Równanie Arrheniusa

Równanie Arrheniusa – równanie, podane przez szwedzkiego chemika Svantego Arrheniusa, wyrażające zależność stałej szybkości reakcji od temperatury[1][2][3]:

k = A e E a R T {\displaystyle k=Ae^{\frac {-E_{\mathrm {a} }}{RT}}}

lub w postaci logarytmicznej:

ln k = ln A E a R T , {\displaystyle \ln k=\ln A-{\frac {E_{\mathrm {a} }}{RT}},}

gdzie:

k {\displaystyle k} – stała szybkości reakcji,
A {\displaystyle A} – czynnik przedeksponencjalny związany z częstością zderzeń skutecznych w danej reakcji,
e {\displaystyle e} – podstawa logarytmu naturalnego,
E a {\displaystyle E_{\mathrm {a} }} – energia aktywacji reakcji (J·mol−1),
T {\displaystyle T} – temperatura (K),
R {\displaystyle R} – uniwersalna stała gazowa wynosząca 8,31446261815324 J·mol−1·K−1.
Wykres Arrheniusa. Dane doświadczalne reakcji 2 NO
2
→ 2 NO + O
2
zostały naniesione w układzie współrzędnych X = 1 / T , Y = ln k , {\displaystyle \mathrm {X} =1/T,\mathrm {Y} =\ln k,} dając w przybliżeniu linię prostą

Równanie Arrheniusa w postaci logarytmicznej ma dwie zmienne, k {\displaystyle k} i T , {\displaystyle T,} i można je zapisać w postaci ln k = a b / T , {\displaystyle \ln k=a-b/T,} w której a {\displaystyle a} i b {\displaystyle b} są stałymi. Oznacza to, że między ln k {\displaystyle \ln k} a 1 / T {\displaystyle 1/T} zachodzi zależność liniowa. Dzięki temu, znając doświadczalne wartości stałych szybkości reakcji w kilku temperaturach, można łatwo wyznaczyć zarówno wartość stałej A , {\displaystyle A,} jak i energię aktywacji danej reakcji. Nachylenie uzyskanej linii ma wartość E a R , {\displaystyle -{\frac {E_{\mathrm {a} }}{R}},} a punkt przecięcia linii z osią rzędnych ma wartość ln A y {\displaystyle \ln Ay} [1][2][3].

Równanie Arrheniusa dla procesów relaksacyjnych

Równanie Arrheniusa opisywać może też procesy relaksacyjne drgań cząstek (np. atomów w cząsteczce) wzbudzonych termicznie. Ma ono wówczas postać[4]:

v r = v 0 e E a R T , {\displaystyle v_{\mathrm {r} }=v_{0}e^{\frac {-E_{\mathrm {a} }}{RT}},}

gdzie:

v r {\displaystyle v_{\mathrm {r} }} – częstość relaksacji,
v 0 {\displaystyle v_{0}} – częstość drgań cieplnych,
E a {\displaystyle E_{\mathrm {a} }} – energia aktywacji procesu relaksacyjnego.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b PeterP. Atkins PeterP., Chemia fizyczna, PWN, 2012, s. 750–752, ISBN 978-83-01-13502-7 .
  2. a b ZdzisławZ. Ruziewicz ZdzisławZ., KrzysztofK. Pigoń KrzysztofK., Chemia fizyczna. Tom 1. Podstawy fenomenologiczne, PWN, 2005, s. 523–525, ISBN 978-83-01-14484-5 .
  3. a b Robert G.R.G. Mortimer Robert G.R.G., Physical Chemistry, wyd. 3, Elsevier/Academic Press, s. 533–534, ISBN 978-0-12-370617-1  (ang.).
  4. Andrzej KajetanA.K. Wróblewski Andrzej KajetanA.K. i inni red., Encyklopedia fizyki współczesnej, Warszawa: PWN, 1983, s. 659, ISBN 83-01-00391X .
Encyklopedia internetowa (równanie):
  • PWN: 3871316
  • Britannica: science/Arrhenius-equation
  • БРЭ: 1831513
  • Catalana: 0005373
  • DSDE: Arrhenius-ligningen