficznej (o średnicy 1-1,5 mm), emitującej ultradźwięki o częstotliwości 20 - 50 MHz.

W trakcie wycofywania cewnika ultrasonograficznego uzyskuje się sekwencję poprzecznych przekrojów naczynia, która dzięki technikom komputerowym zostaje przedstawiona jako trójwymiarowa rekonstrukcja obrazowanego naczynia.

Wskazania i przygotowanie pacjenta

Wskazania do badania, jak również sposób przygotowania pacjenta, jest identyczny jak do badania koronarograficznego. Przed badaniem podaje się heparynę, a trakcie badania nitroglicerynę dowieńcowo (aby zapobiec skurczowi naczynia wieńcowego).

Przeciwwskazania

lokalizacja zwężeń tętnic wieńcowych w odcinkach o krętym przebiegu
całkowite zamknięcie światła naczynia wieńcowego
zmiany w naczyniach o mniejszej średnicy niż średnica cewnika

Powikłania

przebicie tętnicy wieńcowej
rozwarstwienie ściany naczynia wieńcowego
obkurczenia tętnicy wieńcowej na cewniku, pomimo podania, lub zanim zostanie podana nitrogliceryna
bardzo rzadko zawał mięśnia sercowego

Bibliografia

Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 69. ISBN 83-7430-031-0.