Protesty w Turcji

Protesty w Turcji (2013)
Ilustracja
Grupa protestujących przy parku Gezi
Państwo

 Turcja

Miejsca wystąpień

Stambuł

Początek wystąpień

27 maja 2013

Koniec wystąpień

20 sierpnia 2013

Ofiary śmiertelne

5 osób

Ranni

4 177 osób[1][2]

Aresztowani

3 300 osób[3]

Przyczyny wystąpień

Plany zabudowy parku, niezadowolenie z rządu

Charakter wystąpień

Zamieszki

brak współrzędnych

Protesty w Turcji – seria protestów i zamieszek, które rozpoczęły się 28 maja 2013 roku na placu Taksim w centrum Stambułu, a później ogarnęły inne regiony i miasta Turcji.

Przyczyny

Bezpośrednią przyczyną wybuchu protestów była planowana budowa centrum handlowego w miejscu parku Gezi. Głębszą podstawą protestów jest społeczne niezadowolenie z rządów premiera Recepa Erdoğana lidera Partii Sprawiedliwości i Postępu[potrzebny przypis].

Przebieg wydarzeń

28 maja

Rankiem 28 maja około 50 osób zgromadziło się w parku Gezi by zapobiec jego zniszczeniu. Policja użyła gazu pieprzowego przeciw protestującym[4].

29 maja

Po wydarzeniach z 28 maja grupa protestujących powiększyła się, ludzie rozstawili namioty i pozostali w parku na noc[5]. 29 maja o godzinie 12.30 zorganizowano konferencję prasową, a wieczorem koncert w parku[6].

30 maja

Policja atakowała ludzi zgromadzonych w Parku Gezi. Pomimo interwencji policji, liczba protestujących wzrosła[7][8].

31 maja

Policja przeprowadziła nalot na park Gezi, i rozproszyła protestujących za pomocą armatek wodnych i gazu łzawiącego. Policja ustawiła zapory wokół parku by zapobiec ponownemu zajęciu go. O godzinie 13 protestujący próbowali ponownie zgromadzić się w parku lecz zostali rozpędzeni. Policja zaatakowała również gazem łzawiącym ludzi na stacji metra przy Placu Taksim[9]. Protestujący zaczęli rzucać w policję kamieniami[10]. Aresztowane zostały 63 osoby[11].

Duże protesty miały też miejsce w Ankarze i Izmirze. W Ankarze policja użyła gazu łzawiącego przeciw protestującym[12]. Starcia protestujących z policją trwały całą noc. W Izmirze protestowało ponad 10 tysięcy osób. Policja użyła gazu łzawiącego, armatek wodnych i broni gładkolufowej[13].

1 czerwca

Protesty ogarnęły cały Stambuł[potrzebny przypis].

2 czerwca

Setki protestujących ustawiły płonące barykady w Ankarze, policja użyła gazu łzawiącego by powstrzymać protestujących[14].

11 czerwca

Nad ranem na plac Taksim wtargnęła policja, by przy pomocy gazu i armatek wodnych i po długich walkach rozpędzić okupujących plac protestujących. Plac oczyszczono z napisów i transparentów[15].

Przypisy

  1. Türk Tabipler Birliği: Gezi Parkı olaylarında 4 bin 177 kişi yaralandı [online], Zaman Gazetesi, 5 czerwca 2013 [zarchiwizowane z adresu 2014-08-23]  (tur.).
  2. "Gezi direnişi bilançosu", ulusalkanal.com.tr, 5-06-2013
  3. "Turkish protests: it started with a tree", globalnews.ca, 5-06-2013
  4. Gezi Parkı'ndaki nöbete biber gazı [online], ntvmsnbc, 28 maja 2013 [zarchiwizowane z adresu 2013-06-07]  (tur.).
  5. Eylemciler Gezi Parkı'nda sabahladı
  6. Gezi Parkı’nda direniş: 29 Mayıs programı
  7. Gezi Parkı'na ikinci şafak baskını
  8. Taksim'le başladı yurdun dört yanına yayıldı
  9. ‘Occupy Taksim’ grows in spite of crackdown. [dostęp 2013-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-16)].
  10. Scores injured as police clash with protesters in Istanbul
  11. Report: Court to hear case at center of Istanbul protests
  12. Turkish PM Erdogan calls for end to protests as clashes flare
  13. Ankara ve İzmir'deki Gezi Parkı eylemlerine gazlı müdahale
  14. Protesters defiant as Turkey unrest goes into third day
  15. Turcja. Policja rozpędziła tłum na placu Taksim w Stambule [online], Wyborcza.pl, 11 czerwca 2013 [dostęp 2013-06-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-14] .

Bibliografia

  • Reflections on Taksim -Gezi Park Protests in Turkey. 2013. Keele European Research Centre: Keele, UK.