Stała czasowa

Stała czasowa – w układzie automatyki, wielkość o wymiarze czasu opisująca osiąganie stanu ustalonego przez sygnał wyjściowy, związana z czasem trwania stanu nieustalonego następującego po zmianie sygnału wejściowego. Zazwyczaj oznaczana grecką literą τ {\displaystyle \tau } lub T {\displaystyle T} (tau).

W obwodach elektrycznych jest to czas, po którym składowa przejściowa maleje e-krotnie względem swojej wartości początkowej. Czas trwania stanu nieustalonego szacuje się na 3 do 5 stałych czasowych. Odwrotnością stałej czasowej jest stała tłumienia σ . {\displaystyle \sigma .}

W elektryce:

τ = L R {\displaystyle \tau ={\frac {L}{R}}} – stała czasowa szeregowego połączenia RL,
τ = R C {\displaystyle \tau =RC} – stała czasowa szeregowego połączenia RC.

Zobacz też

Kontrola autorytatywna (wielkość fizyczna):
  • GND: 4398657-2
Encyklopedie internetowe:
  • Britannica: technology/time-constant