Przepustowość kanału

Przepustowość, pojemność kanału – rzeczywista szerokość pasma zmierzona o określonej porze dnia przy użyciu określonych tras sieciowych i podczas transmisji siecią określonych zbiorów danych[1].

Pojęcie to jest często stosowane jako synonim maksymalnej ilości informacji, jaka może być przesyłana przez dany kanał komunikacyjny w jednostce czasu. Czasami używane jest określenie „szybkość” (na przykład sieci komputerowej), które jest błędne, ponieważ przepustowość dotyczy liczby transmitowanych bitów, a nie zmiany fizycznego położenia jakiegoś obiektu, w jednostce czasu.

Przepustowość mierzona jest w bitach na sekundę (b/s lub bps, od ang. bits per second) lub, rzadko, w bajtach na sekundę (B/s lub Bps) i ich wielokrotnościach: kb/s, Mb/s, Gb/s, kB/s, MB/s. W praktyce spotykane są zarówno prefiksy dziesiętne (k = 1000, M = 1 000 000), jak i binarne (K = 1024, M = 1 048 576).

Ze względu na tę samą jednostkę przepustowość często mylnie utożsamia się z przepływnością. Ta druga jest miarą chwilowego natężenia strumienia danych, natomiast ta pierwsza stałym parametrem toru lub kanału telekomunikacyjnego.

Wyznaczanie pojemności kanału

Graniczną pojemność kanału wylicza się na podstawie twierdzenia Shannona:

C = W log 2 ( 1 + S N ) , {\displaystyle C=W\cdot {\text{log}}_{2}\left(1+{\frac {S}{N}}\right),}

gdzie:

W {\displaystyle W} – szerokość pasma podawana w [Hz],
S N {\displaystyle {\frac {S}{N}}} – stosunek mocy sygnału do szumu (obie wartości podawane w skali liniowej).

Zobacz też

Przypisy

  1. Artur Sierszeń, Łukasz Sturgulewski: Projektowanie i Realizacja Sieci Komputerowych. Wykład 4. 2009-10-12. [dostęp 2015-07-22].