Międzynarodowy Instytut Historii Społecznej

Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis

Siedziba IISG w 2000 r.

Państwo

Holandia

Data założenia

1935

Dziedzina

historia

Dyrektor

Leo Lucassen^[1]

Adres

Cruquiusweg 31, 1019 AT Amsterdam

Położenie na mapie Amsterdamu

Położenie na mapie Holandii

Położenie na mapie Holandii Północnej

52°22′08,33″N 4°56′20,00″E/52,368981 4,938889

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Międzynarodowy Instytut Historii Społecznej (niderl. Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis, IISG) – holenderskie archiwum ruchu pracowniczego i historii społecznej znajdujące się w Amsterdamie. Jest jedną z największych placówek tego typu na świecie. Mieści się w niej ponad milion tomów i 2 300 zbiorów archiwalnych, na które składają się dokumenty głównych postaci i instytucji myśli radykalnie lewicowych. IISG został założony w 1935 jako niezależny instytut naukowy przez Nicolaasa Posthumusa. Aktualnie jest częścią Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuki i Nauki.

Zbiory

Międzynarodowy Instytut Historii Społecznej specjalizuje się w międzynarodowym ruchu pracowniczym i historii społecznej, w tym holenderskiej. W 2000 posiadał on milion woluminów, 80 000 pozycji audiowizualnych, 2 400 seriali, trzy miliony plików cyfrowych i ponad dziewięć kilometrów rękopisów w 2 300 kolekcjach. Wśród tych ostatnich znajdują się m.in. zbiory instytucjonalne Amnesty International, Krajowej Konfederacji Pracy i Iberyjskiej Federacji Anarchistycznej, Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych, Freedom Press, Greenpeace International, Międzynarodowej Konfederacji Wolnych Związków Zawodowych, Partii Socjalistów-Rewolucjonistów, Międzynarodówki Socjalistycznej czy dokumenty osobiste Emmy Goldman, Karola Marksa, Maxa Nettlaua, Lwa Trockiego, Karola Kautsky'ego, Ernesta Mandela i Sylvii Pankhurst^[2]. Instytut jest największym na świecie repozytorium dokumentów anarchistycznych^[3]^[4].

Historia

Nicolaas Posthumus, socjalista i pierwszy historyk gospodarczy Holandii^[2], założył w 1935 Międzynarodowy Instytut Historii Społecznej^[5] w celu zbadania rozwoju stosunków pracy na przestrzeni czasu, IISG gromadził archiwa z całego świata. W pierwszych latach działalności Posthumusowi udało się uzyskać wiele prac od anarchistów (m.in. rękopisy Michaiła Bakunina), innych ruchów socjalistycznych i socjaldemokratycznych oraz marksistowskich z Niemiec i Rosji.

Zanim III Rzesza zaatakowała na Holandię w 1940, Posthumus zdołał przenieść najcenniejsze archiwa do Londynu. W czasie wojny wiele pozostałych archiwów IISG zostało wywiezionych do nazistowskich Niemiec. Nie zostały one jednak zniszczone. Większość dokumentów znaleziono w Hanowerze w 1946, a niektóre z nich zostały później odnalezione w archiwach w Moskwie w 1991 i wróciły do Amsterdamu^[6].

W 1989 Międzynarodowy Instytut Historii Społecznej przeniósł się do nowej siedziby: starego magazynu przy Cruquiusweg we wschodniej części Amsterdamu. W budynku tym mieściło się również Muzeum Prasy, ale w 2017 stało się częścią Holenderskiego Instytutu Obrazu i Dźwięku (niderl. Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid) w Hilversum^[7].

Przypisy

↑ Staff [online], IISG [dostęp 2020-04-23] (ang.).
↑ ^a ^b JaapJ. Kloosterman JaapJ., International Institute of Social History, [w:] David H.D.H. Stam, International Dictionary of Library Histories, Chicago: Fitzroy Dearborn Publishers, 2001, s. 373–375, ISBN 978-1-57958-244-9 [dostęp 2020-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-23] (ang.).
↑ PaulP. Avrich PaulP., Review of The American as Anarchist: Reflections on Indigenous Radicalism, „The American Historical Review” (84), 1979, DOI: 10.2307/1861661, ISSN 0002-8762, JSTOR: 1861661 (ang.).
↑ JuanJ. Suriano JuanJ., Paradoxes of Utopia: Anarchist Culture and Politics in Buenos Aires, 1890-1910, AK Press, 2010, ISBN 978-1-84935-044-0 (ang.).
↑ EllinoorE. Bergvelt EllinoorE., Peter JanP.J. Knegtmans Peter JanP.J., MarianM. Schilder MarianM., Colourful professors: 375 years of portraiture in the collection of the Universiteit van Amsterdam, Amsterdam University Press, 2007, ISBN 978-90-5629-449-6 .
↑ A detailed History of the IISH [online], IISH [dostęp 2020-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-23] (ang.).
↑ Persmuseum en Beeld en Geluid: Verder als één organisatie [online], Beeld en Geluid [dostęp 2020-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-23] (niderl.).