Paul Janet

Paul Alexandre René Janet

Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1823 Paryż
Data i miejsce śmierci	4 października 1899 Paryż
Zawód, zajęcie	filozof
Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Alexandre René Janet (ur. 30 kwietnia 1823 w Paryżu, zm. 4 października 1899 tamże) – francuski filozof.

Życiorys

Był profesorem filozofii moralnej w Bourges (1845–1848) i Strasburgu (1848–1857). Następnie uczył logiki w Lycée Louis-le-Grand w Paryżu (1857–1864). W 1864 objął katedrę filozofii na Uniwersytecie Paryskim oraz wybrany na członka Akademii Nauk Moralnych i Politycznych. Był zwolennikiem filozofii Victora Cousina, jego interpretacji filozofii Hegla i spirytualizmu^[1].

Jego imieniem nazwano wysepkę na Antarktydzie^[2].

Dzieła

• Les causes finales. 1876.
• Le cerveau et la pensée. 1867.
• La crise philosophique. MM. Taine, Renan, Littré et Vacherot. 1865.
• Éléments de morale. 1870.
• Essai sur la dialectique dans Platon et dans Hegel. 2. Aufl. 1860.
• La famille. Leçons de philosophie morale. 10. Aufl. 1873.
• Histoire de la science politique dans ses rapports avec la morale. 3. Aufl. 1886 (2 Bde.).
  • wyd. pl: Historja doktryn politycznych, 1923,
• Les maitres de la pensée moderne. 1883.
• Le matérialisme contemporain en Allemagne. 3. Aufl. 1878 (deutsch, Leipzig 1885)
• La morale. 1874.
• Les origines du socialisme contemporain. 1883.
• Philosophie de la Révolution francaise. 1875.
• Philosophie du bonheur. 4. Aufl. 1873.
• La philosophie française contemporaine. 1879.
• Les problèmes du XIX. siècle. 1872.
• Saint-Simon et le Saint-Simonisme. Germer Baillière, Paris 1878.
• Traité élémentaire dephilosophie. 4. Aufl. 1884.
• Victor Cousin et son Œuvre. Calmann Lévy, Paris 1885.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Paul Janet – dzieła w bibliotece Polona