Mortal Kombat (gra komputerowa 1992)
| Ten artykuł od 2023-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Logo gry | |
Producent | Midway Games |
---|---|
Wydawca | Midway Games, Acclaim Entertainment |
Dystrybutor | PL: ATM (Nintendo)[1] |
Seria gier | Mortal Kombat |
Data wydania | automaty do gry: |
Gatunek | bijatyka |
Tryby gry | gra jednoosobowa, wieloosobowa |
Wymagania sprzętowe | |
Platforma | automat do gry, Amiga, DOS, Game Boy, Sega Game Gear, Sega Mega Drive, Sega CD, SNES |
Nośniki | dyskietki 3,5 cala, kartridż |
Wymagania | DOS: |
Kontrolery |
Odbiór gry | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
|
Mortal Kombat – gra komputerowa stworzona przez Eda Boona i Johna Tobiasa ze studia Midway Games, która dała początek serii bijatyk oraz kilku filmom.
Początkowo gra planowana była jako adaptacja filmu Krwawy sport, jednak po problemach z uzyskaniem praw autorskich, koncepcja gry została zmieniona[3][4]. Gra została wydana w 1992 na automaty i z miejsca zyskała rozgłos oraz popularność wśród graczy ze względu na tak zwane fatality (możliwość brutalnego zabicia przeciwnika po wygranej walce) oraz digitalizowaną grafikę i sporą dawkę realistycznej przemocy, co znacznie odróżniało tę grę od rysowanego ręcznie w stylu anime, Street Fightera II. Gra oferowała siedem postaci oraz dwóch bossów, system ciosów combo oraz wspomniane fatality. Oprócz wspólnych ciosów, jak na przykład podcięcie, kopnięcie z obrotu czy cios podbródkowy, każdy z zawodników miał własne, charakterystyczne tylko dla siebie ciosy specjalne.
Rozgrywka
Mortal Kombat zawiera dwa tryby rozgrywki: dla pojedynczego gracza i grę dwuosobową. W pierwszym trybie gracz ma przydzieloną pewną liczbę żyć (tzw. kredytów) i do pokonania sześciu przeciwników: swojego sobowtóra (mirror match), trzy drużyny dwu- i trzyosobowe, Goro i Shang Tsunga. Gdy bohater wygra dwie rundy w walce z komputerem, przechodzi do następnego etapu, gdy zaś przegrywa, traci kredyt (gra kończy się w momencie utraty wszystkich kredytów). Rozgrywka kończy się sukcesem gracza po pokonaniu Shang Tsunga. Pomiędzy walkami dodano też specjalne testy umiejętności, polegające na łamaniu kolejno: rzędu desek, głazu, stali, rubinu i diamentu. W trybie dwuosobowym gracze wybierają swoje postaci i toczą ze sobą kolejne walki. Obowiązuje prawo serii, to znaczy na górze ekranu wyświetlana jest informacja ile gier z rzędu wygrał dany gracz.
Konwersje
Mortal Kombat został przekonwertowany na Sega Mega Drive (1992), MS-DOS-a (1993), Amigę (1993), Game Boya (1993), Sega Master System/Game Gear (1993) i Super Nintendo Entertainment System (1993).
Przypisy
- ↑ Mortal Kombat. „Videoman”. 12/1994, s. 36. Roko.
- ↑ Mortal Kombat. „Secret Service”, s. 30-31, 33, marzec 1994. Warszawa: ProScript Sp. z o.o.. ISSN 1230-7726. (pol.).
- ↑ The Definitive, XL Interview With Mortal Kombat’s Ed Boon [online], Game Informer [dostęp 2018-04-28] (ang.).
- ↑ Mortal Kombat – historia powstania i dramaty zakulisowe – Entuzjasta Gier, „Entuzjasta Gier”, 3 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-28] (pol.).
- p
- d
- e
Gry główne |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Gry poboczne |
| ||||||
Filmy i seriale |
| ||||||
Postacie |
| ||||||
Inne |
- BnF: 16975085d