H-11 Bolko

Klasa

holownik

Projekt

B860

Historia

Stocznia

Remontowa Shipbuilding, Gdańsk

Położenie stępki

23 stycznia 2018^[1]

Wodowanie

8 października 2018

Polska

Wejście do służby

26 lutego 2020

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne

Wyporność

490 t

Długość

29.2 m

Szerokość

10.4 m

Zanurzenie

4.2 m

Napęd

2 silniki wysokoprężne po 1200 kW
2 pędniki azymutalne

Prędkość

12 węzłów^[2]

Załoga

Multimedia w Wikimedia Commons

H-11 Bolko – polski uniwersalny holownik projektu B860 w służbie 8. Flotylli Obrony Wybrzeża Marynarki Wojennej, zaprojektowany w Polsce i zbudowany w stoczni Remontowa Shipbuilding w Gdańsku jako pierwsza jednostka z sześciu zamówionych przez Inspektorat Uzbrojenia MON.

Budowa

Osobny artykuł: Holowniki projektu B860.

Przetarg na budowę jednostki rozstrzygnięto w listopadzie 2016 roku. W czerwcu 2017 roku MON podpisało umowę z wykonawcą. Cięcie blach na jednostkę prototypową, budowaną pod numerem B860/1, rozpoczęto 16 listopada 2017 roku, a uroczyste położenie stępki (przyspawanie okolicznościowego medalu do wykonanej już sekcji dna) miało miejsce 23 stycznia 2018 roku^[3]. 8 października 2018 roku odbyło się uroczyste wodowanie i chrzest pierwszego holownika o nazwie „Bolko”. 10 stycznia 2020 roku, zakończyły się próby zdawczo-odbiorcze jednostki, a wejście do służby w składzie 12. Dywizjonu Trałowców nastąpiło 26 lutego 2020^[4].

Opis

Osobny artykuł: Holowniki projektu B860.

Holownik ma 29,2 m długości i szerokość wynoszącą 10,4 m. Wyporność holownika wynosi 490 ton, natomiast uciąg jest szacowany na ponad 35 ton. Jednostkę napędzają dwa silniki wysokoprężne, każdy o mocy 1200 kW, pracujące na dwa pędniki azymutalne. Załoga holownika liczy 10 ludzi. Holownik nie będzie prowadził działań wyłącznie holowniczych w strukturach sił Marynarki Wojennej. Inne zadania to: podejmowania z wody materiałów niebezpiecznych i torped, transport osób i zaopatrzenia oraz neutralizacja zanieczyszczeń. Dodatkowo: przy wsparciu akcji ratowniczych, wsparciu logistycznym na morzu i w portach oraz wykonywaniu działań związanych z ewakuacją techniczną. Ostatnim z wykonywanych przez holowników zadań jest zabezpieczenie bojowe^[5].

Przypisy

↑ Położenie stępki holownika 860/1 - Remontowa Shipbuilding [online], www.remontowa-rsb.pl [dostęp 2020-07-21] (pol.).
↑ W Gdańsku zwodowano prototypowy holownik dla marynarki wojennej | Portal Stoczniowy [online], portalstoczniowy.pl [dostęp 2020-07-15] (pol.).
↑ Przemysław Gurgurewicz. Stępka nowego holownika MW. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 02/2018, s. 34-35, 2018. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x.
↑ Andrzej Nitka: Bolko - pierwszy holownik. 2020-02-26. [dostęp 2020-02-26].
↑ Altair – Na podstawie informacji 8. Flotylli ObronyA.– N.8. F.O. Wybrzeża. Altair – Na podstawie informacji 8. Flotylli ObronyA.– N.8. F.O., Wodowanie i chrzest Holownika H-11 Bolko – Altair Agencja Lotnicza., „Altair”, 9 października 2018 .

Holowniki projektu B860

Holowniki Marynarki Wojennej po 1945 roku

Typy przedwojenne	H-1 (Kaper) H-2 (Żeglarz) H-3 (Majster ex Sokół) H-4 (Mistrz) H-5 (Krakus) H-6 (Lech)*
proj. B60 (od 1952)	H-7 H-8*
typy różne	BG-6 (Pionier) H-9 H-10 H-11*
proj. H-300/II (od 1962)	H-13 H-14 H-15 H-16 H-17 H-18
proj. B65 (od 1964)	H-12 H-19 H-20
proj. H-800/IV (od 1970)	H-1 H-2
proj. H-900/II (od 1979)	H-3 H-4 H-5 H-7
proj. H-960 (od 1992)	H-6 H-8
proj. B820 (od 1993)	H-9 H-10
proj. B860 (od 2020)	H-1 Gniewko H-2 Mieszko H-3 Leszko H-11 Bolko H-12 Semko H-13 Przemko