Trójkąt potrójnie asymptotyczny

Trójkąt potrójnie asymptotyczny – figura utworzona z trzech prostych, z których każde dwie są równoległe do siebie w pewnym kierunku[1].

Konstrukcja trójkąta potrójnie asymptotycznego

Można udowodnić, że:

Każda para promieni nierównoległych ma jedną wspólną prostą równoległą[2][3].

Wykorzystując to twierdzenie, można skonstruować trójkąt potrójnie asymptotyczny na co najmniej dwa sposoby.

Sposób 1

Niech A B {\displaystyle AB} i C D {\displaystyle CD} będą promieniami równoległymi o początkach odpowiednio A {\displaystyle A} i C . {\displaystyle C.} Wtedy promienie uzupełniające A / B {\displaystyle A/B} i C / D {\displaystyle C/D} [4] są nierównoległe, bo odległość między ich punktami rośnie. Dlatego istnieje prosta p {\displaystyle p} równoległa zarówno do A / B , {\displaystyle A/B,} jak i do C / D . {\displaystyle C/D.} Dlatego proste A B , {\displaystyle AB,} C D {\displaystyle CD} i p {\displaystyle p} są parami równoległe, czyli tworzą trójkąt potrójnie asymptotyczny.

Konstrukcja Gaussa trójkąta potrójnie asymptotycznego
Sposób 2 (Gaussa)[5]

Niech A , {\displaystyle A,} B {\displaystyle B} i C {\displaystyle C} będą trzema punktami płaszczyzny hiperbolicznej. Wtedy A B C {\displaystyle ABC} jest trójkątem (skończonym). Promienie A / B , {\displaystyle A/B,} C / A {\displaystyle C/A} i B / C {\displaystyle B/C} są parami nierównoległe, bo proste A B , {\displaystyle AB,} C A {\displaystyle CA} i B C {\displaystyle BC} są nierównoległe. Jeśli:

  • prosta p {\displaystyle p} jest wspólną prostą równoległą do promieni A / B {\displaystyle A/B} i C / A , {\displaystyle C/A,}
  • prosta q {\displaystyle q} jest wspólną prostą równoległą do promieni C / A {\displaystyle C/A} i B / C , {\displaystyle B/C,}
  • prosta r {\displaystyle r} jest wspólną prostą równoległą do promieni B / C {\displaystyle B/C} i A / B , {\displaystyle A/B,}

to proste p , {\displaystyle p,} q {\displaystyle q} i r {\displaystyle r} tworzą trójkąt potrójnie asymptotyczny.

Własności

  • Każde dwa trójkąty potrójnie asymptotyczne są przystające.
  • Każdy trójkąt potrójnie asymptotyczny ma pole skończone[6].
  • Z twierdzenia Bolyai wynika, że wszystkie kąty trójkąta potrójnie asymptotycznego są kątami zerowymi.
  • Z twierdzenia Gaussa wynika, że pole Δ {\displaystyle \Delta } dowolnego trójkąta A B C {\displaystyle ABC} o skończonych bokach jest stałą wielokrotnością defektu trójkąta
Δ = μ ( π A B C ) . {\displaystyle \Delta =\mu (\pi -\measuredangle A-\measuredangle B-\measuredangle C).}

Wtedy pole każdego trójkąta potrójnie asymptotycznego jest równe

Δ = μ π . {\displaystyle \Delta =\mu \cdot \pi .}
  • Punkty styczności okręgu wpisanego w trójkąt potrójnie asymptotyczny są wierzchołkami trójkąta równobocznego o boku
d = 4 ln φ 1,925 , {\displaystyle d=4\ln \varphi \approx 1{,}925,}

gdzie φ = 1 + 5 2 {\displaystyle \varphi ={\frac {1+{\sqrt {5}}}{2}}} jest złotym stosunkiem[7]

Zastosowania w grafice

Parkietaż złożony z trójkątów potrójnie asymptotycznych
Parkietaż złożony z trójkątów potrójnie asymptotycznych o grupie symetrii trójkąta równobocznego

Podobnie jak trójkąty asymptotyczne i trójkąty podwójnie asymptotyczne trójkąty potrójnie asymptotyczne można wykorzystywać w grafice do tworzenia parkietaży koła.

Przypisy

  1. Coxeter H.S.M.: Wstęp do geometrii dawnej i nowej. Warszawa: PWN, 1967, s. 316.
  2. Carslaw H.S.: The Elements of Non-euclidean Plane Geometry and Trigonometry. London: 1916, s. 76.
  3. Coxeter, op. cit., s. 315.
  4. Promieniem uzupełniającym do promienia A B {\displaystyle AB} nazywamy zbiór punktów prostej A B {\displaystyle AB} leżących po przeciwnej stronie punktu A {\displaystyle A} niż punkt B . {\displaystyle B.}
  5. Coxeter, op. cit., s. 320.
  6. Coxeter, op. cit., s. 318.
  7. Isogonalité et autres dans le modèle de Klein Beltrami. cabri.net. [dostęp 2011-12-11]. (fr.).

Bibliografia

  • Coxeter H.S.M.: Wstęp do geometrii dawnej i nowej. Warszawa: PWN, 1967.
  • Carslaw H.S.: The Elements of Non-euclidean Plane Geometry and Trigonometry. London: 1916.