Kanonierki torpedowe typu Almirante Lynch
„Almirante Lynch” w 1891 r. | |
Kraj budowy | Wielka Brytania |
---|---|
Użytkownicy | Armada de Chile |
Stocznia | Cammell Laird, Birkenhead |
Wejście do służby | 1890 |
Wycofanie | 1919 |
Zbudowane okręty | 2 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | normalna: 713 ton |
Długość | 70,1 m między pionami |
Szerokość | 8,38 m |
Zanurzenie | 2,53 m |
Napęd | 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 4275-4532 KM |
Prędkość | 20,3-20,6 węzła |
Załoga | 87 |
Uzbrojenie | 3 działa kal. 76 mm (3 x I) |
Opancerzenie | pokład: 25,4 mm |
Kanonierki torpedowe typu Almirante Lynch – chilijskie kanonierki torpedowe z przełomu XIX i XX wieku. W latach 1889–1890 w stoczni Cammell Laird w Birkenhead zbudowano dwa okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Armada de Chile w 1890 roku. Oba okręty skreślono z listy floty w 1919 roku.
Projekt i budowa
Kanonierki torpedowe typu Almirante Lynch zostały zamówione przez rząd Chile w Wielkiej Brytanii[1][2] . Okręty miały stalowy kadłub, taranowy dziób, podniesioną część dziobową i rufową, dwa maszty i dwa kominy[1][2] .
Obie kanonierki torpedowe zostały zbudowane w brytyjskiej stoczni Cammell Laird w Birkenhead[1][3]. Stępki okrętów położono w 1889 roku, a zwodowane zostały w 1890 roku[2][4].
Okręt | Stocznia | Początek budowy | Wodowanie | Wejście do służby |
---|---|---|---|---|
„Almirante Lynch” | Cammell Laird | 1889 | 1890 | 1890 |
„Almirante Condell” |
Dane taktyczno-techniczne
Okręty typu Almirante Lynch były kanonierkami torpedowymi o długości między pionami 70,1 metra, szerokości 8,38 metra i zanurzeniu 2,53 metra[1][2] . Wyporność normalna wynosiła 713 ton[1][2][a]. Siłownię okrętów stanowiły dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 4275-4532 KM, do których parę dostarczały cztery kotły lokomotywowe[1][2] . Prędkość maksymalna napędzanych dwiema śrubami okrętów wynosiła 20,3-20,6 węzła[1]. Okręty zabierały zapas od 100 do 150 ton węgla[1].
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętów składały się trzy pojedyncze działa kalibru 76 mm L/40 Armstrong (3 cale) i cztery pojedyncze 3-funtowe działka Hotchkiss M1885 L/40 kal. 47 mm[1][2] . Broń torpedową stanowiło pięć pojedynczych wyrzutni kal. 356 mm: jedna stała na dziobie i cztery obracalne na pokładzie[1][2] .
Kanonierki miały stalowy pancerz pokładowy oraz opancerzoną wieżę dowodzenia, o grubości 1 cala (25,4 mm)[1][2] .
Załoga pojedynczego okrętu składała się z 87 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2][b].
Służba
Oba okręty zostały przyjęte w skład Armada de Chile w 1890 roku[2][c]. W 1900 roku jednostki poddano modernizacji, podczas której wymieniono kotły lokomotywowe na kotły wodnorurkowe typu Belleville, a także zdemontowano w całości uzbrojenie artyleryjskie, instalując w zamian sześć pojedynczych dział 6-funtowych kal. 57 mm L/50 Vickers[1][2] . W 1910 roku zmieniono nazwy okrętów: „Almirante Lynch” na „Tomé”, zaś „Almirante Condell” na „Alcahuano”[1][2] . Obie jednostki wycofano ze służby w 1919 roku i następnie złomowano[2][5].
Uwagi
- ↑ Jane 1900 ↓, s. 37 i Jane 1970 ↓, s. 356 podają, że wyporność okrętów wynosiła 750 ton.
- ↑ Jane 1900 ↓, s. 37 podaje, że załoga pojedynczego okrętu liczyła 65 osób.
- ↑ Jane 1970 ↓, s. 356 podaje, że okręty zostały ukończone w 1892 roku.
Przypisy
Bibliografia
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: ALMIRANTE LYNCH torpedo gunboats (1890). Navypedia. [dostęp 2018-12-09]. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).
- p
- d
- e
|