Teodoryk z Wied

Teodoryk z Wied
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1170
ok. 1170

Data śmierci

24 marca 1242

Miejsce pochówku

Katedra św. Piotra w Trewirze

Arcybiskup Trewiru
Okres sprawowania

1212-1242

Wyznanie

katolicyzm

Multimedia w Wikimedia Commons

Teodoryk z Wied (Theoderich/Theodorich/Dietrich von Wied, ur. ok. 1170[1], zm. 24 marca 1242[1][2] w Trewirze[1]) – arcybiskup Trewiru i książę-elektor Rzeszy od 1212.

Życiorys

Teodoryk pochodził z możnej rodziny znad środkowego Renu[1]. Był synem Dytryka, hrabiego Wied. Poświadczony w źródłach jako duchowny w 1189, od 1200 pełnił ważne funkcje w kościele w Trewirze[2]. W 1212 został wybrany na stanowisko arcybiskupa Trewiru[1].

Był wiernym stronnikiem władców Niemiec z dynastii Hohenstaufów[1][2]. W 1215 skłonił mieszczan Kolonii aby otwarli bramy przed Fryderykiem II Hohenstaufem[2]. Miał uczestniczyć w wyborach na króla Niemiec synów Fryderyka II, Henryka VII w 1220 i Konrada IV w 1237[2]. Pozostał wierny Hohenstaufom nawet gdy ci zostali w 1239 obłożeni przez papieża ekskomuniką[1][2][3].

Oprócz zaangażowania w politykę Rzeszy, oddawał się też sprawom swojego księstwa. Zabezpieczył jego granice przez budowę zamków Montabaur i Kyllburg[2][3]. Organizował synody diecezjalne, podczas których starał się podnieść poziom dyscypliny duchowieństwa. Prowadził działalność fundacyjną, m.in. wspierając zakony franciszkanów, dominikanów i krzyżaków[1][2] i rozpoczynając budowę kościoła Najświętszej Marii Panny w Trewirze[1][2][3]. Został pochowany w katedrze w Trewirze[1].

Jest uznawany za pierwszego elektora trewirskiego[1][2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Martin Persch: Theoderich II. von Wied. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. T. 11. Herzberg: Verlag Traugott Bautz, 1996, s. 847–849. ISBN 3-88309-064-6. (niem.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j Richard Laufner: Dietrich II.. W: Neue Deutsche Biographie. T. 3. Berlin: Duncker & Humblot, 1957, s. 685–686. (niem.).
  3. ↑ a b c Gottfried Kentenich: Theodorich II.. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 54. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1908, s. 686–687. (niem.).
  • p
  • d
  • e
Biskupi
  • Euchariusz (po 250)
  • Waleriusz (po 250)
  • Maternus (po 300)
  • Agritius (314–329)
  • Maksymin (329–346)
  • Paulinus (347–358)
  • Bonosus (358–373)
  • Brytoniusz (374–386)
  • Feliks (386–399)
  • Mauritiusz (399–407)
  • Leoncjusz (414–445)
  • Sewer (449)
  • Cyrillus (450–458)
  • Jamlichus (do 475)
  • Emerus (przed 500)
  • Marus (przed 500)
  • Woluzjan (przed 500)
  • Milet (przed 500)
  • Modest (przed 500)
  • Maksimiam (502)
  • Fibicius (511–525)
  • Abrunculus (525–526)
  • Nicecjusz (526–566)
  • Magneryk (566–586)
  • Gunderyk (600)
  • Sabaudus (614)
  • Moduald (622–647)
  • Numerianusz (650–697)
  • Basinusz (705)
  • Lutwin (705–715)
  • Milo (715–753)
  • Wiomad (757–791)
Arcybiskupi
  • Richbod (791–804)
  • Wizzo (805–809)
  • Amalariusz (809–814)
  • Hetti (814–847)
  • Theutgaud (847–868)
  • Bertolf (869–883)
  • Radbod (883–915)
  • Ruotger (915–931)
  • Ruodbert (931–956)
  • Heinrich I (956–964)
  • Teodoryk I (965–977)
  • Egbert (977–993)
  • Ludolf (994–1008)
  • Megingaud (1008–1015)
  • Poppo von Babenberg (1016–1047)
  • Eberhard (1047–1066)
  • Kuno I von Pfullingen (1066–1066)
  • Udo von Nellenburg (1066–1078)
  • Egilbert von Ortenburg (1079–1101)
  • Bruno von Bretten (1102–1124)
  • Gottfried von Falmagne (1124–1127)
  • Meginher von Falmagne (1127–1130)
  • Albero von Montreuil (1131–1152)
  • Hillin von Falmagne (1152–1169)
  • Arnold I von Valcourt (1169–1189)
Elektorzy Rzeszy i Arcybiskupi
  • Johann I (1169–1212)
  • Teodoryk z Wied (1212–1242)
  • Arnold II von Isenburg (1242–1259)
  • Henryk II von Finstingen (1260–1286)
  • Boemund I von Warnesberg (1286–1299)
  • Dieter z Nassau (1300–1307)
  • Baldwin Luksemburski (1307–1354)
  • Boemund II z Saarbrücken (1354–1362)
  • Kuno II z Falkensteinu (1362–1388)
  • Werner z Falkensteinu (1388–1418)
  • Otto von Ziegenhain (1418–1430)
  • Rhaban z Helmstätt (1430–1439)
  • Jakub I von Sierck (1439–1456)
  • Jan II z Badenii (1456–1503)
  • Jakub II z Badenii (1503–1511)
  • Richard z Greiffenklau do Vollrads (1511–1531)
  • Jan III von Metzenhausen (1531–1540)
  • Jan IV Ludwik von Hagen (1540–1547)
  • Jan V von Isenburg (1547–1556)
  • Jan VI Leyen (1556–1567)
  • Jakub III von Eltz (1567–1581)
  • Jan VI von Schönenberg (1581–1599)
  • Lotar von Metternich (1599–1623)
  • Filip Krzysztof von Sötern (1623–1652)
  • Karol Kasper Leyen (1652–1676)
  • Jan Hugo von Orsbeck (1676–1711)
  • Karol Józef z Lotaryngii (1711–1715)
  • Franz Ludwig von Pfalz-Neuburg (1716–1729)
  • Franciszek Jerzy von Schönborn (1729–1756)
  • Jan Filip von Walderdorff (1756–1768)
  • Klemens Wacław Wettyn (1768–1801)
Arcybiskupi
  • Charles Mannay (1802–1816)
  • Josef Hommer (1824–1836)
  • Wilhelm Arnoldi (1842–1864)
  • Leopold Pelldram (1865–1867)
  • Matthias Eberhard (1867–1876)
  • Michael Felix Korum (1881–1921)
  • Franz Rudolf Bornewasser (1922–1951)
  • Matthias Wehr (1951–1967)
  • Bernhard Stein (1967–1980)
  • Hermann Josef Spital (1981–2001)
  • Reinhard Marx (2002–2007)
  • Stephan Ackermann (od 2009)
  • VIAF: 132126882
  • ULAN: 500217347
  • GND: 189523700
  • WorldCat: viaf-132126882