Ozdobnik
Ozdobnik – element melodii wprowadzający dodatkowe dźwięki mające charakter ornamentów.
W dawnych czasach stosowanie ozdobników zależało od smaku i inwencji wykonawcy, lecz z czasem ustalono pewien zasób standardowych ozdobników i zasady ich zapisu. Ozdobniki nie zwiększają czasu trwania taktu i wykonywane są kosztem czasu dźwięku, który ozdabiają, lub dźwięku poprzedzającego.
Ornamentyka była bardzo popularna w muzyce renesansowej, baroku i muzyce klasycystycznej. Szczególną mnogość ornamentów wypracowała muzyka klawesynowa. Do czasów współczesnych zachowały się tylko niektóre, a i te są rzadko używane.
Śpiew z użyciem ozdobników nazywa się koloraturą (zob. też sopran koloraturowy)[1].
Do używanych dziś ozdobników należą:
- przednutka krótka
- przednutka długa
- mordent
- obiegnik (gruppetto)
- tryl
- ornament
- arpeggio
Dawniej używano między innymi:
Przypisy
- ↑ ABC Wykonawcy | Pogotowie wokalne – lekcje i nauka śpiewu, konsultacje i warsztaty wokalne, konsultacje aktorskie online [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2021-02-18] (pol.).
- p
- d
- e
Artykulacja i ozdobniki |
|
---|---|
Strunowych |
|
Dętych |
- PWN: 3952986
- Britannica: art/ornamentation-music
- Universalis: ornement-musique
- БРЭ: 2694352
- DSDE: forsiring