Kiełpinica
| uroczysko-dawna miejscowość | |
 Fragment uroczyska w miejscu dawnej wsi | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | goleniowski |
| Gmina | Goleniów |
| SIMC | nie nadano |
Położenie na mapie gminy Goleniów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego  | |
 53°35′16″N 14°36′22″E/53,587778 14,606111 | |
Kiełpinica (do 1945 niem. Schwankenheim) – uroczysko, dawna miejscowość położona w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów[1].
Założona w 1750 roku przez Johanna Schwanka, radcę dworu króla pruskiego Fryderyka II Wielkiego. W 1784 roku we wsi mieszkało 16 rodzin zajmujących się hodowlą i rybołówstwem, zaś na obrzeżu wsi funkcjonował wiatrak. W 1905 roku wieś liczyła 105 mieszkańców[2]. Mocno zniszczona podczas działań wojennych wieś została opuszczona po 1945 roku, pozostałości zabudowań rozebrano[2]. W pobliżu miejscowości zachowały się pozostałości dwóch cmentarzy[2]. Polską nazwę Kiełpinica wprowadzono urzędowo rozporządzeniem Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 grudnia 1947 roku[3].
W czasie II wojny światowej na północ od wsi znajdowało się stanowisko niemieckiej obrony przeciwlotniczej[2].
Stanowisko niemieckiej obrony przeciwlotniczej pod Kiełpinicą
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024
- ↑ a b c d Wojciech Janda: Kiełpnica (do 1945 Schwankenheim). bialygrosz.goleniow.pl. [dostęp 2016-02-14]. (pol.).
- ↑ M.P. z 1948 r. nr 14, poz. 55
- p
- d
- e
Gmina Goleniów
- Siedziba gminy: Goleniów
| Miasto | |
|---|---|
| Części miasta |
|
| Nieoficjalne części miasta |
|
| Wsie |
|
| Osady |
|
| Osady leśne |
|
| Kolonia | |
| Części wsi |
|
| Niestandaryzowane nazwy miejscowości |
|
| Miejscowości nieistniejące (uroczyska) |
|
