Iwan Tkaczenko
 | Zobacz też: Iwan Tkaczenko (funkcjonariusz). |
| Data i miejsce urodzenia | 9 listopada 1979 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 7 września 2011 |
| Obywatelstwo | rosyjska |
| Wzrost | 180 cm |
| Pozycja | napastnik (prawoskrzydłowy) |
| Uchwyt | lewy |
| Informacje klubowe | |
| Klub | |
| Numer w klubie | 17 |
| Draft | NHL 2002, numer: 98 (4 runda) |
Iwan Leonidowicz Tkaczenko, ros. Иван Леонидович Ткаченко (ur. 9 listopada 1979 w Jarosławiu, zm. 7 września 2011 w Jarosławiu) – rosyjski hokeista, reprezentant Rosji.
Życiorys
Chimik Engels (1995–1996)- Wiaticz Twer (1995–1996)
- Łokomotiw 2 Jarosław (1996–2001)
- Spartak 2 Moskwa (1996–1997)
- Motor Zawołże (1999–2000)
- Nieftiechimik 2 Niżniekamsk (2000)
- Nieftiechimik Niżniekamsk (2000–2001)
- Łokomotiw Jarosław (2001–2011)
- Łokomotiw 2 Jarosław (2001/2002, 2002/2003, 2005/2006)
Rodowity Jarosławianin, wychowanek klubu Łokomotiw Jarosław i związany z nim przez większość kariery. W sezonie 2009/2010 był kapitanem drużyny, a w poprzednim i następnym pełnił funkcję asystenta kapitana.
W barwach reprezentacji Rosji uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 2002 oraz w ramach rozgrywek Euro Hockey Tour.
Przed sezonem 2011/2012 pełnił funkcję asystenta kapitana drużyny Łokomotiwu. Zginął 7 września 2011 w katastrofie samolotu pasażerskiego Jak-42D w pobliżu Jarosławia. Wraz z drużyną leciał do Mińska na inauguracyjny mecz ligi KHL sezonu 2011/12 z Dynama Mińsk[1]. Spośród ofiar katastrofy był zawodnikiem najdłużej związanym z klubem.
Został pochowany na cmentarzu Leontjewskoje w Jarosławiu.
Za życia miał córki Aleksandrę i Barbarę , a po jego śmierci żona urodziła syna Mikołaja, w styczniu 2012.
Upamiętnienie
Po śmierci Iwana Tkaczenko ujawniono, że anonimowo przekazywał środki pieniężne na rzecz chorych dzieci (ostatnią wpłatę wykonał tuż przed wylotem 7 września 2011)[2][3][4]. W grudniu 2011 został pośmiertnie uhonorowany nagrodą przez Komisarza Praw Człowieka w Federacji Rosyjskiej[5].
Szkołę Średnią Nr 9 w Jarosławiu, której absolwentem był zarówno Iwan Tkaczenko, jak również inni zmarli w katastrofie hokeiści (Jurij Uryczew, Daniił Sobczenko, Artiom Jarczuk, Maksim Szuwałow) nazwano umieniem Iwana Tkaczenki[6].
Sukcesy
- Reprezentacyjne
Srebrny medal mistrzostw świata: 2002
- Klubowe
Złoty medal mistrzostw Rosji: 2002, 2003 z Łokomotiwem- Srebrny medal mistrzostw Rosji: 2008, 2009 z Łokomotiwem
Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2005, 2011 z Łokomotiwem- Drugie miejsce w Pucharze Kontynentalnym: 2003 z Łokomotiwem
- Indywidualne
- KHL (2010/2011): Nagroda Żelazny Człowiek – najwięcej rozegranych meczów w ostatnich trzech sezonach: 220
- Wyróżnienia
Przypisy
- ↑ Katastrofa samolotu z hokeistami Lokomotiwu Jarosław. Wszyscy nie żyją [online], sport.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ «Life.ru» – информационный портал [online], lifenews.ru [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-11] (ros.).
- ↑ Ивановы дети. Письмо погибшему капитану «Локомотива» Ивану Ткаченко от имени всех, кого он спас [online], sovsport.ru [dostęp 2017-11-15] .
- ↑ Хоккеист «Локомотива» Иван Ткаченко потратил на помощь больным детям 9 996 300 рублей [online], kp.by [dostęp 2017-11-15] (ros.).
- ↑ Владимир Лукин наградил россиян медалью за добрые дела – Российская газета [online], rg.ru [dostęp 2017-11-15] (ros.).
- ↑ The Lokomotiv disaster – 10 years later : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], khl.ru [dostęp 2021-09-09] .
Bibliografia
- Iwan Tkaczenko w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Iwan Tkaczenko w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Profil na stronie Łokomotiwu Jarosław. hclokomotiv.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-05)].
