Ferdinand Julius von Troyer

Ferdinand Julius von Troyer
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Czechy

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1698
Brixen

Data i miejsce śmierci

5 lutego 1758
Brno

Biskup ołomuniecki
Okres sprawowania

1746–1758

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

25 grudnia 1720

Sakra biskupia

22 maja 1746

Kreacja kardynalska

10 kwietnia 1747
Benedykt XIV

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 maja 1746

Konsekrator

Otto Honorius von Egkh und Hungersbach

Współkonsekratorzy

Franz Anton von Engel in Wagrain
Johann Franz Anton von Kevenhüller

Konsekrowani biskupi
Johann Karl Leopold von Scharffenberg 1749

Ferdinand Julius von Troyer; czeski Ferdinand Julius Troyer z Troyersteinu (ur. 20 stycznia 1698 w Brixen, zm. 5 lutego 1758 w Brnie) – biskup ołomuniecki w latach 1746–1758.

Życiorys

Kształcił się w kolegium jezuickim w Innsbrucku, a następnie w Collegium Germanicum w Rzymie. 25 września 1711 został kanonikiem ołomunieckim, a 25 grudnia 1720 przyjął święcenia kapłańskie. Od 1725 rezydował w Ołomuńcu. W 1731 został archidiakonem opawskim, a w 1741 scholastykiem kapituły ołomunieckiej.

Po odejściu biskupa Jacoba Ernesta von Liechtenstein-Kastelkorn do Salzburga Ferdinand Julius Troyer został 9 grudnia 1745 wybrany na biskupa ołomunieckiego. Potwierdzenie papieskie nastąpiło 28 marca 1746. Święcenia biskupie przyjął 2 maja 1746.

W 1746 Ferdinand Julius Troyer został rzeczywistym tajnym radcą cesarzowej Marii Teresy. 16 kwietnia 1747 otrzymał kapelusz kardynalski. W 1751 został protektorem Rzeszy, a także powołał pierwszego komisarza dla tzw. dystryktu kietrzańskiego. W 1752 wyremontował zniszczony przez pożar biskupi zamek w Kromieryżu. W 1755 uzyskał od papieża bullę, która zezwalała mu wizytować kościoły podległe zakonom.

Bibliografia

  • Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, s. 356–359.
  • p
  • d
  • e
Biskupi ołomunieccy
  • Gec (976–przed 1031)
  • Jan I (1063–1085)
  • Vezel (1088–1091)
  • Andrzej (1091–1096)
  • Piotr I (1097/1099–1104)
  • Jan II (1104–1126)
  • Henryk Zdík (1126–1151)
  • Jan III (1151–1157)
  • Jan IV z Litomyśli (1157–1172)
  • Detleb (1172–1182)
  • Pelhřim (1182–1184)
  • Kaim (Chaim von Böhmen) (1184–1194)
  • Engelbert z Brabantu (1194–1199)
  • Jan Bavor (1199–1201)
  • Robert (1201–1240)
  • Konrad z Friedberka (1241–1245)
  • Bruno ze Schauenburga (1245–1281)
  • Dytryk z Hradce (1281–1302)
  • Jan VI z Valdštejna (1302–1311)
  • Petr II Andělův (Angeli) de Ponte Corvo (1311–1316)
  • Konrad II (1316–1326)
  • Jindřich Berka z Dubé (1327–1333)
  • Jan Volek (1334–1351)
  • Jan Očko z Vlašimi (1351–1364)
  • Jan ze Środy (1364–1380)
  • Petr Jelito (1381–1387)
  • Jan Sobiesław Luksemburski (1387)
  • Mikołaj z Riesenburka (1388–1397)
  • Jan Mráz (1398–1403)
  • Lacek z Kravař (1403–1408)
  • Konrád z Vechty (1409–1412)
  • Václav Králík z Buřenic (1412–1416)
  • Jan Železný (1416–1430)
  • Kuneš ze Zvole (1430–1434)
  • Paweł z Miličína (1434–1450)
  • Jan XIII (Johann XIV. Haz) (1450–1454)
  • Bohuslav ze Zvole (1454–1457)
  • Tas z Boskovic (1457–1482)
  • Stanislav Thurzo (1497–1540)
  • Bernard Zoubek ze Zdětína (1540–1541)
  • Jan Skála z Doubravky a Hradiště (1541–1553)
  • Markus Kuen (1553–1565)
  • Vilém Prusinovský z Víckova (1565–1572)
  • Jan Grodecký (1572–1574)
  • Tomáš Albín z Helfenburka (1574–1575)
  • Jan Mezoun z Telče (1576–1578)
  • Stanislav Pavlovský (1579–1599)
  • Franz von Dietrichstein (1599–1636)
  • Jan Ernest z Plattenštejna (1636–1637)
  • Leopold Wilhelm Habsburg (1637–1662)
  • Karol Józef Habsburg (1663–1664)
  • Karl II von Liechtenstein-Kastelkorn (1664–1695)
  • Karol Józef Lotaryński (1695–1711)
  • Wolfgang Hannibal von Schrattenbach (1711–1738)
  • Jakob Ernst von Liechtenstein-Kastelkorn (1738–1745)
  • Ferdinand Julius von Troyer (1745–1758)
  • Leopold Friedrich z Egkhu (1758–1760)
  • Maksymilian Hamilton (1761–1776)
Arcybiskupi ołomunieccy