George Howard (7. hrabia Carlisle)
 | Ten artykuł dotyczy 7. hrabiego Carlisle. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 18 kwietnia 1802 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 5 grudnia 1864 | ||
| Lord namiestnik Irlandii | |||
| Okres | od 7 marca 1855 | ||
| Przynależność polityczna | Partia Liberalna | ||
| Poprzednik | lord St Germans | ||
| Następca | lord Eglinton | ||
| Lord namiestnik Irlandii | |||
| Okres | od 24 czerwca 1859 | ||
| Poprzednik | lord Eglinton | ||
| Następca | lord Wodehouse | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
George William Frederick Howard, 7. hrabia Carlisle KG (ur. 18 kwietnia 1802 w Londynie, zm. 5 grudnia 1864 w zamku Howard w Yorkshire) – brytyjski arystokrata i polityk, członek stronnictwa wigów, minister w rządach lorda Melbourne’a i lorda Johna Russella.
Był najstarszym synem George’a Howarda, 6. hrabiego Carlisle, i lady Georgiany Cavendish, córki 5. księcia Devonshire. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim. Dał się poznać jako zdolny poeta. W 1821 r. za swoją poezję w języku angielskim i po łacinie uzyskał nagrody Kanclerza Uniwersytetu i Newdigate'a.
Od 1825 r. nosił tytuł grzecznościowy „wicehrabiego Morpeth”. W 1826 r. towarzyszył swojemu wujowi, księciu Devonshire, w podróży do Rosji na koronację cara Mikołaja I. W późniejszych latach Morpeth bronił cara na forum Izby Gmin przed atakami innych deputowanych, kiedy car stłumił powstanie listopadowe.
Również w 1826 r. Morpeth uzyskał mandat parlamentarny z okręgu Morpeth. Swoją pierwszą mowę w parlamencie wygłosił na poparcie projektu ustawy o zniesieniu dyskryminacji katolików. Morpeth działał również na rzecz równouprawnienia Żydów. W 1830 r. zmienił okręg na okręg wyborczy Yorkshire. Po likwidacji tego okręgu w 1832 r. reprezentował okręg wyborczy West Riding of Yorkshire.
W 1835 r. został Głównym Sekretarzem Irlandii i sprawował to stanowisko do upadku wigowskiego rządu w 1841 r., przeprowadzając w tym czasie wiele reform w Irlandii. W tym samym roku przegrał wybory parlamentarne. Do Izby Gmin powrócił w 1846 r., ponownie reprezentując West Riding of Yorkshire. W rządzie Johna Russella otrzymał stanowisko pierwszego komisarza ds. lasów. Po śmierci ojca w 1848 r. odziedziczył tytuł 7. hrabiego Carlisle i zasiadł w Izbie Lordów. W latach 1850–1852 był Kanclerzem Księstwa Lancaster. W latach 1855–1858 i 1859–1864 był lordem namiestnikiem Irlandii. W 1855 r. otrzymał Order Podwiązki.
Nigdy się nie ożenił i nie pozostawił potomstwa. Po jego śmierci w 1864 r. tytuły parowskie odziedziczył jego młodszy brat, William.
Linki zewnętrzne
- thepeerage.com
- spartacus-educational.com
- 1911encyclopedia.org. 1911encyclopedia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-29)].
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
| XIV wiek |
|
|---|---|
| XV wiek |
|
| XVI wiek |
|
| XVII wiek |
|
| XVIII wiek |
|
| XIX wiek |
|
| XX wiek |
|
| XXI wiek |
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Trzeci gabinet lorda Melbourne (1839–1841)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
|
- p
- d
- e
Pierwszy gabinet Johna Russella (1846–1852)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
- БРЭ: 2047506
