Martinus Beijerinck : Życiorys, Zobacz też, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Martinus Beijerinck

Pełne imię i nazwisko

Martinus Willem Beijerinck

Data i miejsce urodzenia

16 marca 1851
Amsterdam

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1931
Gorssel

Zawód, zajęcie

botanik, mikrobiolog

Narodowość

holenderska

Uczelnia

Uniwersytet Techniczny w Delfcie

Multimedia w Wikimedia Commons

Martinus Willem Beijerinck (ur. 16 marca 1851 w Amsterdamie, zm. 1 stycznia 1931 w Gorssel) – holenderski botanik i mikrobiolog.

Życiorys

W 1888 odkrył bakterie, które nieprzyswajalny dla roślin azot cząsteczkowy z powietrza zmieniały na formę przyswajalną^[1].

Był profesorem Politechniki w Delfcie (od 1895), a także założycielem Delft School of Microbiology (Akademii Mikrobiologii w Delfcie) – jej członkowie (np. Siergiej Winogradski) nazwali się „ekologami mikrobiologii” i pokazali, że mikroorganizmy nie są jedynie zagrożeniem dla ludzkości (takie podejście było wtedy najpopularniejsze), ale stanowią ważny składnik świata. Dzięki temu gazety zaczęły pisać nie tylko o „złych zarazkach”, ale też o „dobrych zarazkach”^[1]. Dokonał istotnych odkryć w zakresie mikrobiologii rolniczej i przemysłowej. Znany jest przede wszystkim jako twórca wirusologii. Odkrył istnienie wirusów, starając się dowieść, że mozaika tytoniowa jest wywoływana przez coś mniejszego od bakterii. W 1905 zdobył Medal Leeuwenhoeka. Beijerinck odkrył także procesy redukcji siarczanów, odpowiednik procesu oddychania bakterii anaerobowych, to znaczy niepotrzebujących do życia tlenu.

Zobacz też

wirus mozaiki tytoniu

Przypisy

↑ ^a ^b EdE. Yong EdE., Mikrobiom. Najmniejsze organizmy, które rządzą światem, wyd. I, tłum. Magdalena Rabsztyn-Anioł, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 42, ISBN 978-83-233-4358-5 .