Saša Obradović

Saša Obradović

Саша Обрадовић

Saša Obradović w 2012
AS Monaco
Trener
Data i miejsce urodzenia	29 stycznia 1969 Belgrad
Wzrost	197 cm
Masa ciała	94 kg
Kariera
Aktywność	1987–2005
Draft	1991 niewybrany
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1987–1993 KK Crvena zvezda 1993 CSP Limoges 1993–1994 Crvena zvezda 1994–1997 ALBA Berlin 1997–1999 Virtus Rzym 1999–2000 Crvena zvezda 2000–2001 KK Budućnost Podgorica 2001–2005 RheinEnergie Kolonia
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1993–2001  Jugosławia
Kariera trenerska Lata Drużyna 2005–2008 RheinEnergie Kolonia 2008–2009 BK Kijów 2009 Turów Zgorzelec 2010–2012 BK Donieck 2012–2016 Alba Berlin 2016–2018 Lokomotiw Kubań 2019–2020 AS Monako 2020 Crvena zvezda od 2021 AS Monako
Dorobek medalowy Igrzyska olimpijskie srebro Atlanta 1996 Koszykówka Mistrzostwa świata złoto Grecja 1998 Koszykówka Mistrzostwa Europy złoto Grecja 1995 koszykówka złoto Hiszpania 1997 koszykówka złoto Turcja 2001 koszykówka brąz Francja 1999 koszykówka

Saša Obradović (cyr. Саша Обрадовић; ur. 29 stycznia 1969 w Belgradzie^[1]) – serbski koszykarz występujący na pozycjach rozgrywającego lub rzucającego obrońcy, mistrz świata z 1998, trzykrotny mistrz Europy (1995, 1997, 2001), wicemistrz olimpijski z Atlanty, po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski, obecnie trener AS Monaco.

W latach 1988–1994 grał w KK Crvena zvezda. Następnie był koszykarzem ALBY Berlin, Virtusu Rzym, ponownie Crvenej zvezdy i Budućnostu Podgorica (2000–2001). Karierę kończył w RheinEnergie Köln (2001–2005). W swojej karierze zdobywał tytuły mistrza Jugosławii (1993, 1994, 2001) i Niemiec (1996). Z Albą w 1995 wywalczył Puchar Koracza.

W latach 90. miał pewne miejsce w kadrze Jugosławii. Oprócz olimpijskiego srebra zdobył złoto mistrzostw świata (1998) oraz trzykrotnie triumfował w mistrzostwach Europy (1995, 1997, 2001). Brał także udział w IO 2000.

Trenerską karierę zaczynał w RheinEnergie. Wśród jego podopiecznych znajdował się m.in. Marcin Gortat (mistrzostwo Niemiec 2006). Pracował także na Ukrainie. 24 lipca 2009 podpisał jednoroczny kontrakt z Turowem Zgorzelec^[2]. Po serii porażek został zwolniony z funkcji trenera Turowa^[3].

13 grudnia 2021 objął po raz kolejny w karierze stanowisko trenera w AS Monako^[4].

Osiągnięcia

Na podstawie^[5][6][7], o ile nie zaznaczono inaczej.

Zawodnicze

Drużynowe

• Mistrz:
  • Jugosławii (1993, 1994, 2001)
  • Niemiec (1997)
• Wicemistrz Niemiec (1995, 1996)
• Zdobywca pucharu:
  • Koracia (1995)
  • Jugosławii (2001)
  • Niemiec (1997, 2004, 2005)
• Finalista pucharu Niemiec (2003)

Indywidualne

• Uczestnik meczu gwiazd:
  • FIBA All-Star Game (1995)
  • FIBA EuroStars (1996)
• Wybrany do składu Basketball Stars of Red Star

Reprezentacja

• Mistrz:
  • świata (1998)
  • Europy (1995, 1997, 2001)
• Wicemistrz:
  • olimpijski (1996)
  • turnieju FIBA Diamond Ball (2000)
• Brązowy medalista mistrzostw Europy (1999)
• Uczestnik:
  • igrzysk olimpijskich (1996, 2000 – 6. miejsce)
  • kwalifikacji do mistrzostw Europy (1995)

Trenerskie

Drużynowe

• Mistrzostwo:
  • Niemiec (2006)
  • Ukrainy (2012)
• Wicemistrzostwo:
  • Eurocup (2018)
  • Niemiec (2014)
  • Ukrainy (2011)
• Brąz mistrzostw Niemiec (2015)
• Zdobywca pucharu:
  • Niemiec (2007, 2013, 2014, 2016)
  • Rosji (2018)
  • BBL (2006)
• Finalista Pucharu BBL (2007)
• 4. miejsce w VTB (2017)

Indywidualne

• Trener roku:
  • Eurocup (2018)^[8]
  • niemieckiej ligi BBL (2015)
• Uczestnik Eurochallenge All-Star Game jako trener (2006)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na legabasket.it (wł.)
• Profil na easycredit-bbl.de (niem.)
• Statystyki olimpijskie na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-24)]. (ang.).