Guido del Mestri

Guido del Mestri
Kardynał diakon
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1911
Banja Luka

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1993
Norymberga

Nuncjusz apostolski w Niemczech
Okres sprawowania

1975–1984

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

11 kwietnia 1936

Nominacja biskupia

28 października 1961

Sakra biskupia

31 grudnia 1961

Kreacja kardynalska

28 czerwca 1991
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Eustachio

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

31 grudnia 1961

Konsekrator

Laurean Rugambwa

Współkonsekratorzy

Ireneus Wien Dud
Cornelius Chitsulo

Konsekrowani biskupi
James Joseph Komba 3 maja 1962
Cipriano Biyehima Kihangire 24 marca 1963
José López Lara 22 lutego 1968
Bernard Hubert 12 września 1971
Alphonsus Liguori Penney 18 stycznia 1973
Louis-de-Gonzague Langevin 23 września 1974
Współkonsekrowani biskupi
James Dominic Sangu 11 września 1966
Emmanuel Nsubuga 30 października 1966
Adriani Mkoba 2 lipca 1967
Jean-Guy Couture 15 sierpnia 1975
Lucian Mureșan 27 maja 1990
Vasile Hossu 27 maja 1990

Guido del Mestri (ur. 13 stycznia 1911 w Banja Luce, zm. 2 sierpnia 1993 w Norymberdze) – włoski duchowny katolicki, kardynał, nuncjusz apostolski w Niemczech.

Życiorys

Pochodził z arystokratycznej rodziny włoskiej mieszającej w Banja Luce (obecnie Bośnia i Hercegowina). Po ukończeniu prowadzonego przez jezuitów liceum w Wiedniu rozpoczął studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Później studiował w Papieskiej Akademii Kościelnej, przygotowując się do pracy w służbie dyplomacji Stolicy Apostolskiej. 11 kwietnia 1936 roku przyjął święcenia kapłańskie. Od 1940 roku pracował kolejno w nuncjaturach w Belgradzie, Bejrucie i Bukareszcie. W 1950 roku rumuńskie władze komunistyczne wydaliły go z kraju (wraz z nuncjuszem apostolskim). Pełnił następnie funkcje dyplomatyczne w nuncjaturach w Damaszku, Dżakarcie i Bonn. 3 października 1959 roku został delegatem apostolskim we wschodniej i zachodniej Afryce. 28 października 1961 roku wyniesiony do godności arcybiskupa tytularnego Tuscamia. Sakrę biskupią przyjął 31 grudnia 1961 roku w katedrze w Nairobi. Brał udział w Soborze Watykańskim II. 9 września 1967 roku został delegatem apostolskim w Meksyku, a od 20 czerwca 1970 roku pełnił funkcję pronuncjusza apostolskiego w Kanadzie. Po 5 latach został nuncjuszem papieskim w Bonn. 28 czerwca 1991 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej.

Bibliografia

  • Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, GrzegorzG. Polak, Warszawa: Edipresse, 2005, ISBN 83-60160-06-6, OCLC 62896569 .
  • p
  • d
  • e
Nuncjusze apostolscy w Republice Weimarskiej i w III Rzeszy
Nuncjusze apostolscy w Republice Federalnej Niemiec z siedzibą w Bonn
Nuncjusze apostolscy w Republice Federalnej Niemiec po zjednoczeniu