Trietyloglin : Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Trietyloglin

Nazewnictwo

Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
PIN	monomer: trietyloaluman^[1]
inne	dimer: di-μ-(etano-1,1-diylo)-tetrametylodialuman
Inne nazwy i oznaczenia
daw. trójetyloglin

Ogólne informacje

Wzór sumaryczny

C₁₂H₃₀Al₂

Inne wzory

monomer: Al(CH
2CH
3)
3, AlEt
3; dimer: Al
2(CH
2CH
3)
6, Al
2Et
6

Masa molowa

228,33 g/mol

Identyfikacja

Numer CAS

97-93-8

PubChem

16682930

SMILES
monomer: CC[Al](CC)CC

InChI
InChI=1S/3C2H5.Al/c31-2;/h31H2,2H3;
InChIKey
VOITXYVAKOUIBA-UHFFFAOYSA-N

Niebezpieczeństwa

Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów

Na podstawie podanego źródła^[2]

Niebezpieczeństwo

Zwroty H

H250, H260, H314, EUH014

Zwroty P

P210, P231+P232, P280, P305+P351+P338+P310, P370+P378, P422

Multimedia w Wikimedia Commons

Trietyloglin, Al
2(CH
2CH
3)
6 – glinoorganiczny związek chemiczny, bardzo energetyczny środek zapalający, o temperaturze topnienia 46 °C i temperaturze wrzenia 194 °C. Ciepło spalania trietyloglinu wynosi 11,07 kcal/g. Temperatura płomienia jest zbliżona do temperatury płonącej benzyny. W zetknięciu z wodą następuje wybuch. Trietyloglin przechowuje się w atmosferze azotu. Stosowany do napełniania amunicji zapalającej^[3].

Przypisy

↑ Henri A.H.A. Favre Henri A.H.A., Warren H.W.H. Powell Warren H.W.H., Nomenclature of Organic Chemistry. IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013, wyd. 1, Royal Society of Chemistry, International Union of Pure and Applied Chemistry, 2014, s. 449, DOI: 10.1039/9781849733069, ISBN 978-0-85404-182-4 (ang.).
↑ Triethylaluminum, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, numer katalogowy: 257168 [dostęp 2016-04-07] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ MikołajM. Korzun MikołajM., 1000 słów o materiałach wybuchowych i wybuchu, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986, s. 194–195, ISBN 83-11-07044-X .