Philippe Bergeroo

Philippe Bergeroo

Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1954 Ciboure
Wzrost	191 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1971–1978 Girondins Bordeaux 133 (0) 1978–1983 Lille OSC 180 (0) 1983–1988 Toulouse FC 172 (0) W sumie: 485 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1977–1986 Francja 3 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1988–1990 INSEP 1990–1998 Francja (trener bramkarzy) 1998–1999 Paris Saint-Germain (asystent) 1999–2001 Paris Saint-Germain 2002 Stade Rennais 2003–2004 Francja U-17 od 2013 Francja (kobiety)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
MŚ III miejsce Meksyk 1986 piłka nożna ME I miejsce Francja 1984 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Philippe Bergeroo (ur. 13 stycznia 1954 w Ciboure) – francuski piłkarz grający na pozycji bramkarza.

Kariera klubowa

Bergeroo urodził się w Kraju Basków. Karierę piłkarską rozpoczął w amatorskim klubie Saint-Jean-de-Luz. W 1971 został bramkarzem Girondins Bordeaux, grającego w pierwszej lidze Francji i w sezonie 1971/1972 zadebiutował w niej, jednak przez pierwsze trzy sezony był tylko rezerwowym. W sezonie 1974/1975 zaczął grać w pierwszym składzie Bordeaux. Od 1975 stał się czołowym zawodnikiem zespołu i jedną z jego gwiazd obok Alaina Giresse'a i Jeana Gallice'a. Do końca sezonu 1977/1978 rozegrał dla Bordeaux 133 ligowe spotkania.

Latem 1978 Bergeroo przeszedł do innego pierwszoligowca, Lille OSC. Tam także stał się pierwszym bramkarzem i w 1979 zajął z Lille 6. miejsce w lidze, a obok Pierre’a Pleimeldinga, Žarka Olarevicia i Roberta Cabrala stał się jedną z gwiazd drużyny. W Lille spędził łącznie 5 sezonów, jednak nie osiągnął większych sukcesów. Łącznie w tym okresie wystąpił w lidze 180 razy.

Od 1983 Bergeroo ponownie grał w nowym klubie, tym razem w Toulouse FC, m.in. z reprezentantami kraju: Christianem Lopezem, Guyem Lacombe’em, Gérardem Solerem czy Jeanem-François Domergue’em. W drużynie z Tuluzy grał do końca sezonu 1987/1988 i rozegrał dla niej 172 mecze. Karierę zakończył w wieku 34 lat.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Francji Bergeroo zadebiutował 10 października 1979 w wygranym 3:0 towarzyskim spotkaniu ze Stanami Zjednoczonymi. W 1984 został powołany przez Michela Hidalgo do kadry na Euro 84. Tam był rezerwowym bramkarzem dla Joëla Batsa i nie rozegrał żadnego spotkania, a Francja wywalczyła mistrzostwo Europy. Z kolei w 1986 jako dubler Batsa zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w Meksyku. Łącznie w kadrze „Tricolores” rozegrał 3 spotkania.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Bergeroo został trenerem. Najpierw pracował z młodzieżą w INSEP, czyli Institut National du Sport et de l'Education Physique, a w 1990 został trenerem bramkarzy reprezentacji Francji. Pracował z trzema selekcjonerami: Michelem Platinim, Gérardem Houllierem i Aimé Jacquetem. W 1998 został asystentem Ricarda Gomesa, a potem Alaina Giresse'a w Paris Saint-Germain, a w 1999 sam objął stanowisko pierwszego trenera i pracował na nim do 2001. W 2002 trenował piłkarzy Stade Rennais FC, a w latach 2003–2004 był selekcjonerem kadry U-17. Od 11 września 2013 selekcjoner piłkarskiej reprezentacji Francji kobiet.

Bibliografia

• Profil na stronie National Football Teams (ang.)